tag:blogger.com,1999:blog-6418697667416587712024-03-23T20:10:50.879+02:00Raison d'êtreMogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.comBlogger84125tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-75835390913926601592008-05-30T13:48:00.008+03:002008-12-09T12:01:37.770+02:0013 τρόποι να γίνετε ενοχλητικοί και να διασκεδάσετε (μόνο εσείς)<strong><em><span style="color:#000099;">«Η κόλαση είναι οι άλλοι» έλεγε ο Σάρτρ. Και γιατί να μην είστε εσείς η κόλαση για τους άλλους? (προσθέτει το Mogwai). Μια καλή λύση για να δώσετε ένα τόνο χαράς και κεφιού στη γκρίζα καθημερινότητα αυτής της χώρας (ωωω τι είπα!). Μόνο που το τόνο τον κρατάτε εσείς, οι λοιποί μάλλον δε θα το διασκεδάσουν και τόσο.</span></em></strong><br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">1.</span></strong> <strong><span style="color:#3333ff;">Κάντε προσωπικές ερωτήσεις</span></strong> (ακόμα και σε <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiscJQLm8hJGb8cn5g8SMML0JhZ3KR5_Jdeb_j6w6O6Fiud3u450RmaX9LyWbwD9x8P7Q5itufViW-jQ4pNOd497FkhiW1sZg_Nx7ZJ2UdQK3pchI9Sz1tARgvn5cBPtecrOQGwMjyTXSLe/s1600-h/annoying.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5206121433808010562" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 227px; CURSOR: hand; HEIGHT: 205px" height="265" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiscJQLm8hJGb8cn5g8SMML0JhZ3KR5_Jdeb_j6w6O6Fiud3u450RmaX9LyWbwD9x8P7Q5itufViW-jQ4pNOd497FkhiW1sZg_Nx7ZJ2UdQK3pchI9Sz1tARgvn5cBPtecrOQGwMjyTXSLe/s320/annoying.jpg" width="189" border="0" /></a>άσχετους). Έναν άντρα μπορείτε να τον ρωτήσετε αν έχει κάνει ποτέ έκτρωση, ένα παιδάκι να το ρωτήσετε μπροστά στους γονείς του αν κάνει ναρκωτικά, μια γυναίκα πόσο καιρό έχει να κάνει σεξ κτλ. Απαραίτητο να έχετε σοβαρό ύφος.<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">2. Στέλνετε chain mails</span><span style="color:#3333ff;"> </span></strong>ακατάπαυστα πάντα με την υποσημείωση ότι αν δε τα προωθήσουν οι λαβόντες σε 579988326 άτομα θα τους βρει η κατάρα του γαλάζιου παιδιού.<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">3. Να χρησιμοποιείτε πάντα ακρωνύμια</span></strong> κατά τα πρότυπα του στρατού. Πχ « ο υπολογιστής μου είναι ΠΟΕ (πέραν οποιασδήποτε επισκευής)», αντί για το «ω ρε πούστη» σε τόνο απελπισίας λέτε απλά ένα OMG, και φυσικά δε γελάτε ποτέ απλά λέτε LOL χωρίς εκφραστικότητα.<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">4. Κάντε ήχους ζώου.</span></strong> Ιδιαιτέρως οταν πλησιάζετε το στόχο ήσυχα ήσυχα από πίσω και του κάνετε τη κεραμιδόγατα σε οργασμό ή το τζιτζίκι ή το λυσσασμένο σκυλί (αρπάξτε του παράλληλα και το πόδι!). Επίσης, απαντάτε σε σοβαρές υποδείξεις του διευθυντή σας με ήχους παραδείσιων πουλιών αν συμφωνείτε ή με ήχους γαιδάρου αν διαφωνείτε.<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">5. Γίνετε ανυπόμονοι με κάθε την κάθε στιγμή.</span></strong> Κοιτάτε όλη την ώρα το ρολόι σας στη στάση, σπρώχνετε αυτούς που βγαίνουν απ’ το τρένο προς τα μέσα για να πάρετε τη καλύτερη θέση, χτυπάτε ρυθμικά τη πατούσα δίπλα σε στόχο που βγάζει λεφτά από ΑΤΜ κορνάρετε στη γιαγιά που προσπαθεί να παρκάρει. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkOCmbg3-0YGR7NHN52_tZv0FNR-yIol1ZgLWl8vzvn4rvfDXo-KvlWsSPLEmz6R9uVWJpVbGjGXynl5QrgBvCJN56Ylk2fmEYBhC22Zghn1zFrBdPTdmx51ltjTCZbya3-wU_W8zl_FdC/s1600-h/Crazy_Frog_-_1001_Nights.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5206122408765586770" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" height="216" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkOCmbg3-0YGR7NHN52_tZv0FNR-yIol1ZgLWl8vzvn4rvfDXo-KvlWsSPLEmz6R9uVWJpVbGjGXynl5QrgBvCJN56Ylk2fmEYBhC22Zghn1zFrBdPTdmx51ltjTCZbya3-wU_W8zl_FdC/s320/Crazy_Frog_-_1001_Nights.jpg" width="266" border="0" /></a><br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">6. Γελάτε δυνατά χωρίς λόγο.</span></strong> Ενδείκνυται σε χώρους απόλυτης ησυχίας (πχ σε βιβλιοθήκες, εκκλησίες, εφορίες). Σκεφτείτε πόσο θα εκνευριστεί ο στόχος αν αρχίσετε να γελάτε δυνατά και μάλιστα αν τον δακτυλοδείχνετε κιόλας. Προσοχή στην εκκλησία γιατί η αντίδραση του παπά μπορεί να είναι λίγο απότομη για όσους φοβούνται τη μετά θάνατον ζωή.<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">7. Κάντε παρατήρηση σε όποιον ανοίξει το στόμα του στο κινηματογράφο.</span></strong> Μετά πιάστε συζήτηση δυνατά για το πόσο μεγάλη αγένεια είναι να μιλάει κάποιος μέσα στην αίθουσα όταν οι άλλοι βλέπουν τη ταινία. Επιβάλεται φυσικά και η κατανάλωση πατατακίων τα οποία σε ερωτικές σκηνές μπορείτε να τα εκσφενδονίζετε προς την οθόνη λέγοντας «μπλιάχ» ή «sex sex sex!» ή «άσε τη κοπέλα κάτω ρε αλήτη!»<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">8. Απάντάτε πάντα με τη λέξη Γιατί?</span></strong> Σε κάθε απάντηση που λαμβάνετε μέχρι να βαρεθείτε κ’ εσείς ο ίδιος.<br /><br /><strong><span style="color:#3366ff;">9. Καθαρίστε ακατάπαυστα τη μύτη σας εν είδη μετροπόντικα ή το αυτί σας.</span></strong> Ειδικά για το αυτί προτείνετε να κλείνετε και το κοντινότερο σε αυτό μάτι για μέγιστη απόλαυση και αισθητική ενόχληση του στόχου.<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">10. Η θέση του οδηγού βοηθάει ιδιαίτερα στο να γίνετε ενοχλητικοί.</span></strong> Πέρα απ’ τα κλασσικά (κόρνα στο φανάρι, μη χρήση φλας στη στροφή, χύμα πέρασμα από στοπ, οδήγηση με 43χλμ/ώρα στην αριστερή λωρίδα της Αττικής Οδού ή σφίνες σε φρακαρισμένη εθνική) προτείνεται και η χρήση προειδοποιητικού σήματος στους απέναντι οδηγούς ότι παρακάτω έχει μπάτσους και ας μην έχει, η χρήση γερμανικού αυτοκινήτου που όντας παρκαρισμένο έχει ανοικτό το φωτάκι για να νομίζουν ότι ξεπαρκάρετε .<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">11. Αναφέρετε πάντα το πασιφανές</span></strong>. «χτυπάει το τηλέφωνο» όταν το ακούν και οι γείτονες ακόμα, στο φανάρι λέτε πάντα «πράσινο» στον οδηγό όταν ανάψει πράσινο φυσικά, «λερώθηκες», «έχεις βγάλει καινούργια άσπρη τρίχα» και φυσικά το all time classic "πάχυνες" όταν αναφέρεστε σε θύμα γένους θυληκού κτλ<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">12. Απαντάτε μονολεκτικά με ύφος πηγμένου.</span></strong> Πχ Έχετε ύφος τρομοκρατημένου και σας πλησιάζει το θύμα να ρωτήσει τι συμβαίνει, απαντάτε «το τηλέφωνο!» ή «το ταβάνι!» ή «το αυτοκίνητο!» και σταματάτε να μιλάτε ή ακόμα χειρότερα αποχωρείτε.<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">13. Βάζετε δυνατή μουσική</span></strong> κατά προτίμηση νωρίς το πρωί του Σαββάτου ή τη Κυριακής, επιλέξτε Bollywood για τη μέγιστη ενόχληση των γειτόνων. Μη ξεχνάτε τον Σφακιανάκη για το αυτοκίνητο και να τραγουδάτε τα ερωτικά του Χατζιδάκι σε φάλτσο μινόρε.<br /><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5206123611356429666" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUXX4oJFlawOgb35z017dJGV45iW8sDfiJLhw6GbPf3SGlAD1tqQ75g_WzBv8_bfbeyal8ZjGUCZmNScqZxXCs7gdLy_6hWMzqsI7AHWKvzHoawFV5qB9OLwMrs9yRX9A8IqKjqzJXMTyj/s320/crazyfrogblog.jpg" border="0" /><br /><strong>Μετά απ’ όλα αυτά, το πιθανότερο είναι ότι όλοι θα σας αποφεύγουν οπότε μπορείτε να επανέλθετε στο φυσιολογικό για λίγο διάστημα για να τους μπερδέψετε. Επαναλάβετε τρις ετησίως.</strong>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-88605374576037639842008-05-22T16:38:00.005+03:002008-12-09T12:01:37.909+02:00Den grimme ÆllingΣε είδα στον ύπνο μου εχτές. Εσύ δηλαδή θα πρέπει να ήσουν.<br /><br />Κατέβαινες λέει τη Κατεχάκη αργά , όπως πάντα, με σκυμμένο το κεφάλι, μ' ένα στριφτό στο χέρι. Ναι, σίγουρα εσύ ήσουν. Όμως δε σου μίλησα, έκανα ότι<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdt1zxw3u-ffI10_qW0A-Pb-TCZDTR2nMYOP9TvQw-LJmbo4D7dD9H8qmLtuXRllH5OFrrSW9Myg26ZYLYl7S3PLyK81lBRhJFLlaCxRWn3yKR1zHrPqVj9lj8dA86quFPvc15rdQkY7bU/s1600-h/Sillysymphonies-uglyducking1939.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5203196711403289906" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 255px; CURSOR: hand; HEIGHT: 197px" height="186" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdt1zxw3u-ffI10_qW0A-Pb-TCZDTR2nMYOP9TvQw-LJmbo4D7dD9H8qmLtuXRllH5OFrrSW9Myg26ZYLYl7S3PLyK81lBRhJFLlaCxRWn3yKR1zHrPqVj9lj8dA86quFPvc15rdQkY7bU/s320/Sillysymphonies-uglyducking1939.jpg" width="202" border="0" /></a> δε σε είδα και προσπέρασα βιαστικά.Ούτε κ εσύ φαίνεται ότι με πρόσεξες. Άλλωστε δε θα με αναγνώριζες πια.<br /><br />Καλύτερα έτσι, ακόμα και στ’ όνειρο δεν είχα όρεξη να σου μιλήσω. Για όσα συνέβησαν, για όσα συμβαίνουν. Αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή που ΄λεγε κ ο Νιόνιος. Και που να σου εξηγώ τώρα, έχει και τόση φασαρία στη Κατεχάκη.<br /><div align="left"><br />Και μετά το τοπίο λέει άλλαξε απότομα, κάτι αγριόχορτα καιγόντουσαν μακριά και άρχισε να πέφτει χιόνι πυκνό από κάποιο παραμύθι του Άντερσεν που ελπίζαμε να σβήσει τη φωτιά.<br /><br /><em><strong>Εμείς γι’ αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε<br />για να μπορούμε να’ χουμε μια λάμπα,<br />ένα σκαμνί<br />ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί<br />ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ.<br />Για να’ χουμε έναν έρωτα που να μη μας τον λερώνουν,<br />ένα τραγούδι που να μπορούμε να το τραγουδάμε…</strong></em><br /><br />Υγ. Και που ‘σαι μαλάκα? Δε με λένε Αντρέα, Μιχάλη με λένε. </div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-86891336496140591022008-02-18T18:03:00.010+02:002008-12-09T12:01:38.252+02:00Και......ΜΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΜ!<strong><span style="color:#000099;">Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για την αλλαγή του κλίματος, για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και γενικά για το γεγονός της αλόγιστης χρήσης ορυκτών πόρων που θα οδηγήσει εν τέλει στη καταστροφή του πλανήτη μας.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9JO1E82J6hQC6kEi05ui_WXnIRVKAPgSjroYvI_Jr9OfQjZExERCxn1H05KqUztpTdWiXmQ3Vxce-FXMBFz7BF11LY0DHsC5yzQVeoJfOgDqk7cC7I0JQy5BqwLc6PP939PjnhdUSIpme/s1600-h/planet%2520%255BDesktop%2520Resolution%255D.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5168355263180101218" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 266px; CURSOR: hand; HEIGHT: 274px" height="274" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9JO1E82J6hQC6kEi05ui_WXnIRVKAPgSjroYvI_Jr9OfQjZExERCxn1H05KqUztpTdWiXmQ3Vxce-FXMBFz7BF11LY0DHsC5yzQVeoJfOgDqk7cC7I0JQy5BqwLc6PP939PjnhdUSIpme/s320/planet%2520%255BDesktop%2520Resolution%255D.jpg" width="239" border="0" /></a><br />Ας σοβαρευτούμε. Μεγάλα παιδιά είμαστε.<br /><br />Άντε όλο αυτό το σκηνικό να οδηγήσει στη καταστροφή του ανθρωπίνου γένους και κάποιων ακόμα εκατομμυρίων ειδών. Άντε ν’ αλλάξει και φάτσα ο πλανήτης (αλλού οι θάλασσες αλλού τα βουνά και τα λαγκάδια – κ’ άντε να βρούμε ξύλα τότε), αλλά μέχρι εκεί. Σιγά τ’ αυγά.<br />Στο post αυτό δεν θ' ασχοληθούμε με ημίμετρα σαν αυτά, αλλά με το πώς πραγματικά μπορούμε να καταστρέψουμε τον πλανήτη…ολοκληρωτικά. </span></strong><br /><strong><span style="color:#000099;"></span></strong><br /><strong><span style="color:#000099;">Να τον αφανίσουμε μια και καλή.</span></strong><br /><br /><strong>Α. Χρήση Μικροσκοπικής Μαύρης Τρύπας</strong><br /><br /><strong><em>Τι χρειαζόμαστε</em></strong> : Μια μικροσκοπική μαύρη τρύπα. Το ατυχές γεγονός βέβαια είναι ότι, λόγω της κατά Hawking ακτινοβολίας, οι μαύρες τρύπες εξατμίζονται. Βέβαια, για μια μεσαίου μεγέθους μαύρη τρύπα, αυτό παίρνει κάτι εκατομμύρια χρόνια, αλλά για τη δική μας μαύρη τρυπίτσα, θα πρέπει να λάβουμε το γεγονός υπ’ όψη και να τη δημιουργήσουμε μεγαλύτερη από ένα όριο μάζας εξαέρωσης (χρειαζόμαστε περίπου τη μάζα του Έβερεστ). Η κατασκευή της επιβάλει λεπτούς χειρισμούς μιας και απαιτείται ένα επαρκές ποσό νετρονίων, αλλά μπορούμε να παρακάμψουμε το στάδιο αυτό και ν’ αρχίσουμε να στοιβάζουμε ατομικούς πυρήνες μέχρι να κολλήσουν.<br /><br /><strong><em>Μέθοδος</em></strong>: Την τοποθετούμε οπουδήποτε μας αρέσει πάνω στη Γη και περιμένουμε. Η τρυπούλα μας θ’ αρχίσει να ρουφάει ύλη με κατεύθυνση το κέντρο της Γης, μέχρι να βγει απ’ την άλλη μεριά και ξανά πίσω (κάτι σαν σκούπα-εκκρεμές). Όταν πλέον αναπαυθεί στο κέντρο, δεν έχουμε παρά μόνο να περιμένουμε να ρουφήξει κ’ ό,τι απέμεινε. Πρόκειται για την πιο ξεκούραστη και αποδοτική μέθοδο.<br /><br /><strong>Β. Χρήση έκρηξης Ύλης – Αντιύλης</strong><br /><br /><strong><em>Τι χρειαζόμαστε</em></strong>: περίπου 2.500.000.000.000 τόνους αντιύλης. Πρόκειται για τρομερό εκρηκτικό, αλλά η δημιουργία τέτοιας ποσότητας σε επιταχυντές σωματιδίων απαιτεί χρόνο. Πολύ χρόνο. Με τον κατάλληλο εξοπλισμό, απλά δημιουργούμε μια μηχανή μέσα στην οποία πετάμε την ανωτέρω ποσότητα ύλης μέσα από μια τέταρτη διάσταση, η οποία μας επιστρέφεται σαν αντιύλη.