Killing's as easy as breathing...(?)

Όλοι τον ξέρουμε. Όλοι αποφεύγουμε να τον συναντήσουμε. Κανείς μας δεν τον έχει δει (ούτε καν στον ύπνο του). Και φυσικά, κανείς μας δε θέλει. Μέχρι τώρα όμως κανείς μας δεν έχει τολμήσει να τον αναλύσει κιόλας...

Μέχρι σήμερα!

Αρκετά με τους προλόγους (άντε μη φάμε και καμιά αδέσποτη). Το λόγο έχει ο μεγάλος και τρανός τιμωρός των "κακών" (εντός εισαγωγικών γιατί είναι μεγάλη η κουβέντα περί καλού και κακού στο κόσμο τούτο)...Rambo!

(κάνοντας κλικ στον πίνακα θα τα δείτε όλα, χεχε)

Εκρηκτικό συμπέρασμα Ι

Όσο μεγαλώνει, τόσο προτιμά να σκοτώνει ντυμένος. Αν κάνουμε έναν πρόχειρο υπολογισμό, στο Rambo II το ποσοστό που είδε για τελευταία φορά ντυμένο τον ήρωα πριν αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο, ήταν μόνο 20% (σε αντίθεση με το ποσοστό που η τελευταία του ανάμνηση ήταν οι μύες του – 80%). Στο Rambo III το πρώτο ποσοστό υπερδιπλασιάζεται (πάνω από το 40% των θυμάτων βρήκε τον θάνατο από ντυμένο Rambo), ενώ εν έτει 2008 κανείς δεν είχε τη τιμή να κρατήσει σαν τελευταία ανάμνηση τους μύες του τιμωρού του.

Bet I: Το πατσοκοίλι ούτε ο Ράμπο δε το γλυτώνει. (απόδοση 1,20)
Bet II: Όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερο κρυώνει (απόδοση 1,80)
Bet ΙΙΙ: Ο Ράμπο αποκλειστικός χορηγός οίκου μόδας? (απόδοση 12,00)

Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙΙ

Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο αποκτάνε θάρρος και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες οι σύνεργοί του, φτάνοντας εν έτει 2008 να κατέχουν το 32% των συνολικών φόνων, όταν το 1985 και το 1988 το ποσοστό ήταν 14 και 17% αντίστοιχα.

Bet I: Όσο μεγαλώνεις, τόσο καλύτερα μαθαίνεις τη βολή του outsourcing. (απόδοση 5,70)
Bet II: Όσο μεγαλώνεις τόσο χώνεις τους νεότερους να κάνουν τη βρομοδουλειά. (απόδοση 1,10)
Bet ΙΙΙ: Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενεί. Σκληρός ο χρόνος Ράμπο μου. (απόδοση 1,20)

Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙΙΙ

Διόλου αμελητέα και η συγκλονιστική αύξηση του ποσοστού των καλών που χάνουν τη ζωή τους επί τω έργω σε σχέση με το σύνολο των θανούντων. Πιο συγκεκριμένα, από το ασήμαντο 0 ή 2% των δύο πρώτων ταινιών, το 1988 φτάνουμε σε ποσοστό 22% και τώρα σε 32%! Ένας στους τρεις δηλαδή που βλέπει τα ραδίκια ανάποδα πριν δει τους τίτλους τέλους, ήταν καλός (ή καλούτσικος για να ακριβολογούμε).

Bet I : Το στοιχείο του αιφνιδιασμού έπαψε να ισχύει για τους καλούτσικους (30 χρόνια μετά οι κακοί δεν ψαρώνουν πια, του πούστη). (απόδοση 1,80)
Bet II : Οι κακοί περάσανε από σκληρή εκπαίδευση για να βρίσκουν επιτέλους τον στόχο (σε στενή σύνδεση και με τη κατωτέρω ανάλυση) (απόδοση 4,50)
Bet ΙΙΙ: Οι καλοί φλωρέψανε επικίνδυνα αφού μεγαλώσανε με Τόλμη και Γοητεία, Dallas και Santa Barbara. (απόδοση 1,10)

Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙV

Σημαντικό κρίνεται και το γεγονός, ότι παρά την ανοδική πορεία των σκηνών με βασανιστήρια, καθώς και των σκηνών που ο ήρωας δε παθαίνει τίποτα παρά τη βροχή από σφαίρες που δέχεται, κατά τα 3 πρώτα επεισόδια, το ποσοστό αυτών μειώνεται δραματικά στην τελευταία επάνοδο του ήρωα.

Bet I: Back to reality? (απόδοση 14,00)
Bet II: Το Hollywood εφοδιάζει πλέον και τους κακούς με σφαίρες να πετάνε κ όχι μόνο στραγάλια? (απόδοση 19,00)
Bet ΙΙΙ: Οι Αμερικανοί δεν υπόκεινται σε βασανιστήρια (ισχύει όμως το αντιθετοαντίστροφο αυτού) (απόδοση 1, 10)

Εκρηκτικό συμπέρασμα V

Το πλέον συγκλονιστικό εξαγώγιμο απ’ τα δεδομένα συμπέρασμα όμως βρίσκεται στο τέλος της λίστας. Καμία σκηνή ερωτικού περιεχομένου. Μάλιστα.

Bet I: Οι μύες δε σου εξασφαλίζουν γκόμενα ντε και καλά (απόδοση 1, 30)
Bet II: Η ηδονή της βίας είναι μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη (απόδοση 22, 00)
Bet ΙΙΙ : Ο Ράμπο είναι gay (απόδοση 57,00)