Thursday, December 27, 2007

Ο μικρός τυμπανιστής (και άλλες ιστορίες εορταστικού μίσους)

Όχι που νομίζατε ότι δεν θα έθαβα χρονιάρες μέρες....

Άσβεστο μίσος Ι

Ο μικρός τυμπανιστής. Από μικρός τον μισούσα θανάσιμα. Κάτι θα μου είχε κάνει δε μπορεί, και έτσι κάθε φορά που άκουγα τη μελωδία μ’ έπιανε πονοκέφαλος. Τρελός πονοκέφαλος μάλιστα. Αν τον είχα μπροστά μου θα του έφερνα τα τύμπανα κολάρο να δει σφοντύλι όχι ένα αλλά καμιά κατοστάρια αστέρια της Βηθλεέμ.

Άσβεστο μίσος ΙΙ

Οι κουραμπιέδες. Εκτός απ’ το γελοίο τους όνομα, μου την δίνει τρελά η κουβέρτα από ζάχαρη άχνη. Την μισώ. Διασκεδάζω όμως να φτερνίζομαι προς τη πιατέλα. Ίσως να φταίει και η τραυματική εμπειρία της γιαγιάς, που κάθε χρόνο φτιάχνει κουραμπιέδες και είναι και απίστευτα περήφανη πόσο τους πέτυχε, αλλά το αποτέλεσμα είναι συνήθως ένας μικρός και άσπρος όγκος από τσιμέντο σερβιρισμένος για κουραμπιές. Είχα σπάσει και δόντι στη προσπάθεια μου να τους φάω (μη τη πληγώσω κιόλας), και η μόνη διέξοδος να τους παπαριάζω στον καφέ, μπας και.

Άσβεστο μίσος ΙΙΙ

Η γαλοπούλα. Πρόκειται όχι μόνο για το πιο καθυστερημένο ζώο αλλά και το πιο άσχημο. Αρνούμαι πεισματικά να κάτσω στο ίδιο τραπέζι με αυτό το λάθος της φύσης. Εύχομαι να μπει γρήγορα στη λίστα με τα υπό άμεση εξαφάνιση ζώα μπας κ ησυχάσουμε. Δε σας κρύβω πάντως ότι όταν τη βλέπω ανάσκελα, ψημένη, με τα πόδια ορθάνοιχτα, με δυο μαχαίρες μπηγμένες και την πλούσια γέμιση από κάστανο, κάτι ενδόμυχα ευχαριστεί τις σαδιστικές μου τάσεις.

Άσβεστο μίσος IV

Το και – καλά πολύτιμο φλουρί της βασιλόπιτας που και – καλά φέρνει τύχη στον ευρόντα. Το οποίο είναι ένα τσίγκινο δίφραγκο που όλοι με το που σερβίρεται αφράτη αφράτη και ανυποψίαστη η πιτούλα, πέφτουμε πάνω της σα γότθοι στη ρώμη και την μαδάμε, μέχρι που καταντάει ένα μη φαγώσιμο συνονθύλευμα που ίσως και να ήταν νόστιμο αν δε προτιμούσαμε τον τσίγκο.

Τα λεμε του χρόνου παίδες! Καλά να περάσετε!

Monday, December 10, 2007

Αράζω, άρα ζω

Τελικά το πιο δύσκολο πράγμα τη σύγχρονη εποχή είναι να μη κάνεις τίποτα. Ακόμα και όταν μας δίνεται η ευκαιρία ν’ αράξουμε, φρικάρουμε με την ιδέα, μιας κ όλες τις μέρες τρέχουμε πανικόβλητοι απ’ τις 7 το πρωί μέχρι να κοιμηθούμε. Τώρα τελευταία εγώ τρέχω και στον ύπνο μου. Ιδού λοιπόν ένα πρόχειρο εγχειρίδιο απραξίας, πώς να μην κάνετε τίποτα και να σας αρέσει κιόλας.

- Προγραμματίστε σωστά
Τίποτα πιο σημαντικό από σωστό σχεδιασμό. Ορίστε το χρονικό διάστημα που θα τεμπελιάσετε (μέρα, βδομάδα, μήνα , έτος, δεκαετία – όχι παραπάνω). Ανεξαρτήτου διαρκείας αράγματος, ο σχεδιασμός θα σας βοηθήσει να ακυρώσετε όλα σας τα ραντεβού, να μην πείτε ένα τυχαίο «ναι μωρέ» όταν ερωτηθείτε «Πάμε Αρβανιτάκη την Παρασκευή να πονοκεφαλιάσουμε?», αλλά και να μη ξεμείνετε από τρόφιμα και πρέπει να διακόψετε την απραγία να τρέχετε στα μαγαζιά.

-Ενημερώστε…
…τους πάντες, ότι το ανωτέρω χρονικό διάστημα θα είστε πηγμένοι . Φτιάξτε λίστα με το τι θα είχατε να κάνατε υπό ΚΣ και παραφουσκώστε τη (επίσκεψη στον οδοντίατρο, ψώνια, να πάω σ’ έναν γάμο, να δω το ανίψι μου που έχω μια δεκαετία να το επισκεφτώ, με τρέχουν στη δουλειά κτλ). Πείτε σ’ όλους να μη σας ενοχλήσουν εκτός κ αν είναι μεγάλη ανάγκη.

