13 τρόποι να γίνετε ενοχλητικοί και να διασκεδάσετε (μόνο εσείς)

«Η κόλαση είναι οι άλλοι» έλεγε ο Σάρτρ. Και γιατί να μην είστε εσείς η κόλαση για τους άλλους? (προσθέτει το Mogwai). Μια καλή λύση για να δώσετε ένα τόνο χαράς και κεφιού στη γκρίζα καθημερινότητα αυτής της χώρας (ωωω τι είπα!). Μόνο που το τόνο τον κρατάτε εσείς, οι λοιποί μάλλον δε θα το διασκεδάσουν και τόσο.

1. Κάντε προσωπικές ερωτήσεις (ακόμα και σε άσχετους). Έναν άντρα μπορείτε να τον ρωτήσετε αν έχει κάνει ποτέ έκτρωση, ένα παιδάκι να το ρωτήσετε μπροστά στους γονείς του αν κάνει ναρκωτικά, μια γυναίκα πόσο καιρό έχει να κάνει σεξ κτλ. Απαραίτητο να έχετε σοβαρό ύφος.

2. Στέλνετε chain mails ακατάπαυστα πάντα με την υποσημείωση ότι αν δε τα προωθήσουν οι λαβόντες σε 579988326 άτομα θα τους βρει η κατάρα του γαλάζιου παιδιού.

3. Να χρησιμοποιείτε πάντα ακρωνύμια κατά τα πρότυπα του στρατού. Πχ « ο υπολογιστής μου είναι ΠΟΕ (πέραν οποιασδήποτε επισκευής)», αντί για το «ω ρε πούστη» σε τόνο απελπισίας λέτε απλά ένα OMG, και φυσικά δε γελάτε ποτέ απλά λέτε LOL χωρίς εκφραστικότητα.

4. Κάντε ήχους ζώου. Ιδιαιτέρως οταν πλησιάζετε το στόχο ήσυχα ήσυχα από πίσω και του κάνετε τη κεραμιδόγατα σε οργασμό ή το τζιτζίκι ή το λυσσασμένο σκυλί (αρπάξτε του παράλληλα και το πόδι!). Επίσης, απαντάτε σε σοβαρές υποδείξεις του διευθυντή σας με ήχους παραδείσιων πουλιών αν συμφωνείτε ή με ήχους γαιδάρου αν διαφωνείτε.

5. Γίνετε ανυπόμονοι με κάθε την κάθε στιγμή. Κοιτάτε όλη την ώρα το ρολόι σας στη στάση, σπρώχνετε αυτούς που βγαίνουν απ’ το τρένο προς τα μέσα για να πάρετε τη καλύτερη θέση, χτυπάτε ρυθμικά τη πατούσα δίπλα σε στόχο που βγάζει λεφτά από ΑΤΜ κορνάρετε στη γιαγιά που προσπαθεί να παρκάρει.

6. Γελάτε δυνατά χωρίς λόγο. Ενδείκνυται σε χώρους απόλυτης ησυχίας (πχ σε βιβλιοθήκες, εκκλησίες, εφορίες). Σκεφτείτε πόσο θα εκνευριστεί ο στόχος αν αρχίσετε να γελάτε δυνατά και μάλιστα αν τον δακτυλοδείχνετε κιόλας. Προσοχή στην εκκλησία γιατί η αντίδραση του παπά μπορεί να είναι λίγο απότομη για όσους φοβούνται τη μετά θάνατον ζωή.

7. Κάντε παρατήρηση σε όποιον ανοίξει το στόμα του στο κινηματογράφο. Μετά πιάστε συζήτηση δυνατά για το πόσο μεγάλη αγένεια είναι να μιλάει κάποιος μέσα στην αίθουσα όταν οι άλλοι βλέπουν τη ταινία. Επιβάλεται φυσικά και η κατανάλωση πατατακίων τα οποία σε ερωτικές σκηνές μπορείτε να τα εκσφενδονίζετε προς την οθόνη λέγοντας «μπλιάχ» ή «sex sex sex!» ή «άσε τη κοπέλα κάτω ρε αλήτη!»