<br /><br /><strong><em>Μέθοδος</em></strong>: Απλά θέτουμε τη βόμβα σε λειτουργία. Προτείνεται να την πετάξουμε απ’ το διάστημα (όπου και θα την έχουμε δημιουργήσει) προς τον πλανήτη και θα κάτσουμε λίγο μακριά μη μας πάρει το ωστικό κύμα.<br /><br /><strong>Γ. Χρήση Γιγαντιαίας Μαύρης Τρύπας</strong> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzVhNuDZc142Y7ByD1lpFnoV3HUPVHGBAfGT8ib6-A0lQt_jwcVb3hSWTKukhQwTw_7VCOepD0Uf-Dn2fXjxFRlAln76rrkogj6WKM1ECzvI3yUKXl7pRb5goYGkkhtRmIIHZlxLI9uikT/s1600-h/black%2520hole_qjpreviewth.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5168354855158208082" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 231px; CURSOR: hand; HEIGHT: 255px" height="283" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzVhNuDZc142Y7ByD1lpFnoV3HUPVHGBAfGT8ib6-A0lQt_jwcVb3hSWTKukhQwTw_7VCOepD0Uf-Dn2fXjxFRlAln76rrkogj6WKM1ECzvI3yUKXl7pRb5goYGkkhtRmIIHZlxLI9uikT/s320/black%2520hole_qjpreviewth.jpg" width="266" border="0" /></a><br /><br /><strong><em>Τι</em> <em>χρειαζόμαστε</em></strong>: Μια μαύρη τρύπα φυσικά. Γιγαντιαία μάλιστα. Και μηχανές αρκετά ισχυρές ώστε να θέσουν σε κίνηση τον πλανήτη. Αυτά μόνο.<br /><br /><em><strong>Μέθοδος</strong></em>: Αφού εντοπίσουμε τη μαύρη τρύπα (συστήνεται αυτή προς τον αστερισμό του Τοξότη, μόνο 1600 έτη φωτός μακριά), θα πρέπει να πάμε την Γη εκεί ή να φέρουμε τη Μαύρη Τρύπα εδώ. Δυστυχώς η διαδικασία είναι χρονοβόρα, είτε μετακινήσουμε τη Γη είτε μετακινήσουμε τη Μαύρη Τρύπα. Για να κερδίσουμε χρόνο, προτείνεται να μετακινήσουμε και τις δύο. Βέβαια η Γη δε θα εξαφανιστεί ολοκληρωτικά, καθώς θα παραμένει ως κομμάτι μάζας της μαύρης τρύπας, αλλά τουλάχιστον δε θα είναι ορατή και σίγουρα θα καταστεί αδύνατη προς χρήση.<br /><br /><strong>Δ. Καταστροφή με Γεώτρηση</strong><br /><br /><em><strong>Τι χρειαζόμαστε</strong></em>: Ένα αρκετά ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό τρυπάνι (mass driver), ή ακόμα καλύτερα μπόλικα ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά τρυπάνια. Πρόκειται για ελαφρώς υπερμεγέθη σπειροειδή όπλα που έχουν τη δυνατότητα να εκτινάσσουν μεγάλες ποσότητες υλικών που τους ρίχνουμε μέσα (είχαν προταθεί για μεταφορά υλικών απ’ τη Σελήνη στη Γη).<br /><br /><strong><em>Μέθοδος</em></strong>: Ουσιαστικά θα σκάψουμε τη Γη με τα ανωτέρω τρυπάνια και θα πετάξουμε τους μόλις 10 εις τη 36η τόνους ύλης στο διάστημα (κατά προτίμηση προς τον ήλιο για να εξαϋλωθούν κιόλας). Λεπτομέρεια: το τρυπάνι θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως ισχυρό ώστε να ξεπερνάει η ταχύτητα αποστολής τη βαρυτική έλξη του πλανήτη αλλιώς κινδυνεύουμε να μας έρθουν πακέτο πίσω. Ξεκινάμε το σκάψιμο και εκτινάσσουμε το υλικό προς τον ήλιο. Θα πάρει χρόνο, να το ξέρετε. Εναλλακτικά τα υλικά μπορούν να μεταφερθούν και με διαστημόπλοια στο διάστημα αλλά θα έχει υψηλό κόστος και θα μειώσει δραστικά τη ταχύτητα καταστροφής. Δε συμφέρει.<br /><br /><strong>Ε. Εκμετάλλευση της (καταστροφικής) Ενέργειας του Ήλιου</strong><br /><br /><em><strong>Τι χρειαζόμαστε</strong></em>: Εξοπλισμό για να μετακινήσουμε τη Γη και προσεχτικό σχεδιασμό.<br /><br /><strong><em>Μέθοδος</em></strong>: Εκσφενδονίζουμε τον πλανήτη προς τον ήλιο. Προσοχή. Είναι δυσκολότερο απ’ ότι ακούγεται, παρότι δεν απαιτείται σύγκρουση με τον ήλιο (τα παλιρροϊκά κύματα θα διαλύσουν τη Γη πριν έρθει σ’ επαφή). Και είναι δύσκολο γιατί μπορεί η Γη να μη καταφέρει να ξεπεράσει το όριο Roche και να καταλήξει τηγανισμένη αλλά και πάλι σε τροχιά. Αυτό θα ήταν ημίμετρο. Αυτή τη στιγμή δε διατίθεται σχετική τεχνολογία, αλλά εάν σκάσει κάποιος αστεροειδής και μας στείλει προς το κέντρο του ηλιακού συστήματος θα χρειαστούν μόνο 25 χρόνια για την απόλυτη καταστροφή. Άρα μπορούμε να μετακινήσουμε τη γη προς τη τροχιά κάποιου αστεροειδούς και ν’ αφήσουμε αυτόν να επιτελέσει το θεάρεστο έργο μας. Ειδάλλως, θα χρειαστούν χιλιετίες μέχρι να δημιουργηθεί τεχνολογία αρκετά ισχυρή για να το κάνουμε μόνοι μας. Κουράγιο.<br /><br /><strong>ΣΤ. Πυροκρότηση της Ενέργειας Κενού.</strong><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj21f99aCXF6JEbCXeMLvt56zJJlqcaw3kGMuJgu3EMEHGrMm-o52MTFZV8e5nGCOgVFDvDHJzrauiObvo5L2u_3l8k2C4PC5xrKxTGJrbIEnBh2xNtKb4SL8np-SlBR_adez_YKr8cFGYt/s1600-h/heic0409a.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5168354421366511154" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 276px; CURSOR: hand; HEIGHT: 197px" height="182" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj21f99aCXF6JEbCXeMLvt56zJJlqcaw3kGMuJgu3EMEHGrMm-o52MTFZV8e5nGCOgVFDvDHJzrauiObvo5L2u_3l8k2C4PC5xrKxTGJrbIEnBh2xNtKb4SL8np-SlBR_adez_YKr8cFGYt/s320/heic0409a.jpg" width="261" border="0" /></a><br /><strong><em>Τι χρειαζόμαστε</em></strong>: Έναν ηλεκτρικό λαμπτήρα, σχετικά μεγάλο. Εχεμύθεια.<br /><br /><strong><em>Μέθοδος</em></strong>: Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες μας λένε ότι αυτό που θεωρούμε κενό ουσιαστικά μόνο κενό δεν είναι, αλλά αποτελείται από τεράστιες ποσότητες σωματιδίων και αντισωματιδίων που δημιουργούνται και καταστρέφονται μεταξύ τους κάθε δευτερόλεπτο. Και ότι η ποσότητα ενέργειας που περικλείεται ακόμα και στο κενό ενός ηλεκτρικού λαμπτήρα είναι υπεραρκετή να ψήσει όλους τους ωκεανούς μαζί. Και κάπου εδώ σκάμε μύτη εμείς χεχε. Πρέπει να βρούμε τρόπο να χαλιναγωγήσουμε αυτή η ενέργεια, λογικά σε κάποιο εργοστάσιο (κ’ έτσι δε θα μας πάρουν πρέφα κιόλας) και μετά ν’ αφήσουμε τις πυρηνικές αντιδράσεις εκτός ελέγχου. Η ενέργεια που θα εκλυθεί θα είναι αρκετή όχι μόνο να καταστρέψει τον αγαπημένο μας πλανήτη αλλά και ολόκληρο το ηλιακό σύστημα που τον φιλοξενεί.<br /><br /><div><div><strong>Όλε!</strong> </div></div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-26214972556041141632008-02-06T12:30:00.001+02:002008-12-09T12:01:38.682+02:00Killing's as easy as breathing...(?)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtqJalkInc0VGmplUEp_quFpJeo2Vm-9kTE5lS7T_u6YdjavLFEP_y-TZUESWAW6s7aDrEr19E9vILHKcbdbCieQ5hhohB38pK28fP1SI72ClZBxNbezSFgybbGEjfNAPs1Q5I11ud8qdM/s1600-h/rambokills.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5163812849136169858" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; CURSOR: hand; HEIGHT: 232px" height="336" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtqJalkInc0VGmplUEp_quFpJeo2Vm-9kTE5lS7T_u6YdjavLFEP_y-TZUESWAW6s7aDrEr19E9vILHKcbdbCieQ5hhohB38pK28fP1SI72ClZBxNbezSFgybbGEjfNAPs1Q5I11ud8qdM/s320/rambokills.jpg" width="362" border="0" /></a><span style="color:#000099;"><em>Όλοι τον ξέρουμε. Όλοι αποφεύγουμε να τον συναντήσουμε. Κανείς μας δεν τον έχει δει (ούτε καν στον ύπνο του). Και φυσικά, κανείς μας δε θέλει. Μέχρι τώρα όμως κανείς μας δεν έχει τολμήσει να τον αναλύσει κιόλας...</em></span><br /><br /><p><em><span style="color:#000099;">Μέχρι σήμερα!</span></em><br /><span style="color:#000099;"><em></em></span></p><br /><p><span style="color:#000099;"><em>Αρκετά με τους προλόγους (άντε μη φάμε και καμιά αδέσποτη). Το λόγο έχει ο μεγάλος και τρανός τιμωρός των "κακών" (εντός εισαγωγικών γιατί είναι μεγάλη η κουβέντα περί καλού και κακού στο κόσμο τούτο)...Rambo!</em></span></p><p>(κάνοντας κλικ στον πίνακα θα τα δείτε όλα, χεχε)</p><p><br /><strong><span style="color:#000099;">Εκρηκτικό συμπέρασμα Ι</span></strong><br /><br />Όσο μεγαλώνει, τόσο προτιμά να σκοτώνει ντυμένος. Αν κάνουμε έναν πρόχειρο υπολογισμό, στο Rambo II το ποσοστό που είδε για τελευταία φορά ντυμένο τον ήρωα πριν αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο, ήταν μόνο 20% (σε αντίθεση με το ποσοστό που η τελευταία του ανάμνηση ήταν οι μύες του – 80%). Στο Rambo III το πρώτο ποσοστό υπερδιπλασιάζεται (πάνω από το 40% των θυμάτων βρήκε τον θάνατο από ντυμένο Rambo), ενώ εν έτει 2008 κανείς δεν είχε τη τιμή να κρατήσει σαν τελευταία ανάμνηση τους μύες του τιμωρού του.<br /><br /><strong>Bet I: Το πατσοκοίλι ούτε ο Ράμπο δε το γλυτώνει. (απόδοση 1,20)<br />Bet II: Όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερο κρυώνει (απόδοση 1,80)<br />Bet ΙΙΙ: Ο Ράμπο αποκλειστικός χορηγός οίκου μόδας? (απόδοση 12,00)</strong><br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙΙ</span></strong> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizl3q13rOjqnyJHnSDYN4vKeYbxPveQeoQBuCsxDf2TnCEDaIzKigeI7vIGYReQC8cUmm5SLMzVF777sYVhRgkDUlDeXV6e_oMX_MnptNJCDajwZAaN5oJd7u2P3bpo4GS-iujxzAI6Np0/s1600-h/rambo.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5163814799051322258" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" height="198" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizl3q13rOjqnyJHnSDYN4vKeYbxPveQeoQBuCsxDf2TnCEDaIzKigeI7vIGYReQC8cUmm5SLMzVF777sYVhRgkDUlDeXV6e_oMX_MnptNJCDajwZAaN5oJd7u2P3bpo4GS-iujxzAI6Np0/s320/rambo.jpg" width="243" border="0" /></a><br /><br />Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο αποκτάνε θάρρος και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες οι σύνεργοί του, φτάνοντας εν έτει 2008 να κατέχουν το 32% των συνολικών φόνων, όταν το 1985 και το 1988 το ποσοστό ήταν 14 και 17% αντίστοιχα.<br /><br /><strong>Bet I: Όσο μεγαλώνεις, τόσο καλύτερα μαθαίνεις τη βολή του outsourcing. (απόδοση 5,70)<br />Bet II: Όσο μεγαλώνεις τόσο χώνεις τους νεότερους να κάνουν τη βρομοδουλειά. (απόδοση 1,10)<br />Bet ΙΙΙ: Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενεί. Σκληρός ο χρόνος Ράμπο μου. (απόδοση 1,20)</strong><br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙΙΙ</span></strong><br /><br />Διόλου αμελητέα και η συγκλονιστική αύξηση του ποσοστού των καλών που χάνουν τη ζωή τους επί τω έργω σε σχέση με το σύνολο των θανούντων. Πιο συγκεκριμένα, από το ασήμαντο 0 ή 2% των δύο πρώτων ταινιών, το 1988 φτάνουμε σε ποσοστό 22% και τώρα σε 32%! Ένας στους τρεις δηλαδή που βλέπει τα ραδίκια ανάποδα πριν δει τους τίτλους τέλους, ήταν καλός (ή καλούτσικος για να ακριβολογούμε).<br /><br /><strong>Bet I : Το στοιχείο του αιφνιδιασμού έπαψε να ισχύει για τους καλούτσικους (30 χρόνια μετά οι κακοί δεν ψαρώνουν πια, του πούστη). (απόδοση 1,80)<br />Bet II : Οι κακοί περάσανε από σκληρή εκπαίδευση για να βρίσκουν επιτέλους τον στόχο (σε στενή σύνδεση και με τη κατωτέρω ανάλυση) (απόδοση 4,50)<br />Bet ΙΙΙ: Οι καλοί φλωρέψανε επικίνδυνα αφού μεγαλώσανε με Τόλμη και Γοητεία, Dallas και Santa Barbara. (απόδοση 1,10)</strong><br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙV</span></strong><br /><br />Σ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9_rK8IeqcytHhKegzJTYjncvINPMAbyPaKJcmS2idCZHBAWAm_bXlDGX-uteiXjJ0GXftjc8heqXfV9v33uomHuAu-nc_zkCMhMA7mRY8oVtZRTEzbVpRreIUvcPxSPLQlWDI7cKQ6kKX/s1600-h/rambo.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5164260161390113698" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 166px; CURSOR: hand; HEIGHT: 231px" height="269" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9_rK8IeqcytHhKegzJTYjncvINPMAbyPaKJcmS2idCZHBAWAm_bXlDGX-uteiXjJ0GXftjc8heqXfV9v33uomHuAu-nc_zkCMhMA7mRY8oVtZRTEzbVpRreIUvcPxSPLQlWDI7cKQ6kKX/s320/rambo.jpg" width="191" border="0" /></a>ημαντικό κρίνεται και το γεγονός, ότι παρά την ανοδική πορεία των σκηνών με βασανιστήρια, καθώς και των σκηνών που ο ήρωας δε παθαίνει τίποτα παρά τη βροχή από σφαίρες που δέχεται, κατά τα 3 πρώτα επεισόδια, το ποσοστό αυτών μειώνεται δραματικά στην τελευταία επάνοδο του ήρωα.<br /><br /><strong>Bet I: Back to reality? (απόδοση 14,00)<br />Bet II: Το Hollywood εφοδιάζει πλέον και τους κακούς με σφαίρες να πετάνε κ όχι μόνο στραγάλια? (απόδοση 19,00)<br />Bet ΙΙΙ: Οι Αμερικανοί δεν υπόκεινται σε βασανιστήρια (ισχύει όμως το αντιθετοαντίστροφο αυτού) (απόδοση 1, 10)</strong><br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Εκρηκτικό συμπέρασμα V</span></strong><br /><br />Το πλέον συγκλονιστικό εξαγώγιμο απ’ τα δεδομένα συμπέρασμα όμως βρίσκεται στο τέλος της λίστας. Καμία σκηνή ερωτικού περιεχομένου. Μάλιστα.<br /><br /><strong>Bet I: Οι μύες δε σου εξασφαλίζουν γκόμενα ντε και καλά (απόδοση 1, 30)<br />Bet II: Η ηδονή της βίας είναι μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη (απόδοση 22, 00)<br />Bet ΙΙΙ : Ο Ράμπο είναι gay (απόδοση 57,00)</strong> </p>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-17032813800207940662008-02-05T12:02:00.000+02:002008-12-09T12:01:38.788+02:00Μαμά, κουνάει!<em><span style="color:#000099;"></span></em><br /><em><span style="color:#000099;">Όταν με ρωτάγανε, τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις συνήθως απαντούσα «συνταξιούχος». </span></em><br /><em><span style="color:#000099;">Τώρα όμως που έχω ακόμα χρόνο, μπορώ ν’ αλλάξω?