Monday, February 18, 2008

Και......ΜΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΜ!

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για την αλλαγή του κλίματος, για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και γενικά για το γεγονός της αλόγιστης χρήσης ορυκτών πόρων που θα οδηγήσει εν τέλει στη καταστροφή του πλανήτη μας.

Ας σοβαρευτούμε. Μεγάλα παιδιά είμαστε.

Άντε όλο αυτό το σκηνικό να οδηγήσει στη καταστροφή του ανθρωπίνου γένους και κάποιων ακόμα εκατομμυρίων ειδών. Άντε ν’ αλλάξει και φάτσα ο πλανήτης (αλλού οι θάλασσες αλλού τα βουνά και τα λαγκάδια – κ’ άντε να βρούμε ξύλα τότε), αλλά μέχρι εκεί. Σιγά τ’ αυγά.
Στο post αυτό δεν θ' ασχοληθούμε με ημίμετρα σαν αυτά, αλλά με το πώς πραγματικά μπορούμε να καταστρέψουμε τον πλανήτη…ολοκληρωτικά.


Να τον αφανίσουμε μια και καλή.

Α. Χρήση Μικροσκοπικής Μαύρης Τρύπας

Τι χρειαζόμαστε : Μια μικροσκοπική μαύρη τρύπα. Το ατυχές γεγονός βέβαια είναι ότι, λόγω της κατά Hawking ακτινοβολίας, οι μαύρες τρύπες εξατμίζονται. Βέβαια, για μια μεσαίου μεγέθους μαύρη τρύπα, αυτό παίρνει κάτι εκατομμύρια χρόνια, αλλά για τη δική μας μαύρη τρυπίτσα, θα πρέπει να λάβουμε το γεγονός υπ’ όψη και να τη δημιουργήσουμε μεγαλύτερη από ένα όριο μάζας εξαέρωσης (χρειαζόμαστε περίπου τη μάζα του Έβερεστ). Η κατασκευή της επιβάλει λεπτούς χειρισμούς μιας και απαιτείται ένα επαρκές ποσό νετρονίων, αλλά μπορούμε να παρακάμψουμε το στάδιο αυτό και ν’ αρχίσουμε να στοιβάζουμε ατομικούς πυρήνες μέχρι να κολλήσουν.

Μέθοδος: Την τοποθετούμε οπουδήποτε μας αρέσει πάνω στη Γη και περιμένουμε. Η τρυπούλα μας θ’ αρχίσει να ρουφάει ύλη με κατεύθυνση το κέντρο της Γης, μέχρι να βγει απ’ την άλλη μεριά και ξανά πίσω (κάτι σαν σκούπα-εκκρεμές). Όταν πλέον αναπαυθεί στο κέντρο, δεν έχουμε παρά μόνο να περιμένουμε να ρουφήξει κ’ ό,τι απέμεινε. Πρόκειται για την πιο ξεκούραστη και αποδοτική μέθοδο.

Β. Χρήση έκρηξης Ύλης – Αντιύλης

Τι χρειαζόμαστε: περίπου 2.500.000.000.000 τόνους αντιύλης. Πρόκειται για τρομερό εκρηκτικό, αλλά η δημιουργία τέτοιας ποσότητας σε επιταχυντές σωματιδίων απαιτεί χρόνο. Πολύ χρόνο. Με τον κατάλληλο εξοπλισμό, απλά δημιουργούμε μια μηχανή μέσα στην οποία πετάμε την ανωτέρω ποσότητα ύλης μέσα από μια τέταρτη διάσταση, η οποία μας επιστρέφεται σαν αντιύλη.

Μέθοδος: Απλά θέτουμε τη βόμβα σε λειτουργία. Προτείνεται να την πετάξουμε απ’ το διάστημα (όπου και θα την έχουμε δημιουργήσει) προς τον πλανήτη και θα κάτσουμε λίγο μακριά μη μας πάρει το ωστικό κύμα.

Γ. Χρήση Γιγαντιαίας Μαύρης Τρύπας

Τι χρειαζόμαστε: Μια μαύρη τρύπα φυσικά. Γιγαντιαία μάλιστα. Και μηχανές αρκετά ισχυρές ώστε να θέσουν σε κίνηση τον πλανήτη. Αυτά μόνο.