8. Απάντάτε πάντα με τη λέξη Γιατί? Σε κάθε απάντηση που λαμβάνετε μέχρι να βαρεθείτε κ’ εσείς ο ίδιος.

9. Καθαρίστε ακατάπαυστα τη μύτη σας εν είδη μετροπόντικα ή το αυτί σας. Ειδικά για το αυτί προτείνετε να κλείνετε και το κοντινότερο σε αυτό μάτι για μέγιστη απόλαυση και αισθητική ενόχληση του στόχου.

10. Η θέση του οδηγού βοηθάει ιδιαίτερα στο να γίνετε ενοχλητικοί. Πέρα απ’ τα κλασσικά (κόρνα στο φανάρι, μη χρήση φλας στη στροφή, χύμα πέρασμα από στοπ, οδήγηση με 43χλμ/ώρα στην αριστερή λωρίδα της Αττικής Οδού ή σφίνες σε φρακαρισμένη εθνική) προτείνεται και η χρήση προειδοποιητικού σήματος στους απέναντι οδηγούς ότι παρακάτω έχει μπάτσους και ας μην έχει, η χρήση γερμανικού αυτοκινήτου που όντας παρκαρισμένο έχει ανοικτό το φωτάκι για να νομίζουν ότι ξεπαρκάρετε .

11. Αναφέρετε πάντα το πασιφανές. «χτυπάει το τηλέφωνο» όταν το ακούν και οι γείτονες ακόμα, στο φανάρι λέτε πάντα «πράσινο» στον οδηγό όταν ανάψει πράσινο φυσικά, «λερώθηκες», «έχεις βγάλει καινούργια άσπρη τρίχα» και φυσικά το all time classic "πάχυνες" όταν αναφέρεστε σε θύμα γένους θυληκού κτλ

12. Απαντάτε μονολεκτικά με ύφος πηγμένου. Πχ Έχετε ύφος τρομοκρατημένου και σας πλησιάζει το θύμα να ρωτήσει τι συμβαίνει, απαντάτε «το τηλέφωνο!» ή «το ταβάνι!» ή «το αυτοκίνητο!» και σταματάτε να μιλάτε ή ακόμα χειρότερα αποχωρείτε.

13. Βάζετε δυνατή μουσική κατά προτίμηση νωρίς το πρωί του Σαββάτου ή τη Κυριακής, επιλέξτε Bollywood για τη μέγιστη ενόχληση των γειτόνων. Μη ξεχνάτε τον Σφακιανάκη για το αυτοκίνητο και να τραγουδάτε τα ερωτικά του Χατζιδάκι σε φάλτσο μινόρε.


Μετά απ’ όλα αυτά, το πιθανότερο είναι ότι όλοι θα σας αποφεύγουν οπότε μπορείτε να επανέλθετε στο φυσιολογικό για λίγο διάστημα για να τους μπερδέψετε. Επαναλάβετε τρις ετησίως.

Den grimme Ælling

Σε είδα στον ύπνο μου εχτές. Εσύ δηλαδή θα πρέπει να ήσουν.

Κατέβαινες λέει τη Κατεχάκη αργά , όπως πάντα, με σκυμμένο το κεφάλι, μ' ένα στριφτό στο χέρι. Ναι, σίγουρα εσύ ήσουν. Όμως δε σου μίλησα, έκανα ότι δε σε είδα και προσπέρασα βιαστικά.Ούτε κ εσύ φαίνεται ότι με πρόσεξες. Άλλωστε δε θα με αναγνώριζες πια.

Καλύτερα έτσι, ακόμα και στ’ όνειρο δεν είχα όρεξη να σου μιλήσω. Για όσα συνέβησαν, για όσα συμβαίνουν. Αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή που ΄λεγε κ ο Νιόνιος. Και που να σου εξηγώ τώρα, έχει και τόση φασαρία στη Κατεχάκη.