</span><br /></em><br />Όταν μεγαλώσω, λοιπόν, λέω να γίνω σεισμολόγος. Θα γίνεται σεισμός και όλοι θα με ψάχνουν. Θα με <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf93ou-0HNcwOKtErDGHJf1rVe-l9rhiyTjNWwq1FVIHAl0gLVMwPTnlbOsiUyfVnxMQPRDefTXnPWYJ03dV7CrhbCK0zqukGy4O-5Wc0bdMyyEAd9GnnNhXqSwr5-o_8TL1eoHpC_kTgR/s1600-h/quake1999GreeceSeismUSGS.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5163434591366410978" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" height="257" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf93ou-0HNcwOKtErDGHJf1rVe-l9rhiyTjNWwq1FVIHAl0gLVMwPTnlbOsiUyfVnxMQPRDefTXnPWYJ03dV7CrhbCK0zqukGy4O-5Wc0bdMyyEAd9GnnNhXqSwr5-o_8TL1eoHpC_kTgR/s320/quake1999GreeceSeismUSGS.jpg" width="278" border="0" /></a>ρωτάνε τι και πως. Αλλά δε θα ξέρω τι να τους λέω. Θα συνιστώ ψυχραιμία. Θα δηλώνω επιφυλακτικός και σκεπτικός αλλά και καθησυχαστικός. Ίσως ήταν αυτός ο κύριος σεισμός, θα λέω, ίσως πάλι και όχι, σε κανά δυο χρονάκια θα μπορέσουμε να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα. Ίσως ήταν προσεισμός, ίσως και όχι. Αν γίνει σεισμός σε κανά κουλό μέρος θα δηλώνω έκπληκτος ότι θεωρούσαμε τα ρήγματα ανενεργά, εάν πάλι δεν αποτελεί έκπληξη το επίκεντρο θα δηλώνω ότι «το περιμέναμε χρόνια τώρα».<br />Ωραίο πράγμα. Δηλώνεις επιστήμων μέγας και τρανός, αφήνεις μαλλάκι Einstein, βγαίνεις στα παράθυρα να πλακώνεσαι με τους συναδέλφους σου ενώ δεν έχεις ουσιαστικά ιδέα τι γίνεται ή τι πρόκειται να γίνει εκεί κάτω. Να κ’ αν κουνήσει να και αν δεν. Στο κάτω κάτω, εσύ φταις?<br />Εάν πάλι ανοίξει το έδαφος και βγάλει λάβα στο Σύνταγμα, άντε να δηλώνω μαλάκας.<br /><br />ΥΓ. Όταν είχε γίνει ο μεγάλος σεισμός στη Τουρκία θυμάμαι τις δηλώσεις ένας σεισμολόγου της γείτονος...<br />«Μη με ρωτάτε αν θα ξαναγίνει σεισμός. Θα ξαναγίνει. Το πότε και το που, απλά δεν το ξέρουμε. Αλλά δε σας σκοτώνει ο σεισμός. Τα κτίρια σας σκοτώνουν. Φτιάξτε λοιπόν ασφαλέστερα κτίρια να είστε έτοιμοι για τον επόμενο». Έτσι για να φέρουν γνώση οι φύλακαι (και οι δικασταί βεβαίως βεβαίως που ουδεμία υπευθυνότητα έχουν ακόμα καταλογίσει παρά τα κατά καιρούς θύματα της).<br /><br />Άντε και σκιάχτηκα πρωινιάτικα με τα νέα απ’ τη Πάτρα. Όχι δε σοβαρεύτηκα αλλά....είμαι και χέστης με τους σεισμούς, πειράζει?Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-26707391129453028832008-01-15T14:17:00.001+02:002008-12-09T12:01:39.045+02:00The Lord of the Sinks<div><span style="color:#000099;"><em>Η ιστορία που ακολουθεί είναι αυστηρώς ακατάλληλη για ανηλίκους.</em></span><br /><br />Εχτές το βράδι ήρθε ένα φιλαράκι απ’ το σπίτι για DVDing, και συγκεκριμένα τον άρχοντα των δαχτυλιδιών 3, την μαλακία. Μην απορείτε, το είχα δει στον κινηματογράφο αλλά δε θυμόμουν τίποτα και από χτες ξέρω το γιατί. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9SDmGY5w00uBF8Pc7bBdoK5DnoIm2XT3Zc13Ea3HaXlY2P8n9Zr8xb1KO4iVL7ayyMkwMZth6-RzoADddAZj3Y-8gZiEaYkm9IeWzaurI1199cGTLmvCqF6ZcAfcakktor0xCMx-YXOlJ/s1600-h/ork_1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5155676671329637554" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" height="229" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9SDmGY5w00uBF8Pc7bBdoK5DnoIm2XT3Zc13Ea3HaXlY2P8n9Zr8xb1KO4iVL7ayyMkwMZth6-RzoADddAZj3Y-8gZiEaYkm9IeWzaurI1199cGTLmvCqF6ZcAfcakktor0xCMx-YXOlJ/s320/ork_1.jpg" width="273" border="0" /></a><br />Το εν λόγω φιλαράκι είναι και ελαφρώς νυσταλέο απ’ τη φύση του, ήταν και η ταινία τη τελευταία ώρα σα ταινία του Αγγελόπουλου υπό την επήρεια LSD, την έκανε κατά τη 1.<br />Κ’ έμεινα μόνος, σ’ ένα τεράστιο άδειο διαμέρισμα (50 τετραγωνικά σκοτάδι). Έξω ησυχία. Η ψηλή βροχή έδινε έναν τόνο ερέβους και το ελαφρύ αεράκι κουνούσε μανιασμένα τις κουρτίνες. Ούτε ένας ήχος ανθρώπινος.<br />Ανοίγω τη πόρτα της τουαλέτας νιώθοντας το βλέμμα ενός πλάσματος μη ανθρωπίνου να με ακολουθεί. Γυρίζω απότομα και το βλέπω.<br />Κατσαρίδα!<br />«Ένα Ορκ», σκέφτομαι. Με αργά βήματα υποχωρώ, βγαίνω στο μπαλκόνι της Minas Tirith, αρπάζω με λυσσαλέα κίνηση τη Skoupa της Erendil και το Farasi του Isengard (σμυλεμένο στις φωτιές της Minas Morgul) και επιστρέφω. Το Ορκ είναι ακόμα εκεί και παραφυλάει τη Lekani της Gorgoroth. Η μοίρα του όμως έχει ήδη οριστεί και σε λίγα λεπτά το άψυχο κουφάρι του βρίσκεται ιπτάμενο και σε ελεύθερη πτώση προς το Dromaki της Osgiliath. </div><div><br />Ξαναπηγαίνω με βήμα αποφασιστικό προς τη Toualeta της Gondor...</div><div><br /><strong>Η επιστροφή του βασιλιά!</strong></div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com33tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-65677136273526711252008-01-07T11:05:00.000+02:002008-01-07T11:22:10.587+02:00Wrestling's ξεκίνημα, νέοι αγώνες<span style="font-size:85%;color:#000099;">Ε, ναι λοιπόν, το πρώτο post του 2008 είναι εδώ να σας συγκλονίσει, να σας συνεπάρει, να σας μαγέψει κτλ για τον απλούστατο λόγο ότι δε το έγραψα εγώ, αλλά ο πολυαγαπημένος μου γερμανοτραφής (που μιλάει μόνο γαλλικά, αγγλικά, λίγα ολλανδικά και μάλλον ελληνικά και έχει σπουδάσει στο βέλγιο) <a href="http://ordnungbitte.blogspot.com/">Τεό</a>. Τα κακά νέα, για όσους δε κατάλαβαν, είναι ότι αυτή τη φορά που είπε ότι θα κλείσει το blog του,το έκανε. Μην ανησυχείτε όμως, με το που ανοίξει καινούργιο θα σας το καρφώσω εγώ (bandit). Τσάμπα. </span><br /><br />Επ'ευκαιρίαν της ενάρξεως του νέου έτους θα ήθελα να μεταφέρω σε όλη τη μπλογκοσφαιρα τις θερμότερες των ευχών μου.<br />Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον φιλόξενο mogwai που φιλοξενεί το στιγμιαίο τούτο ξέσπασμα της κατά τα άλλα ανενεργής εμπνεύσεως μου<br /><br />Οι ευχές είναι ένα τυποποιημένο προιόν των μικροαστικών συνηθειών μας και πέραν της στιγμιαίας συνεισφοράς των στην δημιουργία μιας καλής ατμόσφαιρας δεν ωφελούν σε τίποτα.<br />Λέγω λοιπόν φέτος να συνεισφέρω στην ευτυχία όλων σας μέσω των παρακάτω πρακτικών συμβουλών (αποστάλαγμα εμπειρίας από το 2007 ):<br /><br />1. Όσοι από σας (από σας είπα , δεν μιλάω για μένα) καπνίζουν , πρέπει να σταματήσουν τώρα που είναι αρχή του έτους - αυτή την βλαβερή συνήθεια.<br />Θυμηθείτε επίσης τον Ιούνιο να το ξανακόψετε<br /><br />2. Βάλτε τάξη στην ζωή σας και οργανωθείτε , οργανώστε τις ντουλάπες σας και τα έγγραφα σας .<br />Όλοι να πορεύεστε με to-do Lists στα χέρια η καλύτερα σε xls(να φτιάξω την ντουλάπα : postponed , να καθαρίσω το γραφείο : delayed)<br /><br />3. Σταματήστε τις άσκοπες σπατάλες , τις άσκοπες εξόδους τα άσκοπα ξενύχτια και τα άσκοπα ποτά.<br />Βάλτε ένα reasoning σε όλες τις πράξεις σας και αρχίστε να οραματίζεστε συχνά τον εαυτό σας σε πέντε χρόνια από σήμερα ( μετά ισως χρειαστείτε κανα ουισκάκι βέβαια)<br /><br />4. Αλλες γενικές συμβουλές : Μακριά από σπήλαια και από τους πεζόδρομους του Δήμου Αμαρουσίου (ουδέν σχόλιον) , μακριά από εναλλακτικούς παροχους σταθερής και Ιντερνετ (όλοι με το λαπτόπ και τηλεκάρτες στο Σύνταγμα) , οι άντρες μακριά από προγναθικές γυναίκες<br /><br />Αυτά και του Χρόνου με Υγεία , Sap και Οργάνωση (γιατι για φετος δεν μας βλέπω)<br /><br />Ο γερο *Γερμανός*<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Και παρ΄ότι ο πειρασμός ήταν μεγάλος, σας υπόσχομαι ότι δε πείραξα τίποτα στα ανωτέρω. Μέχρι και το "γερο" στην υπογραφή ήταν δικό του. </span></strong>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-42279390070300652362007-12-27T16:36:00.000+02:002008-12-09T12:01:39.430+02:00Ο μικρός τυμπανιστής (και άλλες ιστορίες εορταστικού μίσους)<span style="font-size:85%;color:#3333ff;"><em>Όχι που νομίζατε ότι δεν θα έθαβα χρονιάρες μέρες....</em></span><br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Άσβεστο μίσος Ι</span></strong><br /><br />Ο μικρός τυμπανιστής. Από μικρός τον μισούσα θανάσιμα. Κάτι θα μου είχε κάνει δε μπορεί, και έτσι κάθε φορά που άκουγα τη μελωδία μ’ έπιανε πονοκέφαλος. Τρελός πονοκέφαλος μάλιστα. Αν τον είχα μπροστά μου θα του έφερνα τα τύμπανα κολάρο να<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_WKIr0-nUPQcIyC8g5zZEHs3IuDUr81rKOmJYjHR2mINDxDWI7Y2PFuDZyuhmT5JQ5DG4Pgr0zwYpFhdoIJjQZmNqVAqy8pSgJnkkeQ2mhpFMhEzteRejoByFmu-Bo-qqA4laFXKxPdAE/s1600-h/untitled2.bmp"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5148662594598277842" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 258px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" height="285" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_WKIr0-nUPQcIyC8g5zZEHs3IuDUr81rKOmJYjHR2mINDxDWI7Y2PFuDZyuhmT5JQ5DG4Pgr0zwYpFhdoIJjQZmNqVAqy8pSgJnkkeQ2mhpFMhEzteRejoByFmu-Bo-qqA4laFXKxPdAE/s320/untitled2.bmp" width="288" border="0" /></a> δει σφοντύλι όχι ένα αλλά καμιά κατοστάρια αστέρια της Βηθλεέμ.<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Άσβεστο μίσος ΙΙ</span></strong><br /><br />Οι κουραμπιέδες. Εκτός απ’ το γελοίο τους όνομα, μου την δίνει τρελά η κουβέρτα από ζάχαρη άχνη. Την μισώ. Διασκεδάζω όμως να φτερνίζομαι προς τη πιατέλα. Ίσως να φταίει και η τραυματική εμπειρία της γιαγιάς, που κάθε χρόνο φτιάχνει κουραμπιέδες και είναι και απίστευτα περήφανη πόσο τους πέτυχε, αλλά το αποτέλεσμα είναι συνήθως ένας μικρός και άσπρος όγκος από τσιμέντο σερβιρισμένος για κουραμπιές. Είχα σπάσει και δόντι στη προσπάθεια μου να τους φάω (μη τη πληγώσω κιόλας), και η μόνη διέξοδος να τους παπαριάζω στον καφέ, μπας και.<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Άσβεστο μίσος ΙΙΙ</span></strong><br /><br />Η γαλοπούλα. Πρόκειται όχι μόνο για το πιο καθυστερημένο ζώο αλλά και το πιο άσχημο. Αρνούμαι πεισματικά να κάτσω στο ίδιο τραπέζι με αυτό το λάθος της φύσης. Εύχομαι να μπει γρήγορα στη λίστα με τα υπό άμεση εξαφάνιση ζώα μπας κ ησυχάσουμε. Δε σας κρύβω πάντως ότι όταν τη βλέπω ανάσκελα, ψημένη, με τα πόδια ορθάνοιχτα, με δυο μαχαίρες μπηγμένες και την πλούσια γέμιση από κάστανο, κάτι ενδόμυχα ευχαριστεί τις σαδιστικές μου τάσεις.<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Άσβεστο μίσος IV</span></strong><br /><br />Το και – καλά πολύτιμο φλουρί της βασιλόπιτας που και – καλά φέρνει τύχη στον ευρόντα. Το οποίο είναι ένα τσίγκινο δίφραγκο που όλοι με το που σερβίρεται αφράτη αφράτη και ανυποψίαστη η πιτούλα, πέφτουμε πάνω της σα γότθοι στη ρώμη και την μαδάμε, μέχρι που καταντάει ένα μη φαγώσιμο συνονθύλευμα που ίσως και να ήταν νόστιμο αν δε προτιμούσαμε τον τσίγκο.<br /><br /><div align="center"><strong>Τα λεμε του χρόνου παίδες! Καλά να περάσετε!</strong> </div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-54823095680338481052007-12-10T14:16:00.000+02:002008-12-09T12:01:39.783+02:00Αράζω, άρα ζω<span style="font-size:85%;color:#3333ff;">Τελικά το πιο δύσκολο πράγμα τη σύγχρονη εποχή είναι να μη κάνεις τίποτα. Ακόμα και όταν μας δίνεται η ευκαιρία ν’ αράξουμε, φρικάρουμε με την ιδέα, μιας κ όλες τις μέρες τρέχουμε πανικόβλητοι απ’ τις 7 το πρωί μέχρι να κοιμηθούμε. Τώρα τελευταία εγώ τρέχω και στον ύπνο μου. Ιδού λοιπόν ένα πρόχειρο εγχειρίδιο απραξίας, πώς να μην κάνετε τίποτα και να σας αρέσει κιόλας.</span><br /><br /><strong>- Προγραμματίστε σωστά</strong> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5gSxPE5fwS5qAq9mOU-RaZE2sscgY62El0-0ydHeAqmM9KrHHoC3SH5PjMo0Q8Rj2XgZ5phaDCH7nNVbvfGDrPaIiHOyGjcLL8QHtRR1Mr45xpZjMvzbzxD9ccWu74kGrqmWnZNooiIQv/s1600-h/DogBeach.gif"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5142317931219355778" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5gSxPE5fwS5qAq9mOU-RaZE2sscgY62El0-0ydHeAqmM9KrHHoC3SH5PjMo0Q8Rj2XgZ5phaDCH7nNVbvfGDrPaIiHOyGjcLL8QHtRR1Mr45xpZjMvzbzxD9ccWu74kGrqmWnZNooiIQv/s320/DogBeach.gif" border="0" /></a><br />Τίποτα πιο σημαντικό από σωστό σχεδιασμό. Ορίστε το χρονικό διάστημα που θα τεμπελιάσετε (μέρα, βδομάδα, μήνα , έτος, δεκαετία – όχι παραπάνω). Ανεξαρτήτου διαρκείας αράγματος, ο σχεδιασμός θα σας βοηθήσει να ακυρώσετε όλα σας τα ραντεβού, να μην πείτε ένα τυχαίο «ναι μωρέ» όταν ερωτηθείτε «Πάμε Αρβανιτάκη την Παρασκευή να πονοκεφαλιάσουμε?», αλλά και να μη ξεμείνετε από τρόφιμα και πρέπει να διακόψετε την απραγία να τρέχετε στα μαγαζιά.<br /><br /><strong>-Ενημερώστε…</strong><br />…τους πάντες, ότι το ανωτέρω χρονικό διάστημα θα είστε πηγμένοι . Φτιάξτε λίστα με το τι θα είχατε να κάνατε υπό ΚΣ και παραφουσκώστε τη (επίσκεψη στον οδοντίατρο, ψώνια, να πάω σ’ έναν γάμο, να δω το ανίψι μου που έχω μια δεκαετία να το επισκεφτώ, με τρέχουν στη δουλειά κτλ). Πείτε σ’ όλους να μη σας ενοχλήσουν εκτός κ αν είναι μεγάλη ανάγκη.<br /><br /><strong>-Επιλέξτε τοποθεσία χαλάρωσης</strong><br />Διαφορετικοί άνθρωποι χαλαρώνουν διαφορετικά. Άλλοι γουστάρουν δωμάτιο (με ή χωρίς θέα), άλλοι θάλασσα, άλλοι βουνό. Επιλέξτε σωστά και έχετε γεια ραχούλες.