Μέθοδος: Αφού εντοπίσουμε τη μαύρη τρύπα (συστήνεται αυτή προς τον αστερισμό του Τοξότη, μόνο 1600 έτη φωτός μακριά), θα πρέπει να πάμε την Γη εκεί ή να φέρουμε τη Μαύρη Τρύπα εδώ. Δυστυχώς η διαδικασία είναι χρονοβόρα, είτε μετακινήσουμε τη Γη είτε μετακινήσουμε τη Μαύρη Τρύπα. Για να κερδίσουμε χρόνο, προτείνεται να μετακινήσουμε και τις δύο. Βέβαια η Γη δε θα εξαφανιστεί ολοκληρωτικά, καθώς θα παραμένει ως κομμάτι μάζας της μαύρης τρύπας, αλλά τουλάχιστον δε θα είναι ορατή και σίγουρα θα καταστεί αδύνατη προς χρήση.

Δ. Καταστροφή με Γεώτρηση

Τι χρειαζόμαστε: Ένα αρκετά ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό τρυπάνι (mass driver), ή ακόμα καλύτερα μπόλικα ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά τρυπάνια. Πρόκειται για ελαφρώς υπερμεγέθη σπειροειδή όπλα που έχουν τη δυνατότητα να εκτινάσσουν μεγάλες ποσότητες υλικών που τους ρίχνουμε μέσα (είχαν προταθεί για μεταφορά υλικών απ’ τη Σελήνη στη Γη).

Μέθοδος: Ουσιαστικά θα σκάψουμε τη Γη με τα ανωτέρω τρυπάνια και θα πετάξουμε τους μόλις 10 εις τη 36η τόνους ύλης στο διάστημα (κατά προτίμηση προς τον ήλιο για να εξαϋλωθούν κιόλας). Λεπτομέρεια: το τρυπάνι θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως ισχυρό ώστε να ξεπερνάει η ταχύτητα αποστολής τη βαρυτική έλξη του πλανήτη αλλιώς κινδυνεύουμε να μας έρθουν πακέτο πίσω. Ξεκινάμε το σκάψιμο και εκτινάσσουμε το υλικό προς τον ήλιο. Θα πάρει χρόνο, να το ξέρετε. Εναλλακτικά τα υλικά μπορούν να μεταφερθούν και με διαστημόπλοια στο διάστημα αλλά θα έχει υψηλό κόστος και θα μειώσει δραστικά τη ταχύτητα καταστροφής. Δε συμφέρει.

Ε. Εκμετάλλευση της (καταστροφικής) Ενέργειας του Ήλιου

Τι χρειαζόμαστε: Εξοπλισμό για να μετακινήσουμε τη Γη και προσεχτικό σχεδιασμό.

Μέθοδος: Εκσφενδονίζουμε τον πλανήτη προς τον ήλιο. Προσοχή. Είναι δυσκολότερο απ’ ότι ακούγεται, παρότι δεν απαιτείται σύγκρουση με τον ήλιο (τα παλιρροϊκά κύματα θα διαλύσουν τη Γη πριν έρθει σ’ επαφή). Και είναι δύσκολο γιατί μπορεί η Γη να μη καταφέρει να ξεπεράσει το όριο Roche και να καταλήξει τηγανισμένη αλλά και πάλι σε τροχιά. Αυτό θα ήταν ημίμετρο. Αυτή τη στιγμή δε διατίθεται σχετική τεχνολογία, αλλά εάν σκάσει κάποιος αστεροειδής και μας στείλει προς το κέντρο του ηλιακού συστήματος θα χρειαστούν μόνο 25 χρόνια για την απόλυτη καταστροφή. Άρα μπορούμε να μετακινήσουμε τη γη προς τη τροχιά κάποιου αστεροειδούς και ν’ αφήσουμε αυτόν να επιτελέσει το θεάρεστο έργο μας. Ειδάλλως, θα χρειαστούν χιλιετίες μέχρι να δημιουργηθεί τεχνολογία αρκετά ισχυρή για να το κάνουμε μόνοι μας. Κουράγιο.

ΣΤ. Πυροκρότηση της Ενέργειας Κενού.

Τι χρειαζόμαστε: Έναν ηλεκτρικό λαμπτήρα, σχετικά μεγάλο. Εχεμύθεια.

Μέθοδος: Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες μας λένε ότι αυτό που θεωρούμε κενό ουσιαστικά μόνο κενό δεν είναι, αλλά αποτελείται από τεράστιες ποσότητες σωματιδίων και αντισωματιδίων που δημιουργούνται και καταστρέφονται μεταξύ τους κάθε δευτερόλεπτο. Και ότι η ποσότητα ενέργειας που περικλείεται ακόμα και στο κενό ενός ηλεκτρικού λαμπτήρα είναι υπεραρκετή να ψήσει όλους τους ωκεανούς μαζί. Και κάπου εδώ σκάμε μύτη εμείς χεχε. Πρέπει να βρούμε τρόπο να χαλιναγωγήσουμε αυτή η ενέργεια, λογικά σε κάποιο εργοστάσιο (κ’ έτσι δε θα μας πάρουν πρέφα κιόλας) και μετά ν’ αφήσουμε τις πυρηνικές αντιδράσεις εκτός ελέγχου. Η ενέργεια που θα εκλυθεί θα είναι αρκετή όχι μόνο να καταστρέψει τον αγαπημένο μας πλανήτη αλλά και ολόκληρο το ηλιακό σύστημα που τον φιλοξενεί.