Και μετά το τοπίο λέει άλλαξε απότομα, κάτι αγριόχορτα καιγόντουσαν μακριά και άρχισε να πέφτει χιόνι πυκνό από κάποιο παραμύθι του Άντερσεν που ελπίζαμε να σβήσει τη φωτιά.

Εμείς γι’ αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε
για να μπορούμε να’ χουμε μια λάμπα,
ένα σκαμνί
ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί
ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ.
Για να’ χουμε έναν έρωτα που να μη μας τον λερώνουν,
ένα τραγούδι που να μπορούμε να το τραγουδάμε…

Υγ. Και που ‘σαι μαλάκα? Δε με λένε Αντρέα, Μιχάλη με λένε.

Και......ΜΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΜ!

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για την αλλαγή του κλίματος, για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και γενικά για το γεγονός της αλόγιστης χρήσης ορυκτών πόρων που θα οδηγήσει εν τέλει στη καταστροφή του πλανήτη μας.

Ας σοβαρευτούμε. Μεγάλα παιδιά είμαστε.

Άντε όλο αυτό το σκηνικό να οδηγήσει στη καταστροφή του ανθρωπίνου γένους και κάποιων ακόμα εκατομμυρίων ειδών. Άντε ν’ αλλάξει και φάτσα ο πλανήτης (αλλού οι θάλασσες αλλού τα βουνά και τα λαγκάδια – κ’ άντε να βρούμε ξύλα τότε), αλλά μέχρι εκεί. Σιγά τ’ αυγά.
Στο post αυτό δεν θ' ασχοληθούμε με ημίμετρα σαν αυτά, αλλά με το πώς πραγματικά μπορούμε να καταστρέψουμε τον πλανήτη…ολοκληρωτικά.

Να τον αφανίσουμε μια και καλή.

Α. Χρήση Μικροσκοπικής Μαύρης Τρύπας

Τι χρειαζόμαστε : Μια μικροσκοπική μαύρη τρύπα. Το ατυχές γεγονός βέβαια είναι ότι, λόγω της κατά Hawking ακτινοβολίας, οι μαύρες τρύπες εξατμίζονται. Βέβαια, για μια μεσαίου μεγέθους μαύρη τρύπα, αυτό παίρνει κάτι εκατομμύρια χρόνια, αλλά για τη δική μας μαύρη τρυπίτσα, θα πρέπει να λάβουμε το γεγονός υπ’ όψη και να τη δημιουργήσουμε μεγαλύτερη από ένα όριο μάζας εξαέρωσης (χρειαζόμαστε περίπου τη μάζα του Έβερεστ). Η κατασκευή της επιβάλει λεπτούς χειρισμούς μιας και απαιτείται ένα επαρκές ποσό νετρονίων, αλλά μπορούμε να παρακάμψουμε το στάδιο αυτό και ν’ αρχίσουμε να στοιβάζουμε ατομικούς πυρήνες μέχρι να κολλήσουν.

Μέθοδος: Την τοποθετούμε οπουδήποτε μας αρέσει πάνω στη Γη και περιμένουμε. Η τρυπούλα μας θ’ αρχίσει να ρουφάει ύλη με κατεύθυνση το κέντρο της Γης, μέχρι να βγει απ’ την άλλη μεριά και ξανά πίσω (κάτι σαν σκούπα-εκκρεμές). Όταν πλέον αναπαυθεί στο κέντρο, δεν έχουμε παρά μόνο να περιμένουμε να ρουφήξει κ’ ό,τι απέμεινε. Πρόκειται για την πιο ξεκούραστη και αποδοτική μέθοδο.