<br /><br /><strong>-Κλείστε το κινητό</strong><br />Και όχι μόνο. Κλείστε τον υπολογιστή, το PDA, βγάλτε το σταθερό απ’ τη πρίζα, το beeper για τον βηματοδότη. Κλείστε ότι καν ντρίν με λίγα λόγια εκτός από…<br /><br /><strong>-Το ξυπνητήρι</strong> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKuxtCOYlu8R_qRjVFDUbpS51uSxyZ_jHN_hcxkLTaucuG5a7w8bEZuDz-T93wmPp06jrVrKq07uNFFVxBP_B0worKu-VefITnwTBdYp3Np9DijU5vnGVG9mb6GTIUQKtScaVDQbWgP1vz/s1600-h/SparkSea.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5142318141672753298" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKuxtCOYlu8R_qRjVFDUbpS51uSxyZ_jHN_hcxkLTaucuG5a7w8bEZuDz-T93wmPp06jrVrKq07uNFFVxBP_B0worKu-VefITnwTBdYp3Np9DijU5vnGVG9mb6GTIUQKtScaVDQbWgP1vz/s320/SparkSea.jpg" border="0" /></a><br />Το οποίο πρέπει να κάνει ντριν ακριβώς στο πέρας του διαστήματος ανάπαυλας. Αυτό θα σας καθησυχάσει να μην κοιτάτε το ρολόι κάθε 5 λεπτά να δείτε πόσην ώρα τεμπελιάς σας απομένει.<br /><br /><strong>-Αράξτε</strong><br />Φτάνουμε στα δύσκολα τώρα. Πρέπει να υπερνικηθεί ο πειρασμός (όχι τηλεόραση, όχι ραδιόφωνο, μη διαβάσετε τίποτα, μην καλέσετε κάποιον, μη τσεκάρετε mails κτλ). Εξαίρεση αποτελεί η επίσκεψη στη τουαλέτα. Είναι απαραίτητο όχι μόνο να αδειάσετε το πρόγραμμα σας από to-do lists, αλλά και το μυαλό σας. Κοινώς το κάνετε Buddhist monk style. Μιμηθείτε τη κατάσταση που πέφτετε στο κρεβάτι γεμάτοι σκέψεις και πιέζετε τον εαυτό σας «Σκάσε να σκέφτεσαι, σε 3 ώρες ξυπνάς». Αν δε τα καταφέρετε, μπορεί να παρασυρθείτε σε ονειροπολήσεις, πράγμα καθόλου κακό, αρκεί να μην το μάθουν οι γονείς σας (Γιάννη, ξύπνα, το παιδί παίρνει ναρκωτικά!).<br /><br /><strong>-Επαναλάβατε</strong><br />Αλλά μη το ξεφτιλίσετε.<br /><br />ΥΓ. Αν δεν είστε μόνοι, τότε ακολουθήστε τα ανωτέρω βήματα μαζί με τον/την σύντροφό σας. Κοινώς, μην κάνετε τίποτα μαζί. Αν επιλέξτε να μην κάνετε τίποτα μόνοι σας, ο άλλος μάλλον θα φρικάρει.<br /><br />ΥΓ2. Αν το να μην κάνετε τίποτα σας προκαλεί άγχος ή ενοχές, να πάτε για ψάρεμα. Θα λέτε τότε «Είμαι πολυάσχολος, ψαρεύω».<br /><br />ΥΓ3. Μην ξεχνάτε ότι το να μην κάνετε τίποτα σας οδηγεί στο να είστε περισσότερο αποδοτικοί στα επόμενα γεμάτα άγχος διαστήματα (το ξαναγέμισμα της μπαταρίας είναι σημαντικό πράγμα). Άρα, δεν είστε τεμπέληδες, προσπαθείτε να γίνετε πιο παραγωγικοί … στο μέλλον.<br /><br />ΥΓ4. Αν κουραστείτε να μην κάνετε τίποτα, πηγαίνετε για ύπνο.Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-83485023511501472652007-12-03T12:17:00.000+02:002007-12-03T17:14:52.653+02:00Which side are you on, boys?<span style="font-size:85%;color:#000099;">O μέγας Mogwai κατάφερε και εξασφάλισε για εσάς - σε αποκλειστική διανομή- τη κάτωθι εικόνα. Το ενδιαφέρον στη κινούμενη εικόνα, αν εξαιρέσουμε ότι η κοπελίτσα έχει πολύ ωραίο σωματάκι και χορεύει σα τον Νουρέγιεφ, είναι ότι ο καθένας βλέπει τη μορφή της να γυρνάει είτε με τη φορά του ρολογιού, είτε αντίθετα με τη φορά. Υπάρχουν και κάποι<a href="http://www.maniacworld.com/Spinning-Silhouette-Optical-Illusion.gif"><img style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 195px; CURSOR: hand" height="241" alt="" src="http://www.maniacworld.com/Spinning-Silhouette-Optical-Illusion.gif" border="0" /></a>οι που αποφασίζουν κατά βούληση το πως θα γυρίσει ο Νουρέγιεφ, παραγγελιά δηλαδή, γύρνα δεξιά ευλογημένη κτλ. <a href="http://www.news.com.au/heraldsun/story/0,21985,22556281-661,00.html">Εδώ</a>, για λεπτομέρειες και περαιτέρω αναλύσεις, έαν και εφ' όσον δε σας καλύπτουν οι δικές μου εξηγήσεις.</span><br /><br /><div><div><div><div><div><div><strong>Όσοι βλέπουν κίνηση με τη φορά του ρολογιού (χρησιμοποιούν δηλ. το δεξί μέρος του εγκεφάλου τους)</strong></div><div><br /></div><div>Είναι και γαμώ τα παιδία, τελεία και παύλα, η επιστήμη μίλησε.</div><div><br /></div><div><strong>Όσοι βλέπουν κίνηση αντίθετη με τη φορά του ρολογιού (αριστερό μέρος)</strong></div><div><br /></div><div>Είναι (απ' ότι φαίνεται από μια σύντομη στατιστική ανάλυση) όλοι οι υπόλοιποι εκτός από μένα!</div><div> </div></div><div></div><div><div align="center"><strong><span style="color:#000099;">Προς τα που γυρνάει το κοριτσάκι είπαμε?</span></strong></div><div align="center"><strong></strong><br /></div><div><span style="color:#cc0000;">ΥΓ. Όσοι δε ξέρουν προς τα που κινείται η χορεύτρια, απλά δε ξέρουν να διαβάζουν την ώρα.</span></div><div></div></div></div></div></div></div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-44669727697671211252007-11-22T00:33:00.000+02:002008-12-09T12:01:39.920+02:00Occam's Razor (The Law of Parsimony)<span style="color: rgb(153, 0, 0);font-size:85%;" ><span style="font-style: italic;">Ο Άγγλος Γουλιέλμος του Όκαμ υπήρξε λόγιος φρατζισκανός μοναχός του 14</span><sup style="font-style: italic;">ου</sup><span style="font-style: italic;"> αιώνα. Ψιλοαναρχική φιγούρα, τα ’βαζε με τα πλούτη της εκκλησίας και του κλήρου κτλ, αλλά έμεινε στην ιστορία χάρη στην θεωρία που του αποδίδεται, γνωστή σήμερα ως το</span><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0ATWElaDa0_O3aW5lC-meSek16w_T0q9HenkGrihJhqk2Rt5TlaGfuLDg_IqWUGoze0iccqTMIcuuUZhMyVGhyphenhyphenVaYUDGPDXu4BA27zfyoCu0GlG7bxIRatWv4YKbTR4ryp241qmEHylNq/s1600-h/endless_knot.gif"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 247px; height: 294px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0ATWElaDa0_O3aW5lC-meSek16w_T0q9HenkGrihJhqk2Rt5TlaGfuLDg_IqWUGoze0iccqTMIcuuUZhMyVGhyphenhyphenVaYUDGPDXu4BA27zfyoCu0GlG7bxIRatWv4YKbTR4ryp241qmEHylNq/s320/endless_knot.gif" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5135427853248330082" border="0" /></a><span style="font-style: italic;"> <a href="http://www.galilean-library.org/or.html">Ξυράφι του Όκαμ</a> (</span></span><span style="font-style: italic; color: rgb(153, 0, 0);font-size:85%;" lang="EN-US" >Occam</span><span style="color: rgb(153, 0, 0);font-size:85%;" ><span style="font-style: italic;">’</span></span><span style="font-style: italic; color: rgb(153, 0, 0);font-size:85%;" lang="EN-US" >s</span><span style="font-style: italic; color: rgb(153, 0, 0);font-size:85%;" lang="EN-US" > </span><span style="font-style: italic; color: rgb(153, 0, 0);font-size:85%;" lang="EN-US" >Razor</span><span style="color: rgb(153, 0, 0);font-size:85%;" ><span style="font-style: italic;">).</span></span> <p class="MsoNormal">Με δυο λόγια αναφέρει ότι <span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 153);">όταν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο ισοδύναμες αιτιάσεις για την εξήγηση κάποιου φαινομένου, τότε, πιθανότατα, η σωστή είναι η πιο απλή από τις δύο.</span></p> <p class="MsoNormal">Είναι μια θεωρία που δεν εξηγεί τίποτα (αυτό το πιθανότατα τα καταστρέφει όλα), αλλά οδηγεί πλησιέστερα στην τελική λύση, όταν όλα τ’ άλλα αποτυγχάνουν.</p> <p class="MsoNormal">Ακολουθούν παραδείγματα για να γίνει κατανοητό το Ξυράφι.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-size:85%;">(Οφείλω να διευκρινίσω ότι τα παραδείγματα που παρατίθενται κάτωθι </span><span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);font-size:85%;" >δεν</span><span style="font-size:85%;"> έχουν, όσο και αν χαίρεστε μερικοί, <span style="color: rgb(204, 0, 0); font-weight: bold;">κ</span></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);font-size:85%;" >αμία αναφορά σε υπαρκτά πρόσωπα</span><span style="font-size:85%;"><span style="color: rgb(204, 0, 0); font-weight: bold;">.</span> Γράφονται καθαρά για χιουμοριστικούς λόγους, τις μπηχτές προτιμώ να τις ρίχνω προφορικά. Γκε</span><span style="font-size:85%;"> γκε? Όποιος με καλέσει να απολογηθώ για αυτά, εμπίπτει στην εξήγηση 2 του παραδείγματος 2. Ευχαριστώ).</span></p> <p style="text-align: center; font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 153);" class="MsoNormal"><o:p> </o:p>Παράδειγμα 1</p> <p style="font-weight: bold; text-align: center;" class="MsoNormal"><o:p></o:p><span>Ξεχνάς τα γενέθλια του καλύτερού σου φίλου.</span></p> <p class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-weight: bold;">Εξήγηση 1</span><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p>Τη στιγμή που επιχείρησες να πάρεις τηλέφωνο για να πεις σα φίλος κ εσύ τις ευχές σου, ένας τεράστιος βροντόσαυρος πετάχτηκε από στοπ στη Κηφισίας και έσκασε πάνω στο όχημα σου που με τη σειρά του, έσκασε πάνω σε διερχόμενη τοστιέρα που είχε βρεθεί στο δρόμο από έκρηξη σε κατάστημα ηλεκτρικών ειδών που βρίσκεται πλησίον της σύγκρουσης. Νεκρός ο βροντόσαυρος, το όχημα σου και η φυσικά η γαλοπούλα του τοστ που ούτως ή άλλως ψηνότανε. Το περιστατικό αναμφίβολα κερδίζει τη προσοχή σου, και άρα δε τηλεφωνείς. </p> <p class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-weight: bold;">Εξήγηση 2</span></p> <p class="MsoNormal"><o:p></o:p>Είσαι στη κοσμάρα σου.</p> <p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Σύμφωνα λοιπόν με το Ξυράφι του Όκαμ, παρ’ ότι οι δύο θεωρίες είναι ισοδύναμες, η δεύτερη είναι πιθανότατα η πιο σωστή, καθώς είναι και η πιο απλή. Επαναλαμβάνω…πιθανότατα.</span></p> <p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 153);">Παράδειγμα 2</span></p> <p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-weight: bold;">Γνωστός συμπεριφέρεται περίεργα. Επιδεικνύει ελαφρώς αντικοινωνική συμπεριφορά, εκφράζει επιθετικότητα, λέει αστεία με τα οποία δε γελάει ούτε η Ανθούλα του Λαζόπουλου, είναι κτητικός και περιαυτολογεί αενάως, είναι ξερόλας, ενοχλητικός και μυγιάγγιχτος.</span></p> <p class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-weight: bold;">Εξήγηση 1</span></p> <p class="MsoNormal"><o:p></o:p>Πέρασε δύσκολη εφηβεία, είχε δύσκολες σχέσεις, είναι πιεσμένος επαγγελματικά, οι φίλοι του το αποπαίρνουν και δε ξέρει γιατί, η γκόμενα του δεν απαντάει στα τηλέφωνα, δεν έχει φράγκο τσακιστό, τράκαρε το όχημα με τον άνωθεν βροντόσαυρο, η μαμά του τον ξύπναγε με Αρβανιτάκη στο δημοτικό και Τσαλιγοπούλου στο γυμνάσιο και του κάηκε το βίντεο.</p> <p class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-weight: bold;">Εξήγηση 2</span><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p>Είναι μαλάκας.</p> <p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Νομίζω ότι πλέον μπορείτε να δώσετε τη πιθανή, σύμφωνα με το Ξυράφι πάντα, εξήγηση.</span></p> <p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 153);">Παράδειγμα 3</span></p> <p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-weight: bold;">Τα έργα στον Μαλιακό (και όχι μόνο) δε θα τελειώσουν ούτε και φέτος.</span></p> <p class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-weight: bold;">Εξήγηση 1</span></p> <p class="MsoNormal"><o:p></o:p>Πάνω που ήταν να παραδοθεί το έργο ο εργοδηγός κάνοντας επιθεώρηση στο έργο αποφασίζει ν’ αλλάξει το <span style="" lang="EN-US">cd</span><span lang="EN-US"> </span>στο αυτοκίνητο του τη στιγμή που χτυπάει το κινητό του και του πέφτει το <span style="" lang="EN-US">hands</span><span lang="EN-US"> </span><span style="" lang="EN-US">free</span><span lang="EN-US"> </span>πάνω στη μουστάρδα της λουκανικόπιτας που είχε ανάμεσα στα πόδια του. Χάνει τον έλεγχο και πέφτει σε μια λακκούβα, η οποία προϋπήρχε των έργων αλλά δε τη κλείσανε γιατί εκεί μαζεύονται τα όμβρια ύδατα μιας και το παρακείμενο ρέμα το έχουν μπαζώσει για να χτιστεί η βίλα του νομάρχη. Τσαντισμένος δίνει εντολή να ξηλωθεί το οδόστρωμα όλο και να φτιαχτεί απ’ την αρχή. Η βίλα παραμένει άθικτη. Και η λακκούβα. </p> <p class="MsoNormal"><o:p></o:p><span style="font-weight: bold;">Εξήγηση 2</span><o:p></o:p></p><div style="text-align: left;"><o:p></o:p><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Φάγανε όλα τα λεφτά μέχρι τελευταίου ευρώ, με χρυσά κουτάλια και τα κουτάλια μαζί.</span></div><p style="text-align: center;" class="MsoNormal"> </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <div style="text-align: center; color: rgb(0, 0, 153);"><span style="font-size:100%;">Για να σας δω τώρα, το εμπεδώσατε το Ξυραφάκι????</span></div><p style="color: rgb(0, 0, 153);" class="MsoNormal"> </p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-15628439646480998092007-11-19T15:55:00.000+02:002008-12-09T12:01:40.040+02:00Στη Κρυουλία αδερφές μου, στη Κρυουλία!<em><span style="font-size:85%;">Η ιστορία που ακολουθεί είναι δυστυχώς απολύτως αληθινή. Καλά, έβαλα και λίγο παραπάνω φαντασία για να εμπλουτίσουμε το διάλογο, αλλά δε παύει να μην είναι μύθος (το δασύτριχο μου στήθος) το τι ακολουθεί. Για την ιστορία αναφέρω, ότι κάποτε, που μου την είχε βαρέσει να μετακομίσω στη βόρεια Ευρώπη, έστελνα αβέρτα βιογραφικά όπου έβρισκα. Η μια πλάκα είναι ότι τώρα, ένα και κάτι χρόνο μετά, πάνω που μετάνιωσα κ είπα καλά είναι κ εδώ μωρέ, με παίρνουν για συνεντεύξεις από όποια κουλή χώρα φαντάζεστε. Η άλλη πλάκα είναι κάτω απ’ την ακρόπολη.