The Lord of the Sinks

Η ιστορία που ακολουθεί είναι αυστηρώς ακατάλληλη για ανηλίκους.

Εχτές το βράδι ήρθε ένα φιλαράκι απ’ το σπίτι για DVDing, και συγκεκριμένα τον άρχοντα των δαχτυλιδιών 3, την μαλακία. Μην απορείτε, το είχα δει στον κινηματογράφο αλλά δε θυμόμουν τίποτα και από χτες ξέρω το γιατί.
Το εν λόγω φιλαράκι είναι και ελαφρώς νυσταλέο απ’ τη φύση του, ήταν και η ταινία τη τελευταία ώρα σα ταινία του Αγγελόπουλου υπό την επήρεια LSD, την έκανε κατά τη 1.
Κ’ έμεινα μόνος, σ’ ένα τεράστιο άδειο διαμέρισμα (50 τετραγωνικά σκοτάδι). Έξω ησυχία. Η ψηλή βροχή έδινε έναν τόνο ερέβους και το ελαφρύ αεράκι κουνούσε μανιασμένα τις κουρτίνες. Ούτε ένας ήχος ανθρώπινος.
Ανοίγω τη πόρτα της τουαλέτας νιώθοντας το βλέμμα ενός πλάσματος μη ανθρωπίνου να με ακολουθεί. Γυρίζω απότομα και το βλέπω.
Κατσαρίδα!
«Ένα Ορκ», σκέφτομαι. Με αργά βήματα υποχωρώ, βγαίνω στο μπαλκόνι της Minas Tirith, αρπάζω με λυσσαλέα κίνηση τη Skoupa της Erendil και το Farasi του Isengard (σμυλεμένο στις φωτιές της Minas Morgul) και επιστρέφω. Το Ορκ είναι ακόμα εκεί και παραφυλάει τη Lekani της Gorgoroth. Η μοίρα του όμως έχει ήδη οριστεί και σε λίγα λεπτά το άψυχο κουφάρι του βρίσκεται ιπτάμενο και σε ελεύθερη πτώση προς το Dromaki της Osgiliath.

Ξαναπηγαίνω με βήμα αποφασιστικό προς τη Toualeta της Gondor...

Η επιστροφή του βασιλιά!

Wrestling's ξεκίνημα, νέοι αγώνες

Ε, ναι λοιπόν, το πρώτο post του 2008 είναι εδώ να σας συγκλονίσει, να σας συνεπάρει, να σας μαγέψει κτλ για τον απλούστατο λόγο ότι δε το έγραψα εγώ, αλλά ο πολυαγαπημένος μου γερμανοτραφής (που μιλάει μόνο γαλλικά, αγγλικά, λίγα ολλανδικά και μάλλον ελληνικά και έχει σπουδάσει στο βέλγιο) Τεό. Τα κακά νέα, για όσους δε κατάλαβαν, είναι ότι αυτή τη φορά που είπε ότι θα κλείσει το blog του,το έκανε. Μην ανησυχείτε όμως, με το που ανοίξει καινούργιο θα σας το καρφώσω εγώ (bandit). Τσάμπα.

Επ'ευκαιρίαν της ενάρξεως του νέου έτους θα ήθελα να μεταφέρω σε όλη τη μπλογκοσφαιρα τις θερμότερες των ευχών μου.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον φιλόξενο mogwai που φιλοξενεί το στιγμιαίο τούτο ξέσπασμα της κατά τα άλλα ανενεργής εμπνεύσεως μου

Οι ευχές είναι ένα τυποποιημένο προιόν των μικροαστικών συνηθειών μας και πέραν της στιγμιαίας συνεισφοράς των στην δημιουργία μιας καλής ατμόσφαιρας δεν ωφελούν σε τίποτα.
Λέγω λοιπόν φέτος να συνεισφέρω στην ευτυχία όλων σας μέσω των παρακάτω πρακτικών συμβουλών (αποστάλαγμα εμπειρίας από το 2007 ):

1. Όσοι από σας (από σας είπα , δεν μιλάω για μένα) καπνίζουν , πρέπει να σταματήσουν τώρα που είναι αρχή του έτους - αυτή την βλαβερή συνήθεια.
Θυμηθείτε επίσης τον Ιούνιο να το ξανακόψετε

2. Βάλτε τάξη στην ζωή σας και οργανωθείτε , οργανώστε τις ντουλάπες σας και τα έγγραφα σας .
Όλοι να πορεύεστε με to-do Lists στα χέρια η καλύτερα σε xls(να φτιάξω την ντουλάπα : postponed , να καθαρίσω το γραφείο : delayed)

3. Σταματήστε τις άσκοπες σπατάλες , τις άσκοπες εξόδους τα άσκοπα ξενύχτια και τα άσκοπα ποτά.
Βάλτε ένα reasoning σε όλες τις πράξεις σας και αρχίστε να οραματίζεστε συχνά τον εαυτό σας σε πέντε χρόνια από σήμερα ( μετά ισως χρειαστείτε κανα ουισκάκι βέβαια)

4. Αλλες γενικές συμβουλές : Μακριά από σπήλαια και από τους πεζόδρομους του Δήμου Αμαρουσίου (ουδέν σχόλιον) , μακριά από εναλλακτικούς παροχους σταθερής και Ιντερνετ (όλοι με το λαπτόπ και τηλεκάρτες στο Σύνταγμα) , οι άντρες μακριά από προγναθικές γυναίκες

Αυτά και του Χρόνου με Υγεία , Sap και Οργάνωση (γιατι για φετος δεν μας βλέπω)

Ο γερο *Γερμανός*

Και παρ΄ότι ο πειρασμός ήταν μεγάλος, σας υπόσχομαι ότι δε πείραξα τίποτα στα ανωτέρω. Μέχρι και το "γερο" στην υπογραφή ήταν δικό του.