Όλε!

Wednesday, February 6, 2008

Killing's as easy as breathing...(?)

Όλοι τον ξέρουμε. Όλοι αποφεύγουμε να τον συναντήσουμε. Κανείς μας δεν τον έχει δει (ούτε καν στον ύπνο του). Και φυσικά, κανείς μας δε θέλει. Μέχρι τώρα όμως κανείς μας δεν έχει τολμήσει να τον αναλύσει κιόλας...

Μέχρι σήμερα!


Αρκετά με τους προλόγους (άντε μη φάμε και καμιά αδέσποτη). Το λόγο έχει ο μεγάλος και τρανός τιμωρός των "κακών" (εντός εισαγωγικών γιατί είναι μεγάλη η κουβέντα περί καλού και κακού στο κόσμο τούτο)...Rambo!

(κάνοντας κλικ στον πίνακα θα τα δείτε όλα, χεχε)


Εκρηκτικό συμπέρασμα Ι

Όσο μεγαλώνει, τόσο προτιμά να σκοτώνει ντυμένος. Αν κάνουμε έναν πρόχειρο υπολογισμό, στο Rambo II το ποσοστό που είδε για τελευταία φορά ντυμένο τον ήρωα πριν αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο, ήταν μόνο 20% (σε αντίθεση με το ποσοστό που η τελευταία του ανάμνηση ήταν οι μύες του – 80%). Στο Rambo III το πρώτο ποσοστό υπερδιπλασιάζεται (πάνω από το 40% των θυμάτων βρήκε τον θάνατο από ντυμένο Rambo), ενώ εν έτει 2008 κανείς δεν είχε τη τιμή να κρατήσει σαν τελευταία ανάμνηση τους μύες του τιμωρού του.

Bet I: Το πατσοκοίλι ούτε ο Ράμπο δε το γλυτώνει. (απόδοση 1,20)
Bet II: Όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερο κρυώνει (απόδοση 1,80)
Bet ΙΙΙ: Ο Ράμπο αποκλειστικός χορηγός οίκου μόδας? (απόδοση 12,00)


Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙΙ

Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο αποκτάνε θάρρος και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες οι σύνεργοί του, φτάνοντας εν έτει 2008 να κατέχουν το 32% των συνολικών φόνων, όταν το 1985 και το 1988 το ποσοστό ήταν 14 και 17% αντίστοιχα.

Bet I: Όσο μεγαλώνεις, τόσο καλύτερα μαθαίνεις τη βολή του outsourcing. (απόδοση 5,70)
Bet II: Όσο μεγαλώνεις τόσο χώνεις τους νεότερους να κάνουν τη βρομοδουλειά. (απόδοση 1,10)
Bet ΙΙΙ: Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενεί. Σκληρός ο χρόνος Ράμπο μου. (απόδοση 1,20)


Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙΙΙ

Διόλου αμελητέα και η συγκλονιστική αύξηση του ποσοστού των καλών που χάνουν τη ζωή τους επί τω έργω σε σχέση με το σύνολο των θανούντων. Πιο συγκεκριμένα, από το ασήμαντο 0 ή 2% των δύο πρώτων ταινιών, το 1988 φτάνουμε σε ποσοστό 22% και τώρα σε 32%! Ένας στους τρεις δηλαδή που βλέπει τα ραδίκια ανάποδα πριν δει τους τίτλους τέλους, ήταν καλός (ή καλούτσικος για να ακριβολογούμε).