<br /></span></em><br /><span style="color:#3333ff;">Το όνομα της εταιρείας καθώς και η τοποθεσία είναι φυσικά μούφα μεγάλη, αλλά δε παύουμε να αναφερόμαστε σε υπαρκτή χώρα του πρώην ανατολικού block (όχι blog βρε).<br /></span><br />-Ντριν Ντριν<br />-Παρακαλώ<br />-Καλησπέρα, ο κύριος Mogwai? <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDhBqm-9pPEnEUHflPIUvC6u0HH2xLItsun8bb3rnMVaJqXnfOw2VL12qh4lcbKkBxgm09Fnupfz1cAFKJaVDrfvWuwbFMDQe4B6gxV-gXKTlA7OgwOrIsl1bmTlTGECwxRs22yHdFm7am/s1600-h/main_square_krakow_winter.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5134551834538768722" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDhBqm-9pPEnEUHflPIUvC6u0HH2xLItsun8bb3rnMVaJqXnfOw2VL12qh4lcbKkBxgm09Fnupfz1cAFKJaVDrfvWuwbFMDQe4B6gxV-gXKTlA7OgwOrIsl1bmTlTGECwxRs22yHdFm7am/s320/main_square_krakow_winter.jpg" border="0" /></a><br />-Speaking<br />-Σας καλούμε από την εταιρεία Ξεζουμίδης ΑΕ, έχουμε λάβει το βιογραφικό σας, πριν 6.5 χρόνια, και θέλουμε να σας δούμε σχετικά μ’ ένα άνοιγμα θέσης που έχει η εταιρεία μας στη Κρυουλία, σας ενδιαφέρει?<br />-Για πες, πλάκα έχει<br />-Πρόκειται για θέση Τάδε Manager στην Ερημούπολη της Κρυουλίας.<br />-Μάλιστα, για πάμε παρακάτω<br />-Θα ήθελα μόνο να σας ενημερώσω ότι δε θα είστε υπάλληλος της Ξεζουμίδης Hellas, αλλά της Ξεζουμίδης Krioulia<br />-Ε, και?<br />-Και αυτό σημαίνει ότι θα πληρώνεστε σύμφωνα με τα βιοτικό επίπεδο της Ερημούπολης. Επίσης, η εταιρεία μας δεν αναλαμβάνει τα όποια επιπλέον κόστη (όπως πχ μεταφορικά, κόστη μετεγκατάστασης κτλ)<br />-Να φύγω δηλαδή από την Ελλάδα μετανάστης, για να δουλεύω στη Κρυουλία? Για μαλάκες ψάχνετε?<br />-Μάλιστα κύριε που το καταλάβατε?<br />-Να σου πω κοπέλα μου, εσύ θα πήγαινες αν ήσουν εγώ?<br />-Εγώ δε θα πήγαινα ούτε αν ήμουν εγώ ούτε αν ήμουν εσείς. Μ’ αρέσει ο ήλιος ξέρετε..<br />-Α, ο ήλιος σου αρέσει, όχι ότι πληρώνεσαι 10 φορές παραπάνω στην Αθήνα?<br />-Αχμφφφφ<br />-Ξέρω ότι χάνω μεγάλη ευκαιρία, αλλά ευχαριστώ δε θα πάρω.<br /><br /><div><strong>Α ρε <span style="color:#ff0000;">Ио́сиф Виссарио́нович Джугашви́ли</span> (κοινώς Stalin) που σας χρειάζεται</strong></div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-45110822806442040392007-11-06T17:47:00.000+02:002008-12-09T12:01:40.197+02:00Το Αντιχριστόσκυλο<div align="left"><em>Σε κάποιο κτίριο δίπλα στο γραφείο μου υπάρχει ένα σκυλί. Είναι ένα σκυλί σαν όλα τα σκυλιά του κόσμου. Μόνο που αυτό το σκυλί, κάθε που βαράει η καμπάνα, β<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghwZJBlUCzirWeR8SRc6Z2moww4f44OGGdgFbB7oPU7ZYd9oaAyl_8ai9XYoGTca74BKPsDK2vdq_Y_DSUzKFEflU5K6b9ir7r2CWjkmwzKV1F7Ny7ESAwr_cf6GPzzbRRDLnZ9si9GBt_/s1600-h/pavlovsbeagle.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5129755208588674706" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" height="294" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghwZJBlUCzirWeR8SRc6Z2moww4f44OGGdgFbB7oPU7ZYd9oaAyl_8ai9XYoGTca74BKPsDK2vdq_Y_DSUzKFEflU5K6b9ir7r2CWjkmwzKV1F7Ny7ESAwr_cf6GPzzbRRDLnZ9si9GBt_/s320/pavlovsbeagle.jpg" width="212" border="0" /></a>αράει και αυτό. Στις 3 το μεσημέρι γαβγίζει 3 φορές, στις 4 το μεσημέρι γαβγίζει 4 φορές κοκ. Πάλι καλά που η καμπάνα δεν μετράει το χρόνο σα τους φούρνους μικροκυμάτων (14:00, 15:00 κοκ) γιατί το κακόμοιρο θα είχε ξελαρυγγιαστεί μέχρι το βράδι. Έτσι δεν έχω μόνο τη καμπάνα, έχω και το σκύλο συνοδεία κάθε ώρα πάνω απ’ το κεφάλι μου.</em><br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Εξήγηση της συμπεριφοράς του σκύλου<br /></span></strong><br />1. Νομίζει ότι η καμπάνα είναι άλλος σκύλος που τον καλεί σε ερωτικές περιπέτειες (κοινώς προσπαθεί να βγάλει γκόμενα τη καμπάνα) </div><div align="left"><br />2. Νομίζει ότι είναι άλλος σκύλος, αγνώστου φύλλου, που απλά διαθέτει φωνή καμπάνα </div><div align="left"><br />3. Πεινάει και παρακαλεί για κανά πρόσφορο </div><div align="left"><br />4. Είναι ο αντίχριστος και φρικάρει<br /><br /><strong>Λέω να πάω αύριο από πίσω να του πετάξω αγιασμό να δω αν θα λιώσει.</strong></div><div align="left"> </div><div align="left"><strong></strong></div><div align="left"><strong></strong></div><div align="left">ΥΓ. Αφιερωμένο σ' όλα τα βρωμόσκυλα που θα με τρέχουνε στα σκυλάδικα σαββατιάτικα...</div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-36717078055722413992007-11-05T12:37:00.000+02:002008-12-09T12:01:40.311+02:0011101<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhT_6Whws_iWJCK3NvhPJqY-jJkNZNZmUDrEtGotQ-OvGQCjhyphenhyphen5sxzEfKYWiFrNObh05dLovNADoku-vmxqs-wwoCiuqe-9_pdvew7t9srffqinXCKVreJLjkrvCEghYQNM2FWN4ts39miU/s1600-h/DSC00022.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5129306978073921650" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 301px; CURSOR: hand; HEIGHT: 218px" height="202" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhT_6Whws_iWJCK3NvhPJqY-jJkNZNZmUDrEtGotQ-OvGQCjhyphenhyphen5sxzEfKYWiFrNObh05dLovNADoku-vmxqs-wwoCiuqe-9_pdvew7t9srffqinXCKVreJLjkrvCEghYQNM2FWN4ts39miU/s320/DSC00022.JPG" width="287" border="0" /></a><em>Αντί ευχαριστηρίων...</em><br /><br /><div><div align="left"><span style="font-size:130%;"><strong><span style="color:#000099;">"Η ζωή που ζήσαμε</span><br /></strong></span></div><br /><div align="left"><span style="font-size:130%;color:#000099;"><strong>δεν είναι οι μέρες που περάσανε</strong></span></div><br /><p align="left"><span style="font-size:130%;color:#000099;"><strong>ειναι οι μέρες που θυμόμαστε..."</strong></span><br /></p><br /><p align="left">ΥΓ1. Η τούρτα αποτέλεσε την απίστευτα ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς (και τι δε θα 'δινα να δω τη φάτσα του τουρτέμπορα όταν του παραδόθηκε η φωτογραφία), δεν αποτέλεσε όμως έκπληξη ότι το δεξί μου μάτι το τσαχπίνικο και το ροζ αυτάκι από πάνω δέχτηκαν επίθεση πριν τη κοπή! </p><div align="left">ΥΓ2. Ακόμα χαμογελάω ρε σείς, θα μου κάνετε ρυτίδες απ' τα εικοσικάτι μου ρε? </div></div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-31335138167134849962007-10-31T13:42:00.000+02:002008-12-09T12:01:40.854+02:00Forever is our today<em><span style="font-size:85%;">Η πρώτη λέξη που μου είπε ο πατέρας μου όταν ανυποψίαστος και χωρίς καμία πρόθεση γεννήθηκα μια ωραία συννεφιασμένη Κυριακή ήταν «Μαλάκας».</span></em><br /><em><span style="font-size:85%;"></span></em><br />Από τότε η γη έχει γυρίσει αρκετές φορές γύρω από τον ήλιο και σε λίγες μέρες ολοκληρώνει ακόμα μια γύρα. Ωραία.<br />Γιατί άραγε πρέπει να γιορτάζουμε τις γύρες της Γης γύρω από τον ήλιο?<br />Γιατί όχι ας πούμε του Πλούτωνα? Αν χρειάζεται 245 γήινα χρόνια να κάνει τη <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie_QfIhXgUG5DLPi6X8it2U8CHF72VVqO0Uu4-WH9unkvbnq0zHnIQeFwdnn91p47aE6_DEVDLIleMe0qw4rhXWDkMbXwOiXVQpqQ7YbGOQB_o_howg87GAcWeEyZ6OSK_09p8sjNIHo0k/s1600-h/photoj.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5127467431437712114" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie_QfIhXgUG5DLPi6X8it2U8CHF72VVqO0Uu4-WH9unkvbnq0zHnIQeFwdnn91p47aE6_DEVDLIleMe0qw4rhXWDkMbXwOiXVQpqQ7YbGOQB_o_howg87GAcWeEyZ6OSK_09p8sjNIHo0k/s320/photoj.jpg" border="0" /></a>σβούρα τότε είμαι μόλις 0,11 ετών. Σκέτο νιάνιαρο. Μια χαρά δεν ακούγεται?<br />Βέβαια ουδεμία σημασία έχει πόσες σβούρες έχουν κάνει οι πλανήτες από το ηρωικό «μαλάκας» αλλά πόσες ακόμα θα προλάβω να δω.<br />Μια φορά είχα απαντήσει σ’ ένα ερωτηματολόγιο με σκοπό να δω πότε και πόσων (γήινων) ετών θα αποδημήσω εις Κύριον… Σύμφωνα λοιπόν με επιστημονικά κριτήρια, αυτό το blog θα παύσει να λειτουργεί , όταν θα είμαι 58 ετών και λόγω μιας από τις παρακάτω αιτίες:<br /><br />Α. Θα μου πέσει το μπιστολάκι στη μπανιέρα (απαιτεί την ύπαρξη κόμης στη κεφαλή καθώς και μπανιέρα βεβαίως βεβαίως)<br /><br />Β. Θα με απαγάγουν εξωγήινοι (απαιτεί την ύπαρξη όχι μόνο εξωγήινων αλλά και τη διάθεση τους να με απαγάγουν πράγμα χλωμό)<br /><br />Γ. Τη Τρίτη αιτία δε τη θυμάμαι, Τοξότη την έλεγε, Κριό, Σκορπιό…κάτι τέτοιο τέλος πάντων.<br /><br />Καθώς γράφω η μεγαλύτερη κατ’ εμέ φωνή που έχει περάσει ποτέ μου τραγουδάει…<br /><br />But touch my tears with your lips<br />Touch my world with your fingertips<br />And we can have forever<br />And we can love forever<br /><strong>Forever is our today</strong><br />Who wants to live forever, Who wants to live forever?<br /><br />Freddy, αν σου απαντούσα <strong>ΕΓΩ καρφωτό</strong> θα μ' έβριζες? ( κ' ευτυχώς δεν έχω μπανιέρα - έχω ντουζιέρα εντάξει? -ούτε ωραία γεύση για τους εξωγήινους!)Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-40434620040160350922007-10-19T14:33:00.000+03:002008-12-09T12:01:40.938+02:00Λοιπόν, κομμένη η πλάκα!<em><span style="font-size:85%;">Δε νομίζετε ότι σα πολύ στο χαβαλέ το ‘χουμε ρίξει εδώ μέσα, ε? πως την έχουμε δει ε? όλο αστειάκια και γελάκια. Κομμένα αυτά!<br />Ε όχι κύριοι, τα κεφάλια μέσα, το μίζερο post είναι προ των πυλών!<br />Μόνο που λόγω μικρής ενασχόλησης με αυτό το είδος, παρακαλώ μια μικρή βοήθεια ρε παιδιά.</span><br /></em><br />Σήμερα θα επιλέξουμε τίτλο (Το θέμα κάποια άλλη φορά που θα ‘χει συννεφιάσει μια στάλα).<br /><strong>Οι τίτλοι που προτείνω είναι ενδεικτικοί, αναμένω τις δικές σας προτάσεις, είμαι (όπως βλέπετε) όλος αυτιά.</strong><br /><br />Έμεινα παρθένα για το παιδί μου ...<img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5123010496183857170" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 207px; CURSOR: hand; HEIGHT: 192px" height="204" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ4FR7n8i7M-h6UmCLXv3M1Vypg8YqbrE_1neUZycvLr5nbjBVGn48TTQipn21jaM_WgmqK5Xg8ABLlhFhwWJj8cz9sYt0XJ3Ppevi-aP6y8hQFJ631z5QGDRuW11zpU4VBLJFH2zYKZMd/s320/untitled.bmp" width="229" border="0" /><br />Του αγοριού απέναντι πες τε του πως πεθαίνω<br />Αν περάσεις τη πόρτα, τελειώσαμε<br />Τιιιιιι μαλάκας ήμουνημουνημουνημουνημουν....<br />Ρε μάνα γιατί με γέννησες?<br />Έγινε η μαλακία συνήθεια μας<br />Μη με ξυπνάς απ’ τις 6 πριν ακόμα η μέρα να φέξει<br />Το φεγγάρι πάνωθε μου ασημένιο τάλαρό<br />Τι ήμουνα για σένανΕ τι ήσουνα για μένανΕ?<br />Μ’ αγαπάς ή τσάμπα πίνω?<br />Κάπου νυχτώνει κ’ ο ήλιος παγώνει<br />Εκεί που είσαι ήμουνα (ενώ εδώ που είμαι δε ξέρουμε αν θα φτάσεις)<br />Είμαι εκκλησία χωρίς κεριά<br />Ο καταραμένος blogger (και άλλες ιστορίες διαδικτυακού ερέβους)<br />Μη ξημερώνεις Κυριακή<br />Ένα τραίνο δίχως φρένο<br />Χίλια μύρια κύματα μακριά το Αϊβαλί<br />Θα τις κοψω τις φλεβες μου με το μπογατσομαχαιρο<br />Εμείς βολοδέρνουμε κ αυτός….Camay<br /><em>(special than στη </em><a href="http://pietag.blogspot.com/"><em>pieta </em></a><em>που σε μια πραγματικά σπάνια για εκείνη στιγμή έμπνευσης αυτοσχεδίασε στην ανωτέρω λίστα)</em><br /><br /><strong>Όποιος βρει πιο μίζερο τίτλο κερδίζει δυο νυχτερίδες δώρο!</strong><br /><strong></strong><br /><strong>ΥΓ. Όλες οι προτάσεις θα τύχουν ίσης μεταχείρισης και με δημοκρατικές διαδικασίες θα επιλέξω μόνος μου τον τίτλο του επόμενου τρομερά μίζερου ποστ. </strong>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-57359486786252064312007-10-11T14:22:00.000+03:002008-12-09T12:01:42.018+02:00Φάε λάδι κ' έλα βράδυ!<em><span style="font-size:85%;">Είμαι της άποψης ότι πριν επιχειρήσεις να πεις κάτι σοβαρό που εν τέλει θ’ ακουστεί μαλακία, σκέψου ότι κάποιος άλλος το ‘χει πει καλύτερα από σένα. Αυτός που καλύπτει λοιπόν τη σοβαρότητα αυτού του άρθρου είναι ο CyrusGeo, </span></em><a href="http://gravityandthewind.blogspot.com/2007/10/blog-post_10.html"><em><span style="font-size:85%;">εδώ.</span></em></a><br /><br />Διαβάσατε? <br />Τι όχι ακόμα? Άντε ντε.<br /><br />Ωραία. Τώρα μπορώ να συνεχίσω το ύφος αυτού του τίμιου βλογ. (Y0!reeka's clopyright)<br />Με αφορμή λοιπόν την <a href="http://web.amnesty.org/pages/dp-101007-feature-eng">Παγκόσμια Ημέρα κατά της Θανατικής Ποινής</a>, θυμήθηκα όταν έδινα Proficiency και μάλιστα το αμερικάνικο παρακαλώ.<br />Στην έκθεση μας είχαν βάλει θέμα:<br />«Πιστεύετε ότι η θανατική ποινή θα έπρεπε να εφαρμόζεται…(βαθιά ανάσα) <strong>ΚΑΙ </strong>σε ανήλικους εγκληματίες (κάτω των 18)?». Ζντούπ.<br />Ξεκίνησα λοιπόν κ’ εγώ κ’ έγραψα ολόκληρο μανιφέστο a la Λένιν, αναπτύσσοντας την άποψη ότι <strong>η θανατική ποινή δε πρέπει να εφαρμόζεται σε κανέναν, ποτέ και πουθενά!<br /></strong>Βγήκα έξω όλο χαρά που είχα κάνει τα μούτρα των Αμερικανών κρέας αλλά όταν ενημέρωσα τον χοντρό καραφλό καθηγητή μου για το νόημα της έκθεσης μου μόνο που δε μου έφερε τον Ριζοσπάστη στο κεφάλι. Έλεγε ότι ήμουν εκτός θέματος κλπ κλπ <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe7QKehNQiTOs8HxvGG54sfGZa0LpW2UAKjbtvZ-UlqrnU313hMtn0ezvSLtzQKGx_LO4mwXBjgyPpAQAxD2QxUuh-Rh_WbUCYF2TR0MZb9E5366PKIIqtANYiX7M6BHTkMnbn7ANj-zSe/s1600-h/blind_justice.