Κάνε τον μαλάκα

Αφού ακούω τώρα τελευταία όλο για εξετάσεις και αποτελέσματα, θυμήθηκα κάποιες μικρές εμπειρίες από προφορικές εξετάσεις που είχα στη σταδιοδρομία μου.

First Failure

Η πρώτη φορά που χρειάστηκε να δώσω εξετάσεις προφορικά, αφορούσε ίσως το πιο δύσκολο μάθημα στη σχολή. Ο καθηγητής ήταν σωστός φόβος και τρόμος. Με έναν θαρραλέο συμφοιτητή ορμήσαμε στο γραφείο του. Καθίσαμε.
Γεία σας, του λέμε με μια φωνή
Γεία σας μας λέει αυτός.
(μας κάνει τη πρώτη ερώτηση, κοιταζόμαστε, σιωπή…)
Γεία σας μας ξαναλέει.
Γειά σας, του λέμε
Φεύγουμε με την υποψία ότι είχαμε κοπεί.

Second Failure

Η υποψία επιβεβαιώθηκε και ένα εξάμηνο μετά βρίσκομαι και πάλι στη δυσάρεστη θέση να δώσω προφορικά το προαναφερθέν μάθημα.
Μπαίνω με τσαμπουκά, διαβασμένος γαρ. Μαζί μου και ο προαναφερθείς συμφοιτητής.
Γειά σας, του λέμε με μια φωνή
Γειά σας, μας λέει αυτός, χωρίς σημάδια αναγνώρισης του προσώπου μας.
Γυρνάει σ’ εμένα και κάνει τη πρώτη ερώτηση.
Κοιτάζω τον συμφοιτητή, κοιτάζω τον καθηγητή, ξανακοιτάζω τον συμφοιτητή, ξανακοιτάζω τον καθηγητή, σιωπή…
Ρε παλικάρι μου λέει, μπορείς να κλείσεις τη πόρτα?
Φυσικά λέω εγώ με περίσσια ευγένεια.
Την κλείνω.
Δε κατάλαβες μου λέει, εσύ να μείνεις απ’ την άλλη πλευρά της πόρτας.
Έφυγα με την υποψία ότι είχα κοπεί.

Third Failure

Δίνω προφορικά σ’ ολόκληρο αμφιθέατρο. Οι δονήσεις του άγχους μου σείουν την αίθουσα. Ένας φίλος επικοινωνιολόγος μου έχει συστήσει να λέω την λέξη «όντως» στην αρχή της πρότασης/απάντησης μου, έτσι ώστε να δίνω έμφαση και να τραβάω τη προσοχή, καθώς και να συντάσσω τις σκέψεις μου εν τω μεταξύ. Μια χαρά.
Μου κάνει τη πρώτη ερώτηση.
Λυπάμαι δε γνωρίζω, λέω.
Έρχεται η δεύτερη.
Το σκέφτομαι αλλά ούτε αυτό μπορώ ν’ απαντήσω.
Ακολουθεί και η τρίτη, η τελευταία. Της ντροπής.
Όντως, λέω επιτέλους με βαθιά φωνή, όντως κύριε καθηγητά! ούτε και αυτό το ξέρω!
Κόπηκα.

First Success (ε του πούστη)

Δίνω προφορικά εξετάσεις γαλλικών.
Μπαίνω μέσα με τη βεβαιότητα ότι χαράμισα ένα απόγευμα. Μετά τα τυπικά πως λέγεσαι που μένεις πόσο ετών κτλ (τα οποία τα είχα αποστηθίσει ούτως ή άλλως) σκάει το θέμα μας. «Τι μέσα μεταφοράς χρησιμοποιείτε στην Αθήνα»
Ε, λέω με ύφος αυτάρεσκο,
Voiture, bien sur, voiture (αυτοκίνητο φυσικά)
Pourquoi?
Ε μα, Voiture, voiture
Pourquoi? voiture???
Parce que…Renault.
Πέρασα.

Ηθικό δίδαγμα : Όταν βρίσκεστε σε δύσκολη θέση κάντε τον μαλάκα, πάντα πιάνει.