Bet I : Το στοιχείο του αιφνιδιασμού έπαψε να ισχύει για τους καλούτσικους (30 χρόνια μετά οι κακοί δεν ψαρώνουν πια, του πούστη). (απόδοση 1,80)
Bet II : Οι κακοί περάσανε από σκληρή εκπαίδευση για να βρίσκουν επιτέλους τον στόχο (σε στενή σύνδεση και με τη κατωτέρω ανάλυση) (απόδοση 4,50)
Bet ΙΙΙ: Οι καλοί φλωρέψανε επικίνδυνα αφού μεγαλώσανε με Τόλμη και Γοητεία, Dallas και Santa Barbara. (απόδοση 1,10)


Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙV

Σημαντικό κρίνεται και το γεγονός, ότι παρά την ανοδική πορεία των σκηνών με βασανιστήρια, καθώς και των σκηνών που ο ήρωας δε παθαίνει τίποτα παρά τη βροχή από σφαίρες που δέχεται, κατά τα 3 πρώτα επεισόδια, το ποσοστό αυτών μειώνεται δραματικά στην τελευταία επάνοδο του ήρωα.

Bet I: Back to reality? (απόδοση 14,00)
Bet II: Το Hollywood εφοδιάζει πλέον και τους κακούς με σφαίρες να πετάνε κ όχι μόνο στραγάλια? (απόδοση 19,00)
Bet ΙΙΙ: Οι Αμερικανοί δεν υπόκεινται σε βασανιστήρια (ισχύει όμως το αντιθετοαντίστροφο αυτού) (απόδοση 1, 10)


Εκρηκτικό συμπέρασμα V

Το πλέον συγκλονιστικό εξαγώγιμο απ’ τα δεδομένα συμπέρασμα όμως βρίσκεται στο τέλος της λίστας. Καμία σκηνή ερωτικού περιεχομένου. Μάλιστα.

Bet I: Οι μύες δε σου εξασφαλίζουν γκόμενα ντε και καλά (απόδοση 1, 30)
Bet II: Η ηδονή της βίας είναι μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη (απόδοση 22, 00)
Bet ΙΙΙ : Ο Ράμπο είναι gay (απόδοση 57,00)

Tuesday, February 5, 2008

Μαμά, κουνάει!


Όταν με ρωτάγανε, τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις συνήθως απαντούσα «συνταξιούχος».
Τώρα όμως που έχω ακόμα χρόνο, μπορώ ν’ αλλάξω?

Όταν μεγαλώσω, λοιπόν, λέω να γίνω σεισμολόγος. Θα γίνεται σεισμός και όλοι θα με ψάχνουν. Θα με ρωτάνε τι και πως. Αλλά δε θα ξέρω τι να τους λέω. Θα συνιστώ ψυχραιμία. Θα δηλώνω επιφυλακτικός και σκεπτικός αλλά και καθησυχαστικός. Ίσως ήταν αυτός ο κύριος σεισμός, θα λέω, ίσως πάλι και όχι, σε κανά δυο χρονάκια θα μπορέσουμε να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα. Ίσως ήταν προσεισμός, ίσως και όχι. Αν γίνει σεισμός σε κανά κουλό μέρος θα δηλώνω έκπληκτος ότι θεωρούσαμε τα ρήγματα ανενεργά, εάν πάλι δεν αποτελεί έκπληξη το επίκεντρο θα δηλώνω ότι «το περιμέναμε χρόνια τώρα».
Ωραίο πράγμα. Δηλώνεις επιστήμων μέγας και τρανός, αφήνεις μαλλάκι Einstein, βγαίνεις στα παράθυρα να πλακώνεσαι με τους συναδέλφους σου ενώ δεν έχεις ουσιαστικά ιδέα τι γίνεται ή τι πρόκειται να γίνει εκεί κάτω. Να κ’ αν κουνήσει να και αν δεν. Στο κάτω κάτω, εσύ φταις?
Εάν πάλι ανοίξει το έδαφος και βγάλει λάβα στο Σύνταγμα, άντε να δηλώνω μαλάκας.

ΥΓ. Όταν είχε γίνει ο μεγάλος σεισμός στη Τουρκία θυμάμαι τις δηλώσεις ένας σεισμολόγου της γείτονος...
«Μη με ρωτάτε αν θα ξαναγίνει σεισμός. Θα ξαναγίνει. Το πότε και το που, απλά δεν το ξέρουμε. Αλλά δε σας σκοτώνει ο σεισμός. Τα κτίρια σας σκοτώνουν. Φτιάξτε λοιπόν ασφαλέστερα κτίρια να είστε έτοιμοι για τον επόμενο». Έτσι για να φέρουν γνώση οι φύλακαι (και οι δικασταί βεβαίως βεβαίως που ουδεμία υπευθυνότητα έχουν ακόμα καταλογίσει παρά τα κατά καιρούς θύματα της).

Άντε και σκιάχτηκα πρωινιάτικα με τα νέα απ’ τη Πάτρα. Όχι δε σοβαρεύτηκα αλλά....είμαι και χέστης με τους σεισμούς, πειράζει?