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5120041415356903426" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" height="244" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe7QKehNQiTOs8HxvGG54sfGZa0LpW2UAKjbtvZ-UlqrnU313hMtn0ezvSLtzQKGx_LO4mwXBjgyPpAQAxD2QxUuh-Rh_WbUCYF2TR0MZb9E5366PKIIqtANYiX7M6BHTkMnbn7ANj-zSe/s320/blind_justice.jpg" width="240" border="0" /></a><br /><br />Πέρασα πάντως.<br /><br /><strong>Συμπέρασμα : Τον Αμερικάνο κ αν τον βρίζεις το μελάνι σου χαλάς.</strong><br /><br />Και μιας και ξεκίνησα με εξετάσεις….<br />Μια άλλη φορά έδινα εξετάσεις για δίπλωμα με τον σταυρό στο χέρι. <em>Δε θα λαδώσω ποτέ κτλ</em>. Μπαίνω μέσα στο όχημα περιχαρής και ξεκινάω. Συνοφρυωμένοι οι εξεταστές από πίσω να μετρούν κάθε λάθος ανάσα μου και να έχουν το ύφος του πούμα που παραφυλάει το ελαφάκι στη ρεματιά. (Λαζόπουλος clopyright)<br />Φτάνει η στιγμή του παρκαρίσματος.<br />Καθώς το όχημα κινείται (υπερβολικά αργά) με τον κώλο προς το πεζοδρόμιο, κοιτάω μπροστά να δω τι χώρο έχω.<br />- Εεεεεεπ σταμάτα τι κάνεις εκεί???<br />- Τι κάνω?<br />- Κάνεις όπισθεν και κοιτάς μπροστά!<br />- Μα…μα….κοιτάω να δω πόσο χώρο έχω, μη ξηλώσω κανά φτερό απ’ το κακόμοιρο το όχημα μπροστά…<br />- Πας καλά (εν χορώ)???? Kάνεις όπισθεν και κοιτάς μπροστά???? Ξέρεις πόσοι έχουν σκοτωθεί έτσι????<br />- Ναι μαντάμ, της λέω με υφάκι κωλοπαιδαρέ βεβαίως βεβαίως , πόσο δίκιο έχετε, <strong>έχουν σκοτωθεί πολλοί στο παρκάρισμα!<br /></strong><br />Κόπηκα<br /><br /><strong>Συμπέρασμα : Παγκόσμια Ημέρα κατά του Λαδώματος υπάρχει???</strong><br /><strong>Συμπέρασμα 2 : Παγκόσμια Ημέρα υπέρ του λαδώματος μήπως???</strong>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-46137415095922622912007-10-01T13:40:00.000+03:002008-12-09T12:01:42.274+02:00Όταν γίνω δικτάτορας...- Θα απαγορεύσω το πρωινό ξύπνημα και θα στείλω στη Μακρόνησο όσους δηλώνουν «πρωινοί τύποι». <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOt-hIyWuiMgUUTPCJF7raDg7iFfuLLkv7Wd97DnCJm2U0zlJBUhNwJWN_CU3TAlNTnAYyG6QzafSjL6BxRtSK1OO29u8Pinlrt9Xn6BIHyzBmXhAOSGiDtL47DVb1aScvdwo15fAfxVuf/s1600-h/gremlins.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5116317511207546850" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 188px; HEIGHT: 240px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOt-hIyWuiMgUUTPCJF7raDg7iFfuLLkv7Wd97DnCJm2U0zlJBUhNwJWN_CU3TAlNTnAYyG6QzafSjL6BxRtSK1OO29u8Pinlrt9Xn6BIHyzBmXhAOSGiDtL47DVb1aScvdwo15fAfxVuf/s320/gremlins.jpg" border="0" /></a><br />- Θα καταργήσω τα πολιτικά κόμματα (εξυπακούεται), και θα στείλω εν συνεχεία τους 300 περιοδεία στην Ελλάδα για αναδάσωση.<br />- Θα κυνηγήσω τους κομμουνιστές μέχρι να πατήσουν κόκκινο χιόνι (όχι ότι έχω τίποτα με τα παιδιά, αλλά ποιος σοβαρός δικτάτορας που σέβεται τον εαυτό του δε θα τους κυνηγούσε?). Στη Μακρόνησο και αυτοί.<br />- Θα καθιερώσω το υποχρεωτικό τετραήμερο εργασίας.<br />- Θα απαγορεύσω τους Pyx Lax, την Αρβανιτάκη και τους Violent Femmes. Όποιος συλληφθεί ν’ ακούει τους προαναφερθέντες θα τουφεκίζεται επί τόπου.<br />- Θα μετακομίσω στην Ακρόπολη (θα έχω και το Μεγάλη Βρετάνια πιάτο)<br />- Θα κάνω αναπάντεχη στρατιωτική επέμβαση στα Σκόπια, τα οποία, μετά την κατάκτηση θα τα μετονομάσω, με το ζόρι, «Πελοπόνησσος».<br />- Θα ξαναγράψω το βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού (<em>Εκείνο το πρωινό 2 εκατομμύρια Έλληνες της Μικράς Ασίας είχαν την ίδια ιδέα, να πάνε εκδρομή στην Ελλάδα...).</em><br />- Θα απαγορεύσω τα πολύχρωμα πουκάμισα με τους λευκούς γιακάδες και τα χρυσά μανικετόκουμπα.<br />- Θα τοποθετήσω ειδικά ιπτάμενα ρομποτάκια στις οδικές αρτηρίες, και τα οποία θα σπάνε το τζάμι των αυτοκινήτων και θα χαστουκίζουν όσους κάνουν μαλακία.<br />- Θα επιτρέψω το σεξ σε όλους τους δημόσιους χώρους. Καμία αντίρρηση?<br />- Θα καθιερώσω μέγιστη τιμή καφέ το 1€ (μαζί με το tip).<br />- Θα απαγορεύσω το κάπνισμα σε όλους τους χώρους (δημοσίους ή μη), μπας και το κόψω το ρημάδι.<br />- Θα της πάρω ελικόπτερο να πηγαινοέρχεται να μη μου στεναχωριέται. Θα μου πάρω κ εμένα ένα.<br />- Θα κλείσω όλα τα σκυλάδικα και τα παραλιακά clubάκια και θα κάνω τους σφίχτερμεν μπράβους μου. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX_m4Gl_sI6VdQjevLLYrUryk6TbcF1yLyIUZrvdt0qbhBQBVVEONP4t6RjAReYbe4zDZFpGF1wVEu135_S0sypnZ-7JIGAC0o2buo71n0evQduL0fB5NuFDVwxc2maA5CW52IGxiCX5EY/s1600-h/Gremlins%25201-703817.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5116317683006238706" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 201px; HEIGHT: 191px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX_m4Gl_sI6VdQjevLLYrUryk6TbcF1yLyIUZrvdt0qbhBQBVVEONP4t6RjAReYbe4zDZFpGF1wVEu135_S0sypnZ-7JIGAC0o2buo71n0evQduL0fB5NuFDVwxc2maA5CW52IGxiCX5EY/s320/Gremlins%25201-703817.jpg" border="0" /></a><br />- Θα υποστηρίξω ότι πρώτοι οι Έλληνες φτάσανε στον βόρειο πόλο, άρα μας ανήκει, άρα θα πάρουμε εμείς τα κοιτάσματα πετρελαίου. Μετά θα τα δώσω είτε στον Μπους είτε στον Πούτιν, έτσι θα έχω έναν καλό σύμμαχο καβάντζα. Αυτό λέγεται εξωτερική πολιτική.<br />- Θα τοποθετήσω ζαρντινιέρες σ’ όλα τα πεζοδρόμια. Αυτό, εκτός από καλλωπισμός πόλεως, λέγεται και εθνική ασφάλεια.<br />- Θα στείλω στη Μακρόνησο : δικηγόρους και λαχειοπώλες (μου τη σπάει αυτό το «αύριο κληρώνει», άσε που εγώ θα κερδίζω ότι κ αν γίνει).<br />- Θα είναι υποχρεωτικό η ΑΕΚ να παίρνει κάθε χρόνο το πρωτάθλημα. Σε περίπτωση που αντιδράσουν οι οπαδοί των λοιπών ομάδων, θα ακολουθήσουν τους λαχειοπώλες. <div>- Θα σας αναγκάζω να διαβάζετε τα posts μου και να τα αποστηθίζετε.</div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-82330888794400361892007-09-18T15:24:00.000+03:002007-09-18T15:47:04.691+03:00Το εξωστρεφές postΘέλω να γράψω κάτι.<br />Θέλω απεγνωσμένα να γράψω κάτι.<br />Δε θέλω να μιλήσω όμως για πολιτική, αρνούμαι πεισματικά.<br />Ούτε για τα όνειρα μου θέλω να μιλήσω, ούτε για τους φίλους, «φίλους» και εχθρούς θέλω κάτι να πω. Ούτε για τη νέα μου δουλειά, ούτε για το τρομερό βιβλιαράκι που μου κάνανε δώρο εχτές (και ας μη με λένε Σοφία).<br />Δεν έχω να πω τίποτα πάνω στη προσωπική μου ζωή, όποιος δει το χαζοχαρούμενο γέλιο στη φάτσα μου θα καταλάβει.<br />Δεν έχω όρεξη να πω τίποτα για το παρελθόν μου, με κουράζει τώρα τελευταία αφόρητα, ειδικά όταν χρησιμοποιώ τις ίδιες λέξεις και παίρνω τις ίδιες εκφράσεις.<br />Δε θέλω να μιλήσω και με λόγια ποιητικά, δε θέλω να μιλήσω με παραβολές και υπερβολές.<br />Ούτε τη γνώμη μου για τα μουσικά μου ακούσματα θέλω να αναφέρω.<br />Ούτε τι ομάδα είμαι, τι ψηφίζω.<br />Τελικά δε θέλω να γράψω κάτι.<br /><br />Θέλω να μιλήσω απλά.<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Να πω σε όλους, τη δική μου καλησπέρα.</span></strong><br /><br /><em>(δε θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη)</em>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-41573732100168050662007-09-07T16:42:00.000+03:002008-12-09T12:01:42.403+02:00Το εσωστρεφές post<div align="left"><em><span style="font-size:85%;">Έχει μια τρομερή δροσιά σήμερα, πόσο μου έλειψε, και απ’ ότι φαίνεται το πάει για βροχή. Όλοι γύρω μου είναι ελαφρά κατσουφιασμένοι και όταν πάω μες στη καλή χαρά να τους πω πόσο χαίρομαι που χειμωνιάζει, μονολογούν «πάει το καλοκαίρι, έφυγε». Μάλιστα. Το ζήτημα δεν είναι ότι έφυγε το καλοκαίρι, το ζήτημα όμως είναι, τι έφυγε μαζί με το καλοκαίρι. Και τι έμεινε, βεβαίως βεβαίως...<br /></span></em><br /><strong>Τι έφυγε…..<br /></strong><br />Η ομορφιά της Πελοπονήσσου. Με τσουρούφλισε αυτή η πυρκαγιά, να το ξέρεις αγαπημένε μου Βύρωνα. Ελπίζω να τσουρουφλίσει κ εσένα.<br />Παλιές και σκονισμένες, μνήμες μου ζωντανές (που λέει και ο Μάλαμας)<br />Η αθωότητα της παλιάς μου παρέας. Αν υπήρξε και ποτέ. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd43UKlS0zhqZ78hj8hnu73ubRyTjIeRjf3bb3yr5A1-OQlpds-fJp0ULEwwiHwVPVzp2R1Zselq93FtzVq2quFyy1ueNGP1ghQGmtNdOmIyLzlD3v-02hQ_yImXXw9Hvu0Q3bDqp3imaw/s1600-h/mit_mogwai0.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5107457633524302402" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 237px; CURSOR: hand; HEIGHT: 193px" height="102" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd43UKlS0zhqZ78hj8hnu73ubRyTjIeRjf3bb3yr5A1-OQlpds-fJp0ULEwwiHwVPVzp2R1Zselq93FtzVq2quFyy1ueNGP1ghQGmtNdOmIyLzlD3v-02hQ_yImXXw9Hvu0Q3bDqp3imaw/s320/mit_mogwai0.jpg" width="217" border="0" /></a><br />Η εν γένει αντιπάθεια μου προς τη θάλασσα. Καλά όχι και αντιπάθεια, ας πω, αδιαφορία, να μη τα’ ακούσω χειμωνιάτικα (χε χε)<br />Η όρεξη μου για βότκα, αντικαταστάθηκε πλήρως από ρακόμελα και ψημένες ρακές.<br />Η ΑΕΚ απ’ το Champions’ League. (ούτε Mega,ούτε Uefa, μόνο Antenna για να βλέπουμε τη Βέφα…)<br />Ο υπολογιστής μου, που μετά από μια κλωτσιά, αποδήμησε εις Κύριον.<br />Η παλιά μου δουλειά. Γιαούρτι, τέλος, με αγάπη, Γιαουρτέμπορας.<br /><br /><strong>Τι έμεινε…</strong><br /><br />Η αντιπάθεια μου προς τον ήλιο, που για μια ακόμα φορά μου προκάλεσε έγκαυμα (και μάλιστα στο σκαλπ ο άτιμος) χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα.<br />Η διάθεση μου για ταξίδια στο εξωτερικό.<br />Το δέος για το θράσος των πολιτικών μας.<br />Η διάθεση μου για ταξίδια στο εσωτερικό.<br />Η διάθεση μου να δώσω κατατακτήριες στο Βιολογικό πανεπιστήμιο (τρίτη και φαρμακερή).<br />Η αγάπη μου για τα νησιώτικα (πλάκα κάνω μανίτσα μου, δε κρατάει κ ένα μήνα η ρακομελοκρεπάλη, φουμπαρ?)<br />Τα χρέη μου προς τη τράπεζα (πότε θα με πυροβολήσουν καμιά ώρα αν με δουν να περνάω απ’ έξω…)<br />Βασικά, η παρέα της.<br />Και φυσικά….Το κέφι μας στα ύψη! Γιατί, μη ξεχνάμε….<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Πέτρα που θέλει να κυλάει, ποτέ δε χορταριάζει!</span></strong><br /><br /><span style="font-size:85%;"><strong>(Καρτέλ θετικής Σκέψης Reloaded</strong></span>)</div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com41tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-82161463786768080722007-08-23T14:49:00.000+03:002008-12-09T12:01:43.144+02:00Mogwai Breaking News<strong><em><span style="font-size:85%;">Μήπως γυρίσατε μόλις απ' τις διακοπές σας?</span></em></strong><strong><br /><br /></strong><strong></strong><strong><em><span style="font-size:85%;">Μήπως έχετε βδομάδες ν' ακούσετε ειδήσεις και δε ξέρετε τι γίνετε στο κόσμο τούτο?</span></em> </strong><br /><strong></strong><br /><em><span style="font-size:85%;"><strong>Μην αγχώνεστε. </strong></span></em><strong><em><span style="font-size:85%;">Γι' αυτό είμεθα εμείς εδώ!</span></em> </strong><br /><strong><br /></strong><em><span style="font-size:85%;"><strong>Με ειδοποιούν απ' το πάνελ ότι είμαστε έτοιμοι να σας παρουσιάσουμε τις πιο σημαντικές ειδήσεις του τελευταίου μήνα!</strong></span></em><br /><div><div><strong><em><span style="font-size:85%;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="font-size:85%;"></span></em></strong></div><div></div><div><strong><em><span style="font-size:85%;"></span></em></strong></div><div></div><div><em><span style="font-size:85%;"></span></em></div><div><em><span style="font-size:85%;"></span></em></div><div><em><span style="font-size:85%;"></span></em></div><div><em><span style="font-size:85%;"></span></em></div><div>Το ρεκόρ ύψους πλέον κατέχει ένας Ουκρανός, κλέβοντας έτσι τα σκήπτρα απ’ τον (δεύτερο πλέον) Τυνήσιο(!). Ο Ουκρανός, κατά πάσα πιθανότητα επ’ ονόματι Γιούρι, είναι 2.57 μέτρα, χωρίς τακούνια, παρ’ ότι οι γονείς του είναι λιγότερο από 1.60 έκαστος.<br /><strong><em>Είδατε τι κάνει το Τσερνομπίλ?</em></strong><br /><br />Σ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivNFT4bvzMZXoHZx2XKAUFQrwq8SDgn9HJazX5D66-OpIzIX5nWSUnqCZK4-BMaBGCiUoKQY1WXq2CH4yttq_SHKIrB0ojm7QzovB3JbJDvGKr3BhMEJwFjM17PSxn3e7-jZ1uYm5uhDNa/s1600-h/47584158.jpg"><strong><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5101882957687815938" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 285px; CURSOR: hand; HEIGHT: 177px" height="168" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivNFT4bvzMZXoHZx2XKAUFQrwq8SDgn9HJazX5D66-OpIzIX5nWSUnqCZK4-BMaBGCiUoKQY1WXq2CH4yttq_SHKIrB0ojm7QzovB3JbJDvGKr3BhMEJwFjM17PSxn3e7-jZ1uYm5uhDNa/s320/47584158.jpg" width="214" border="0" /></strong></a>το New Scientist αναφέρεται ότι Γάλλοι νευρολόγοι ανακάλυψαν έναν καθ’ όλα φυσιολογικό 44χρονο συμπολίτη τους, το μέγεθος του εγκεφάλου του οποίου ήτο 55% με 75% μικρότερο απ’ το συνηθισμένο. Μαντέψτε τι επαγγέλλεται…Δημόσιος Υπάλληλος.