-Επιλέξτε τοποθεσία χαλάρωσης
Διαφορετικοί άνθρωποι χαλαρώνουν διαφορετικά. Άλλοι γουστάρουν δωμάτιο (με ή χωρίς θέα), άλλοι θάλασσα, άλλοι βουνό. Επιλέξτε σωστά και έχετε γεια ραχούλες.

-Κλείστε το κινητό
Και όχι μόνο. Κλείστε τον υπολογιστή, το PDA, βγάλτε το σταθερό απ’ τη πρίζα, το beeper για τον βηματοδότη. Κλείστε ότι καν ντρίν με λίγα λόγια εκτός από…

-Το ξυπνητήρι
Το οποίο πρέπει να κάνει ντριν ακριβώς στο πέρας του διαστήματος ανάπαυλας. Αυτό θα σας καθησυχάσει να μην κοιτάτε το ρολόι κάθε 5 λεπτά να δείτε πόσην ώρα τεμπελιάς σας απομένει.

-Αράξτε
Φτάνουμε στα δύσκολα τώρα. Πρέπει να υπερνικηθεί ο πειρασμός (όχι τηλεόραση, όχι ραδιόφωνο, μη διαβάσετε τίποτα, μην καλέσετε κάποιον, μη τσεκάρετε mails κτλ). Εξαίρεση αποτελεί η επίσκεψη στη τουαλέτα. Είναι απαραίτητο όχι μόνο να αδειάσετε το πρόγραμμα σας από to-do lists, αλλά και το μυαλό σας. Κοινώς το κάνετε Buddhist monk style. Μιμηθείτε τη κατάσταση που πέφτετε στο κρεβάτι γεμάτοι σκέψεις και πιέζετε τον εαυτό σας «Σκάσε να σκέφτεσαι, σε 3 ώρες ξυπνάς». Αν δε τα καταφέρετε, μπορεί να παρασυρθείτε σε ονειροπολήσεις, πράγμα καθόλου κακό, αρκεί να μην το μάθουν οι γονείς σας (Γιάννη, ξύπνα, το παιδί παίρνει ναρκωτικά!).

-Επαναλάβατε
Αλλά μη το ξεφτιλίσετε.

ΥΓ. Αν δεν είστε μόνοι, τότε ακολουθήστε τα ανωτέρω βήματα μαζί με τον/την σύντροφό σας. Κοινώς, μην κάνετε τίποτα μαζί. Αν επιλέξτε να μην κάνετε τίποτα μόνοι σας, ο άλλος μάλλον θα φρικάρει.

ΥΓ2. Αν το να μην κάνετε τίποτα σας προκαλεί άγχος ή ενοχές, να πάτε για ψάρεμα. Θα λέτε τότε «Είμαι πολυάσχολος, ψαρεύω».

ΥΓ3. Μην ξεχνάτε ότι το να μην κάνετε τίποτα σας οδηγεί στο να είστε περισσότερο αποδοτικοί στα επόμενα γεμάτα άγχος διαστήματα (το ξαναγέμισμα της μπαταρίας είναι σημαντικό πράγμα). Άρα, δεν είστε τεμπέληδες, προσπαθείτε να γίνετε πιο παραγωγικοί … στο μέλλον.

ΥΓ4. Αν κουραστείτε να μην κάνετε τίποτα, πηγαίνετε για ύπνο.

Monday, December 3, 2007

Which side are you on, boys?

O μέγας Mogwai κατάφερε και εξασφάλισε για εσάς - σε αποκλειστική διανομή- τη κάτωθι εικόνα. Το ενδιαφέρον στη κινούμενη εικόνα, αν εξαιρέσουμε ότι η κοπελίτσα έχει πολύ ωραίο σωματάκι και χορεύει σα τον Νουρέγιεφ, είναι ότι ο καθένας βλέπει τη μορφή της να γυρνάει είτε με τη φορά του ρολογιού, είτε αντίθετα με τη φορά. Υπάρχουν και κάποιοι που αποφασίζουν κατά βούληση το πως θα γυρίσει ο Νουρέγιεφ, παραγγελιά δηλαδή, γύρνα δεξιά ευλογημένη κτλ. Εδώ, για λεπτομέρειες και περαιτέρω αναλύσεις, έαν και εφ' όσον δε σας καλύπτουν οι δικές μου εξηγήσεις.

Όσοι βλέπουν κίνηση με τη φορά του ρολογιού (χρησιμοποιούν δηλ. το δεξί μέρος του εγκεφάλου τους)

Είναι και γαμώ τα παιδία, τελεία και παύλα, η επιστήμη μίλησε.

Όσοι βλέπουν κίνηση αντίθετη με τη φορά του ρολογιού (αριστερό μέρος)

Είναι (απ' ότι φαίνεται από μια σύντομη στατιστική ανάλυση) όλοι οι υπόλοιποι εκτός από μένα!
Προς τα που γυρνάει το κοριτσάκι είπαμε?

ΥΓ. Όσοι δε ξέρουν προς τα που κινείται η χορεύτρια, απλά δε ξέρουν να διαβάζουν την ώρα.