<br /><em><strong>Αυτό που δεν μας απάντησαν οι επιστήμονες ήταν αν τελικά το μέγεθος δεν έχει σημασία, ή αν δεν έχει σημασία μόνο όταν είσαι δημόσιος υπάλληλος…</strong></em><br /><br />Ο 44χρονος αμερικανός Kurt Husfeldt συνελήφθη με τη συμμορία του στην Νέα Υόρκη μετά από κλοπή 14 ηλεκτρονικών συσκευών που τις πέρασαν για κινητά τηλέφωνα αλλά ήταν…GPS με αποτέλεσμα η αστυνομία να λαμβάνει τα σήματα κατευθείαν απ’ το σπίτι του.<br /><em><strong>Θέλει ο κλέφτης να κρυφτεί κ η τεχνολογία δεν τον αφήνει...</strong></em><br /><br />Δύο ακτιβιστές, με τα όλα τους, αρματωμένοι με ένα μπουκάλι οξύ και μια βόμβα κ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgImowii27LwG8-0Sd5Z4LHv-ZWjruwlyWB3CBRRYO8z-lZSyQE-MQy9RO1QewQtN8uuMaXCrUP-mqUGN0YNHeCmVh7ASjXdyAXFhJAXoU6Hr5T0rPUnVr30Q0qH21uOG5OzhZ5PGdbcT8e/s1600-h/gps.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5101866112826080962" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 134px; CURSOR: hand; HEIGHT: 203px" height="203" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgImowii27LwG8-0Sd5Z4LHv-ZWjruwlyWB3CBRRYO8z-lZSyQE-MQy9RO1QewQtN8uuMaXCrUP-mqUGN0YNHeCmVh7ASjXdyAXFhJAXoU6Hr5T0rPUnVr30Q0qH21uOG5OzhZ5PGdbcT8e/s320/gps.jpg" width="88" border="0" /></a>απνού, στη προσπάθεια τους να επιτεθούν σε ιαπωνικό φαλαινοθηρικό κοντά στην Ανταρκτική, χάθηκαν στην ομίχλη, και εντοπίστηκαν ώρες αργότερα απ’ το ίδιο το φαλαινοθηρικό, το οποίο τους περισυνέλεξε. Μετά τη διάσωση ο ένας δηλώνει "I guess we're back on schedule, and we'll be pursuing you again." , και πετάει τη βόμβα στο κατάστρωμα τραυματίζοντας δυο μέλη του πληρώματος.<br /><strong><em>Τώρα ειλικρινά δεν έχω να σχολιάσω, απλά το αναφέρω.</em></strong><br /><br />Στο Austin των ΗΠΑ, μια 45λεπτη καθυστέρηση της πυροσβεστικής σε κλήση που δέχτηκε τα μεσάνυχτα για φωτιά στο κτίριο που στέγαζε το εστιατόριο Bert's Bar B-Q είχε σαν αποτέλεσμα την ολική καταστροφή του κτιρίου. Η καθυστέρηση οφείλεται στις αμφιβολίες που προκάλεσε το τηλεφώνημα για το εάν επρόκειτο πραγματικά για φωτιά, ή για το αν ο καπνός ήταν ο συνηθισμένος που έβγαινε απ’ τη κουζίνα του εστιατορίου.<br /><strong><em>Και που να διακόψεις το τάβλι βραδιάτικα….</em></strong><br /><br />Το διεθνές αεροδρόμιο του Denver διατείνονταν ότι <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_ePOOjdMMekA_uSj6gmwccm-5JfvhOrkTTiQgToKWRLbigTBveyPHFrY16cdgumzHQIJhp1VN4bdyHRH9nxX8K8scjdtMEGf02wYTTtULJKgwToWqyjySy-8n9r1FneO28HI-QSJ0C7yQ/s1600-h/denver-airport-address.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5101865829358239410" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 261px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px" height="94" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_ePOOjdMMekA_uSj6gmwccm-5JfvhOrkTTiQgToKWRLbigTBveyPHFrY16cdgumzHQIJhp1VN4bdyHRH9nxX8K8scjdtMEGf02wYTTtULJKgwToWqyjySy-8n9r1FneO28HI-QSJ0C7yQ/s320/denver-airport-address.jpg" width="219" border="0" /></a>ήταν «παντός καιρού», μέχρι που έκλεισε για 45 ολόκληρες ώρες κατά τη διάρκεια (σφοδρής) χιονοθύελλας. Ο εμφανώς ντροπιασμένος υπεύθυνος του αεροδρομίου, Chuck Cannon, δήλωσε ότι θα ήθελε «να πνίξει αυτόν που σκέφτηκε τον όρο "παντός καιρού"». Σε συνέντευξη σε δημοσιογράφους του Associated Press 14 χρόνια πριν ο Chuck ο ίδιος κοκορευόταν για το «παντός καιρού» αεροδρόμιο του…<br /><em><strong>Καλύτερα να μασάς Chuck, παρά να πετάς…</strong></em><br /><br />Πεθαίνει στη Πορτογαλία ο άνθρωπος με το μικρό όνομα Luis Carlos de Noronha Cabral da Camara, αφήνοντας τη τεράστια περιουσία του σε 70 τυχαία επιλεγμένα ονόματα απ’ τον τηλεφωνικό οδηγό της Λισαβόνας, με σαφή ρήτρα, οι συγγενείς του να μη πάρουν τίποτα.<br /><strong><em>Πω τον πούστη λύσσα….</em></strong><br /><br />Στην επαρχία Shandong της Κίνας, η νεαρά Pan Alying πέφτει θύμα τσαντάκια και χάνει μαζί το κινητό της, το πορτοφόλι με τις κάρτες και πολλά μετρητά. Αποφασίζει λοιπόν να στείλει στο κινητό της υπομονετικά, 20 ολόκληρα μηνύματα SMS παρακαλώντας να της επιστραφεί η τσάντα και καλοπιάνοντας τον κλέφτη. Στέλνοντας το 21 μήνυμα θα βρει στη πόρτα της ένα κουτί με τη τσάντα, κ ένα σημείωμα «Ζητώ συγγνώμη, υπόσχομαι ότι θα διορθωθώ και θα γίνω καλύτερος άνθρωπος».<br /><strong><em>Έτσι για να έχουμε και μια νότα αισιοδοξίας σ αυτό το μαύρο blog…</em></strong><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-5xwc7RWmXk74o0XYRJSy32D9S49GiQFRKR-c0RHAO0RD0f3vCnBbUlN8w3Uh8-ko97LT8405-wUP8n97sOhVU_c3-3K5X1gIQq_NEamS2YcKfprZJaEuazeEPavHFm8iPgY9sWL7kenQ/s1600-h/dentist.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5101865240947719842" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 148px; CURSOR: hand; HEIGHT: 164px" height="219" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-5xwc7RWmXk74o0XYRJSy32D9S49GiQFRKR-c0RHAO0RD0f3vCnBbUlN8w3Uh8-ko97LT8405-wUP8n97sOhVU_c3-3K5X1gIQq_NEamS2YcKfprZJaEuazeEPavHFm8iPgY9sWL7kenQ/s320/dentist.jpg" width="151" border="0" /></a><br />Ένας άντρας συνελήφθη στη Μαλαισία γιατί ασκούσε το επάγγελμα του οδοντιάτρου χωρίς καμία εκπαίδευση, επί 29 χρόνια! Ο άντρας ισχυρίστηκε ότι κουβαλούσε τη τσάντα ενός οδοντιάτρου τη δεκαετία του 60 και (άρα) είχε μάθει να εξάγει δόντια. Μη τρέξετε, πρέπει να είναι ήδη μέσα το παιδί….<br /><strong><em>Αααααααααααααααουτς…..αουτς αουτς αουτς</em></strong><br /><br />Στην Guardian αναφέρεται ότι η Αγγλική εταιρεία σεξουαλικών εξαρτημάτων Ann Summers, διέκοψε τη διανομή του ασύρματου δονητή Love Bug 2 στην Κύπρο, μετά από διαμαρτυρίες ανωτέρων αξιωματικών, ότι η τα σήματα της συσκευής παρεμπόδιζαν τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις του στρατού.<br /><strong><em>Κοινώς, γαμάτε, γιατί θα χάσουμε και την άλλη μισή.</em></strong> </div></div>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-25820195959779430192007-08-20T10:43:00.000+03:002008-12-09T12:01:43.363+02:00Είμαι και φαίνομαι (και το χαίρομαι)Η γειτονιά που μεγάλωσα στην Αθήνα ήταν γεμάτη αλάνες. <strong>Ήταν</strong>, βεβαίως<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv738m9UhdOeAwUquk9kW9KBwEXRuh2qsHN5lhs9Kvn00bSzFJ88S9xxgxWtPJElTZhb45jWAscojcifPEXk12BxX-UVCToTpQo-fybyG3DdyQSRAhyuwKe2fuGm7RHc2W6vR_2KHw59_m/s1600-h/Casablanca%201.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5100686491468299874" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" height="200" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv738m9UhdOeAwUquk9kW9KBwEXRuh2qsHN5lhs9Kvn00bSzFJ88S9xxgxWtPJElTZhb45jWAscojcifPEXk12BxX-UVCToTpQo-fybyG3DdyQSRAhyuwKe2fuGm7RHc2W6vR_2KHw59_m/s320/Casablanca%25201.jpg" width="171" border="0" /></a> βεβαίως. Και σα παιδί κ’ εγώ, συναντιόμουν με τα άλλα παιδάκια της γειτονιάς και παίζαμε. Καμία πρωτοτυπία μέχρι εδώ.<br />Η δίπλα γειτονιά, απ’ τη λεωφόρο και πέρα, αποκαλούσε τη δικιά μου, <strong>Καζαμπλάνκα</strong>, γιατί ήταν και καλά κακόφημη.<br />Κ’ εγώ είχα βαλθεί να δικαιώσω το όνομα της γειτονιάς μου, αν και ιδέα δεν είχα τι ήταν Καζαμπλάνκα. Έτσι είχα φτιάξει τη συμμορία του «δε θυμάμαι πως μας λέγανε γαμώτο» και αφού είχα την ιδέα ήμουν και ο αρχηγός, ο Άκτσαμπα (μη γελάτε καλέ). Η αντίπαλη συμμορία του «εδώ δε θυμάμαι τη δικιά μου τους άλλους θα θυμάμαι?» μας κάλεσε μια φορά για έναν αγώνα ποδοσφαιρικό.<br />Η ύστατη πρόκληση.<br />Η σέντρα γίνεται και η πρώτη πάσα έρχεται σ’ εμένα. Εγώ παίρνω τη μπάλα, τρέχω, περνάω έναν αντίπαλο, δύο αντιπάλους, (ίσως και) τρεις, περνάω και τον τερματοφύλακα (νομίζω) και πέφτοντας στέλνω τη μπάλα στα δίχτυα (βασικά, ανάμεσα απ’ τις δύο πέτρες). Και είχα και την ανηφόρα.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyzvacX0BaAnINqwcJR4kCgIgsgDHKRDmkzu_lXATBdSTb9SZtZw2IDR7Dxy7OnFO2jxh3-1ZgfVqrBE7jBTY5Glj81t_qJVTYG3gUUBuVb66pDg-E426saxWookan9D59N7C4gw6tLP1V/s1600-h/football.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5100686616022351474" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 244px; CURSOR: hand; HEIGHT: 179px" height="132" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyzvacX0BaAnINqwcJR4kCgIgsgDHKRDmkzu_lXATBdSTb9SZtZw2IDR7Dxy7OnFO2jxh3-1ZgfVqrBE7jBTY5Glj81t_qJVTYG3gUUBuVb66pDg-E426saxWookan9D59N7C4gw6tLP1V/s320/football.jpg" width="210" border="0" /></a>Το παιχνίδι έληξε 1-0 με γκόλ του Άκτσαμπα στο πρώτο λεπτό. Ήταν η τελευταία φορά που ακούμπησα μπάλα στα πόδια μου. Ίσως γιατί είχα ήδη φτάσει στη νιρβάνα του ποδοσφαιριστή (και καλό είναι να αποχωρεί κανείς στο απόγειο της δόξας), ίσως γιατί το βρήκα μεγάλη ταλαιπωρία και που να τρέχεις τώρα, (προτιμάω τα στρατιωτάκια ακούνητα-αμίλητα-αγέλαστα να μην ιδρώνω κιόλας).<br />Ίσως γιατί ήμουν και λίγο<strong> A(tsou)balos</strong> και φοβήθηκε η μαμά μην στείλω με κανά μαρκάρισμα κανά παιδάκι στο ΚΑΤ για κανά εξάμηνο... Έτσι διάλεξα κάτι πιο φυγόπονο, να αφήνω τους άλλους να παίζουν κ’ εγώ να τους κριτικάρω (κάτι σα τον Μαραντόνα ας πούμε). Και τώρα που μεγάλωσα (λίγο) συνεχίζω και παίζω απ’ την εξέδρα. Μόνο που τώρα πήρα και διαρκείας σε καινούργια εξέδρα, σ αυτήν των <a href="http://atsoubaloi.blogspot.com/">A(tsou)balon </a>χάριν στον <a href="http://naritalsaru.blogspot.com/">Narita</a>!<br />Έλα να βγαίνουν τα φτυάρια!Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-43682587148352023942007-08-16T11:53:00.000+03:002008-12-09T12:01:43.597+02:00Götterdämmerung<span style="font-size:85%;"><em>Κάθε άνθρωπος έχει τις αδυναμίες του….<br />Εγώ έχω μονάχα τρεις, τις εξής δύο…την Σκανδιναβική Μυθολογία.<br />Μπορώ ώρες να κάθομαι απορροφημένος και να χάνομαι στους 9 κόσμους των Βορείων Θεών, απολαμβάνοντας τους πολέμους, τους κρυφούς τους έρωτες, τα μυστικά τους πάθη, να περιγελώ τη θνητότητα τους και τον τρόμο που νιώθουν μπροστά στο δικό τους προδιαγεγραμμένο τέλος (Ragnarok).<br />Πάμε για ένα ταξιδάκι στους μυθικούς κόσμους της αρχαίας Ευρώπης?</em></span><br /><br /><strong><span style="color:#cc0000;">Οι κόσμοι</span></strong><br />Το "σύμπαν" των αρχαίων υπερβορείων αποτελείτο ουσιαστικά από 9 διαφορετικούς κόσμους . Όλοι τους βρίσκονταν στα κλαδιά του γιγαντιαίου κοσμικού δέντρου Yggdrasil.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw6JL9xM4XXwKeFrpL8O-qMAmb81JykBL2ejOH_1UpmiVfcj049IYMTQ-fCtEBgFnwAI2_yntYdrYouDgDDRMDCYXfyCRA5DS8DuJAKjzFdCis0LdvMLDHoDbq2HkpwF8NZZuoA_j8kmMn/s1600-h/Thor.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5099222998542057010" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 212px; CURSOR: hand; HEIGHT: 310px" height="284" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw6JL9xM4XXwKeFrpL8O-qMAmb81JykBL2ejOH_1UpmiVfcj049IYMTQ-fCtEBgFnwAI2_yntYdrYouDgDDRMDCYXfyCRA5DS8DuJAKjzFdCis0LdvMLDHoDbq2HkpwF8NZZuoA_j8kmMn/s320/Thor.jpg" width="188" border="0" /></a>Οι πιο ενδιαφέροντες απ’ αυτούς είναι<br />Το <strong>Asgard,</strong> η οικία των θεών Æsir, εδώ ήταν και η Valhalla του Odin. Κατοικείται από τους Einherjar, τις ψυχές των νεκρών πολεμιστών που θα πολεμούσαν στο πλάι του Odin όταν έρχονταν η ώρα του Ragnarok. Τους μετέφεραν εκεί οι Valkyries, ημίθεες θηλυκές υπάρξεις, που με τις λαμπρές πανοπλίες τους, δημιουργούσαν στον ουρανό το βόρειο σέλας.<br />Το <strong>Vanaheimr</strong>, το μέρος που ζούσαν οι θεοί Vanir, τον ξενέρωτων θεών δηλαδή.<br />To <strong>Jötunheimr</strong>, ο κόσμος των γιγάντων και των τελωνίων (και άλλων καλόπαιδων)<br />Το <strong>Midgard</strong>, ο κόσμος των θνητών, ευρισκόμενος κάπου στη μέση του δέντρου, περιστοιχιζόμενος πλήρως από έναν ωκεανό που κατοικείται από ένα τεράστιο φίδι, το Jörmungandr. Το φιδάκι αυτό, πονεμένη ιστορία, είναι το δευτερότοκο παιδί του μεγαλορουφιάνου των Aesir Loki, ταγμένου εχθρού του Thor (ο οποίος άλλωστε δε πρέπει να ειχε και πολλούς φίλους). Στην τελική μάχη, εφ’ εξής Ragnarok, το φίδι θα αναδυθεί απ’ τον ωκεανό δηλητηριάζοντας τον ουρανό, αλλά θα σκοτωθεί απ’ τον Thor που με τη σειρά του, 9 βήματα μακρύτερα, θα πέσει νεκρός απ’ το δηλητήριο.<br />Το <strong>Niflheimr</strong>, ο παγωμένος κόσμος, που μαζί με το Muspelheim (τον κόσμο της φωτιάς) δημιούργησαν όλα τα υπόλοιπα. Κατοικείται από παγωμένους γίγαντες και άρχεται από την Hel. Είναι ο κόσμος που καταλήγουν οι ψυχές όσων δε πέθαναν αξιοπρεπώς (κοινώς δε σφαχτήκαν στη μάχη αλλά πεθάναν στο κρεβατάκι τους)<br /><br /><span style="color:#cc0000;"><strong>Οι Θεότητες</strong></span><br />Τρεις είναι οι θεϊκές «κάστες». Οι <strong>Æsir</strong>, οι <strong>Vanir</strong> και οι <strong>Jotun</strong>. Οι δυο πρώτοι έχουν τρελή κόντρα με τους τελευταίους που είναι δύσμορφοι γίγαντες, "αντιπρόσωποι" του πρωτεύοντος χάους. Περιγράφονται γενικά σα κάφροι και στόκοι, αλλά οι πιο γνωστοί εξ αυτών κουβαλούν τη σοφία της προ-κοσμικής δημιουργίας και χαίρουν μεγάλης εκτίμησης (πχ ο ίδιος ο Odin ταξίδεψε μέχρι το Jötunheimr, για να κερδίσει την απόλυτη γνώση πίνοντας απ’ το πηγάδι του γίγαντα Mimir, θυσιάζοντας το ένα του μάτι).<br />Οι Æsir (θεοί του πολέμου) και οι Vanir (θεοί της γονιμότητας και της θάλασσας), γενικά τα πάνε καλά. Μετά από έναν πόλεμο μεταξύ τους, τον οποίον κέρδισαν οι πρώτοι, αντάλλαξαν και ομήρους, και ζήσαν ειρηνικά. Κάποιοι Θεοί μάλιστα παίζουν σε διπλό ταμπλό. Γενικά οι σχέσεις των δυο αυτών καστών έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Οι πιο γνωστοί Æsir είναι οι Odin (ο Αρχηγός των Θεών, του Πολέμου και της Ποίησης), Frigg, Thor, Baldr και ο Tyr<br />Ο Odin ήτο παντρεμένος με τη καλούλα Frigg και μεταξύ των αναρίθμητων παιδιών του έκανε μ’ αυτή και τον πολυαγαπημένο τους Balder, τον Θεό της Ευτυχίας, της Σοφίας και της Ομορφιάς. Ο Odin με τα δυο αδέρφια του, Vili και Ve, σκότωσαν τον γίγαντα Ymir και από το σώμα του έφτιαξαν τον Midgard, τον κόσμο των θνητών. Απ’ τις σάρκες έφτιαξαν τα βουνά, απ’ το αίμα τα ποτάμια, απ’ το μυαλό του τα σύννεφα. Βεβαίως, ο Odin έφτιαξε και τους ανθρώπους.<br />Ο πιο γνωστός Æsir είναι όμως ο Thor, ο μεγάλος κάφρος του σκανδιναβικού πάνθεου. Κοκκινομάλλης, με ένα σφυρί στο χέρι (το Mjolnir), προστατεύει τον Asgard και Midgard απ’ τους γίγαντες, πολεμάει και εν τέλει σκοτώνεται απ’ το προαναφερθέν φιδάκι Jörmungandr. Είναι ο γιός του Odin και τις Jörd (γη), παντρεμένος με την Sif, τα χρυσά μαλλιά της οποίας ήταν κεντημένα απ’ τους Νάνους. Ο Thor ταξιδεύει με το χρυσό του άρμα στους ουρανούς (λέγεται μάλιστα ότι τα βουνά έχουν σχηματιστεί απ’ τις χαρακιές που αφήνει το άρμα).<br />Οι πιο γνωστοί Vanir είναι ο Njord (πατέρας των Θεών Vanir και Θεός της Θάλασσας) και τ αδερφάκια Freyr (θεού της γονιμότητας) και Freyja (θεά του έρωτα και της ομορφιάς). Τα αδερφάκια στον πόλεμο πιάστηκαν και όμηροι.<br /><br /><strong><span style="color:#cc0000;">Εσχατολογικές Υποθέσεις (Ragnarok – Το Λυκόφως των Θεών)</span></strong><br />Το όραμα τον αρχαίων σκανδιναβών για το τέλος του κόσμου δεν είναι καθόλου, μα καθόλου <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxe6HA9Mku5mEB3A83Iv5cYYmrIpcrQJSiQpap7zBl8ZDrWtgfzusSmSzZK9WWz5kV6yZx_VMA1k2J_hfkzR5JhHOvMet2tZzd33ZVyT3rSrA-p7mHGsRhE_l6Fe5NB9HHdiD5GDWZSWEi/s1600-h/FriggSpinning.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5099226056558771794" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxe6HA9Mku5mEB3A83Iv5cYYmrIpcrQJSiQpap7zBl8ZDrWtgfzusSmSzZK9WWz5kV6yZx_VMA1k2J_hfkzR5JhHOvMet2tZzd33ZVyT3rSrA-p7mHGsRhE_l6Fe5NB9HHdiD5GDWZSWEi/s320/FriggSpinning.jpg" border="0" /></a>ευχάριστο. Όταν ξεσπάσει το Ragnarok, ο πόλεμος μεταξύ του Odin και των Jötnar δε θα μείνει τίποτα όρθιο. Τρία σημάδια θα προαναγγείλουν το ευτυχές γεγονός<br />Ο Θάνατος του ξενέρωτου Baldr ή Baldur (Θεού της Αθωότητας, της Ομρφιάς και της Ειρήνης, δευτερότοκου γιού του Odin)<br />Η Γέννηση τριών πλασμάτων, των Jörmungandr, Fenrir και Hel, και οι εν συνεχεία πράξεις των Θεών να περιορίσουν τα καλόπαιδα αυτά<br />Η άφιξη τριών συνεχόμενων χειμώνων (Fimbulwinter), χωρίς καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια των οποίων θα γίνουν άπειροι πόλεμοι και εκατοντάδες πρωτοπαλίκαρα θα σκοτωθούν.<br />Ακολουθεί η μεγάλη μάχη στην οποία σχεδόν όλοι οι Θεοί θα σκοτωθούν και όλοι οι κόσμοι γύρω απ’ το Yggdrasil θα καταστραφούν σε μια κόλαση από φωτιά και πάγο. Μια χαρά δηλαδή. Λίγοι θα την γλυτώσουν, ο αδερφός του Odin Vili, τα παιδιά του Vildar και Váli, τα τέκνα του Thor Modi και Magni επίσης καθώς και δυο θνητοί (ο Lif και η Lifthrasir, που κρύφτηκαν στις ρίζες του Yggdrasil. Ο αναγεννημένος κόσμος δεν θα έχει πια πόνο και απώλεια, οι Θεοί θα ζουν πλεόν αρμονικά και τα παιδιά των Lif και Lifthrasir θα ζήσουν ειρηνικά στο ηλιόλουστο Midgard.<br /><br /><em>Αυτά τα ολίγα και επιγραμματικά, αλλά αν φτάσατε μέχρι εδώ, υπόσχομαι την επομένη να γράψω πλήθος από κουτσομπολιά των βορείων Θεών.</em> Σας αφήνω τώρα γιατί πάγωσα καλοκαιριάτικα.<br /><em></em><br /><span style="color:#990000;">Υγ. τι γράφει ένας άνθρωπος μόνος στο γραφείο αυγουστιάτικα για να περάσει η ώρα του ε?</span>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-51169153764281812162007-08-01T13:14:00.000+03:002008-12-09T12:01:43.892+02:00Και να μην ξεχνάτε.....<strong>Όχι Θάλασσες.....</strong><br /><br />Περπατώ εις το κέντρον των Αθηνών. Κάνει ζέστη, οπότε σταματάω να πάρω ένα κουτάκι coca-cola από κεντρικό περίπτερο στη πλάκα. Ανοίγω το ψυγείο, παίρνω το κουτάκι και με χαρά το δείχνω στον περιπτερά.<br />Χαμογελάω.<br />One Fifty, μου λέει<br />Σταματάω να χαμογελάω.<br />Πόσο? του λεω (σε άπταιστα ελληνικά)<br />Α, φίλε μου, έλληνας είσαι? 70 λεπτά.<br /><br />(Live your mythos….)<br /><br /><strong>Όχι ακτές .....<br /></strong><br />Νυχτοπερπατώ με έναν συμφοιτητή στη Μύκονο. Είναι απογοητευμένος που δεν του έχει<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwjZmmPj-t7qly9jRUYV5N6kIe-M366h728CzijQvjaOeHKEI2D7VQ8WfdkM-KGxfKfSovz1qxlpiczfxx__mgKZtZ8RBRASSGo1R1l3tD3vOGfuFCaGA_L7PYIJmz3LF4SxD2U9thqzjQ/s1600-h/pelican2.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5093674501786392322" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 176px; CURSOR: hand; HEIGHT: 224px" height="304" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwjZmmPj-t7qly9jRUYV5N6kIe-M366h728CzijQvjaOeHKEI2D7VQ8WfdkM-KGxfKfSovz1qxlpiczfxx__mgKZtZ8RBRASSGo1R1l3tD3vOGfuFCaGA_L7PYIJmz3LF4SxD2U9thqzjQ/s320/pelican2.jpg" width="298" border="0" /></a> κάτσει η γκόμενα που μένει στο διπλανό δωμάτιο του ξενοδοχείου και στη κυριολεξία σέρνεται (τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί).<br />Μην μου αγχώνεσαι αγορίνα μου, του λέω, πάμε να σε κεράσω μια μπύρα να στανιάρεις.<br />Βλέπουμε ένα μπαρ, του λέω εδώ? Εδώ, λέει, και μπαίνουμε.<br />Κάτσε του λέω εσύ, πάω εγώ στο μπαρ να τις φέρω.<br />Πλησιάζω τη barwoman, καλησπέρα κτλ δυο μπύρες παρακαλώ<br />Γυρίζει ένας, τουλάχιστον 60άρης, με περουκίνι και χαβανέζικο.<br />(φωνή Κωστέτσου) Για μένα είναι η μια, παίδαρε?<br />(φωνή Κωστέτσου κ εγώ) Ε, ε, ε, βασικά…όχι είναι για τα’ αγόρι μου….(γυρίζω και του δείχνω τον Νίκο που έχει ύφος Αλ Καπόνε απ τη χυλόπιτα.)<br />Αχ, καλά, μου λέει απογοητευμένος…<br /><br /><em>Και πούστης να μουν ο grandpa δε θα χε ελπίδα....<br /></em><br /><strong>Σε σκουπίδια και πλαστικά.....<br /></strong><br />Κανονίζουμε διακοπές στη Σαντορίνη. Η σύνθεση της παρέας ήταν εξ αρχής λίγο παράξενη, έρχονται και μερικοί ακάλεστοι, να μην τα πολυλογούμε είμασταν 1 ζευγάρι σχεδόν παντρεμένο, 1 ζευγάρι φρέσκο, 1 στα σπάργανα (για την ακρίβεια είχαμε μόνο το άρρεν κομμάτι, το θήλυ ακόμα δεν το χαμε παντρευτεί – το παντρευτήκαμε μετά) και 1 ζευγάρι στα πρόθυρα της διάλυσης με το αρρεν να το χει ρίξει στην «ελεύθερη σκοποβολή» και τη θήλυ να περιμένει πρόταση γάμου με μονόπετρο αξίας 3 x 10e7 €… στη μαγευτική Οία. Είχαμε και κάτι ξέμπαρκους, 2 φίλες μες στην παραξενια και 1 τυπά πασπαρτού... Το σχεδόν παντρεμένο ζευγάρι ξανα ζούσε τον έρωτά του. Το φρέσκο κι αν ζούσε τον έρωτά του. Μέχρι και ατύχημα προκάλεσε με τις μαλακίες του.... Ο άρρεν των σπαργάνων ήταν κολλημένος σε ένα τηλέφωνο και τα σιρόπια έβρεχαν την καλντέρα. Οι 2 παράξενες αγόραζαν νερά τα οποία <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgLovLkuievaoMILXrpxtWBcw-lqB3gCNf2u1daTJH8Tgw3ndSXR_Z9LLJIoq9ZZEpZV2y3YZJpRqBimvUudclusANdHk1aGudOeF0W-nqpkz_g1sMUPukqc7JtXNczOXsmcR0jbsY39sS/s1600-h/pelican.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5093674806729070354" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 195px; CURSOR: hand; HEIGHT: 356px" height="296" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgLovLkuievaoMILXrpxtWBcw-lqB3gCNf2u1daTJH8Tgw3ndSXR_Z9LLJIoq9ZZEpZV2y3YZJpRqBimvUudclusANdHk1aGudOeF0W-nqpkz_g1sMUPukqc7JtXNczOXsmcR0jbsY39sS/s320/pelican.jpg" width="166" border="0" /></a>πίναμε όλοι μας και μετά γκρίνιαζαν για τα χαμένα τους νερά. Το διαλυμένο ζευγάρι όμως ήταν το αλατοπίπερο των διακοπών. Η πρόταση γάμου συνοδευόμενη από πανάκριβο μονόπετρο στο ρομαντικό ηλιοβασίλεμα της Οίας, εκφυλίστηκε σε όρκο αιώνιας αγάπης (ζήτημα να άντεξε 2 ακόμη βδομάδες από τότε), φυσικά ο άρρεν ελεύθερος σκοπευτής την έβγαλε στο τσάμπα και ούτε κουβέντα για δαχτυλίδια και το ρομαντικό ηλιοβασίλεμα δεν το προλάβαμε γιατι καθώς χαζεύαμε κάτι γκόμενες ο ήλιος έδυσε και ο όρκος δόθηκε στα τυφλά.... Το αποτέλεσμα ήταν μια άκρως εκνευρισμένη θήλυ η οποία άρχισε να γκρινιάζει επικίνδυνα.... Όχι άδικα, αλλά τι φταίνε και οι περίοικοι;...<br />Το ίδιο βράδυ μετά από έναν άγριο καυγά ο άρρεν, έχοντας χάσει το κινητό του το οποίο εκσφενδονίστηκε από τη θήλυ μας έλεγε τον πόνο του.<br />Τελικά κατέληξε στη ρομαντική διαπίστωση<br />Ξέρετε τι θέλει τώρα αυτή για να στρώσει ε?<br />Τι τι? Ρωτάει η αδαής παρέα<br /><strong>Σφαλιάρα και π…τσο!</strong><br /><em>(Μία σφαλιάρα για να σταματήσει να γκρινιάζει και έναν π...τσο για να στρώσει....)</em><br />Καημένη θήλυ. Πήγε Σαντορίνη για πρόταση γάμου με δαχτυλίδια παπά και κουμπάρο αλλά ξέμεινε μ’ έναν όρκο αγάπης στα σκοτεινά σοκάκια της Οίας και το μόνο που εισέπραξε ήταν και μία σφαλιάρα. Ούτε καν π…τσο.<br /><br />Σήμερα: Οι 2 παράξενες απλά χάθηκαν στην πορεία του χρόνου. Το νερό δεν μας το συγχώρεσαν ποτε.<br />Το σχεδόν παντρεμένο το «πιάνει κρίση»<br />Το φρέσκο «μούχλιασε» και σάπισε γρήγορα (χμμμ)<br />Ο σιρόπιας το πήρε το κορίτσι<br />Ο πασπαρτού παρέμεινε στην αφάνεια.....<br /><br /><strong>Το αλατοπίπερο το αναπολούμε κάθε φορά που ψάχνουμε τα γραφικά άτομα της παλιάς μας παρέας...</strong><br /><strong></strong><br /><strong>ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!</strong>Mogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com26tag:blogger.com,1999:blog-641869766741658771.post-43746531857756397832007-07-25T15:58:00.000+03:002008-12-09T12:01:44.012+02:00Live your Mythos in LettoniaΌταν βρίσκομαι στο εξωτερικό, μ’ αρέσει να χαζεύω τις διαφημιστικές αφίσες. Θεωρώ ότι είναι ένα καλό δείγμα του πως ένας λαός σκέφτεται. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxB_aU4JSRZe1vlJoQpK_YAHMe6hD6yzSYH7aLEZOvoF06wHPwYLOLSm_JlTYCoPXxAXDl6kYNJRvw1o8XUd4nXEAq17FbTznh6zTDgPA_ITy3YO76eheBtkVnbqdfDHV8V_L3Vl7_N3Ov/s1600-h/Riian_vanhakaupunki.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5091121199563495138" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" height="189" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxB_aU4JSRZe1vlJoQpK_YAHMe6hD6yzSYH7aLEZOvoF06wHPwYLOLSm_JlTYCoPXxAXDl6kYNJRvw1o8XUd4nXEAq17FbTznh6zTDgPA_ITy3YO76eheBtkVnbqdfDHV8V_L3Vl7_N3Ov/s320/Riian_vanhakaupunki.jpg" width="276" border="0" /></a><br />Εξηγούμαι.<br />Πας στη Γερμανία Ιούλιο μήνα, συννεφιά βροχή και κρύο, και βλέπεις παντού διαφημίσεις εξωτικών προορισμών ή μεσογειακών νησιών, ήλιος, θάλασσα κρασί , αγόρια κτλ. Ωραία λες, καλά παιδιά οι Γερμανοί αλλά πρέπει να πήζουν με τον κωλόκαιρό τους.<br />Στην Αγγλία διαφημίζουν αντιστοίχως τσαγιέρες.<br />Μετά σκέφτομαι, στην Ελλάδα τι μας διαφημίζουν? Αν ήμουν τουρίστας στην Αθήνα ποιες πληροφορίες θα έπαιρνα για τους Έλληνες, που μάλλον ούτε οι ίδιοι το καταλαβαίνουμε? Θυμάμαι μια που διαφήμιζε εσώρουχα κ έλεγε «Καν’ τον να έρχεται σπίτι νωρίς», μάλιστα λέει ο τουρίστας, οι Έλληνες κάνουν υπερωρίες και οι γυναίκες τους ψάχνουν τρόπους να τους γυρίσουν απ’ το γραφείο στο σπίτι. Η Ζούμπουλία σε μια άλλη (απ’ όσες έχει κάνει) διαφήμιζε ρούχα «για παχουλές». Μάλιστα λέει ο τουρίστας, οι ελληνίδες ίσως έχουν τα κιλάκια τους (μεσογειακή δίαιτα γαρ). Και το ξυραφάκι καλά τα πάει διαφημιστικώς, μιας κ από τριχοφυΐα καλά τα πάμε (<a href="http://yoreekas.blogspot.com/">Πόντιος</a> – Γαλακτέμπορας 1-2).<br />Εχτές όμως είδα την πιο απίστευτη διαφήμιση στο αεροδρόμιο. Μια μεγάλη γιγαντοαφίσα κάποιας αεροπορικής που προέτρεπε του οδηγούς να πάνε με λίγα χρήματα στη….Ρίγα της Λετονίας!<br />Και έλεγε από κάτω… «Αναζητήστε λίγη δροσιά μόνο με 100 €».<br />Αν ήμουν τουρίστας…τι θα σκεφτόμουν για τους περήφανους για τις καιρικές συνθήκες της χώρας τους Έλληνες?<br />Μάλλον, ότι πήξαμε στη ζέστη και μας στέλνουν στις Βαλτικές χώρες!<br />Φαντάζεστε σε 10 χρόνια χιλιάδες έλληνες να κατακλύζουν τις…τις πλατείες της βορείου Ευρώπης αναζητώντας λίγη δροσιά και οι ντόπιοι να μας κοροϊδεύουν κιόλας?<br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">«Αχ μωρέ οι κακόμοιροι οι Έλληνες, έχουν πήξει όλο το χρόνο στη ζέστη και στον ήλιο και έρχονται εδώ να βρουν κανά συννεφάκι και να δροσιστούν λιγάκι». </span></strong><br /><strong><span style="color:#3333ff;"><br /></span></strong><em>(Μόνο που εκεί, ούτε σανδάλι με άσπρη κάλτσα δε θα μπορούμε να φοράμε...)</em><br /><br />ΥΓ. και να είμαι ειλικρινής, δε θα με χάλαγε καθόλου λίγη Βαλτική σήμεραMogwaihttp://www.blogger.com/profile/07130591377082847840noreply@blogger.com21