Β. Χρήση έκρηξης Ύλης – Αντιύλης

Τι χρειαζόμαστε: περίπου 2.500.000.000.000 τόνους αντιύλης. Πρόκειται για τρομερό εκρηκτικό, αλλά η δημιουργία τέτοιας ποσότητας σε επιταχυντές σωματιδίων απαιτεί χρόνο. Πολύ χρόνο. Με τον κατάλληλο εξοπλισμό, απλά δημιουργούμε μια μηχανή μέσα στην οποία πετάμε την ανωτέρω ποσότητα ύλης μέσα από μια τέταρτη διάσταση, η οποία μας επιστρέφεται σαν αντιύλη.

Μέθοδος: Απλά θέτουμε τη βόμβα σε λειτουργία. Προτείνεται να την πετάξουμε απ’ το διάστημα (όπου και θα την έχουμε δημιουργήσει) προς τον πλανήτη και θα κάτσουμε λίγο μακριά μη μας πάρει το ωστικό κύμα.

Γ. Χρήση Γιγαντιαίας Μαύρης Τρύπας

Τι χρειαζόμαστε: Μια μαύρη τρύπα φυσικά. Γιγαντιαία μάλιστα. Και μηχανές αρκετά ισχυρές ώστε να θέσουν σε κίνηση τον πλανήτη. Αυτά μόνο.

Μέθοδος: Αφού εντοπίσουμε τη μαύρη τρύπα (συστήνεται αυτή προς τον αστερισμό του Τοξότη, μόνο 1600 έτη φωτός μακριά), θα πρέπει να πάμε την Γη εκεί ή να φέρουμε τη Μαύρη Τρύπα εδώ. Δυστυχώς η διαδικασία είναι χρονοβόρα, είτε μετακινήσουμε τη Γη είτε μετακινήσουμε τη Μαύρη Τρύπα. Για να κερδίσουμε χρόνο, προτείνεται να μετακινήσουμε και τις δύο. Βέβαια η Γη δε θα εξαφανιστεί ολοκληρωτικά, καθώς θα παραμένει ως κομμάτι μάζας της μαύρης τρύπας, αλλά τουλάχιστον δε θα είναι ορατή και σίγουρα θα καταστεί αδύνατη προς χρήση.

Δ. Καταστροφή με Γεώτρηση

Τι χρειαζόμαστε: Ένα αρκετά ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό τρυπάνι (mass driver), ή ακόμα καλύτερα μπόλικα ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά τρυπάνια. Πρόκειται για ελαφρώς υπερμεγέθη σπειροειδή όπλα που έχουν τη δυνατότητα να εκτινάσσουν μεγάλες ποσότητες υλικών που τους ρίχνουμε μέσα (είχαν προταθεί για μεταφορά υλικών απ’ τη Σελήνη στη Γη).

Μέθοδος: Ουσιαστικά θα σκάψουμε τη Γη με τα ανωτέρω τρυπάνια και θα πετάξουμε τους μόλις 10 εις τη 36η τόνους ύλης στο διάστημα (κατά προτίμηση προς τον ήλιο για να εξαϋλωθούν κιόλας). Λεπτομέρεια: το τρυπάνι θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως ισχυρό ώστε να ξεπερνάει η ταχύτητα αποστολής τη βαρυτική έλξη του πλανήτη αλλιώς κινδυνεύουμε να μας έρθουν πακέτο πίσω. Ξεκινάμε το σκάψιμο και εκτινάσσουμε το υλικό προς τον ήλιο. Θα πάρει χρόνο, να το ξέρετε. Εναλλακτικά τα υλικά μπορούν να μεταφερθούν και με διαστημόπλοια στο διάστημα αλλά θα έχει υψηλό κόστος και θα μειώσει δραστικά τη ταχύτητα καταστροφής. Δε συμφέρει.

Ε. Εκμετάλλευση της (καταστροφικής) Ενέργειας του Ήλιου

Τι χρειαζόμαστε: Εξοπλισμό για να μετακινήσουμε τη Γη και προσεχτικό σχεδιασμό.

Μέθοδος: Εκσφενδονίζουμε τον πλανήτη προς τον ήλιο. Προσοχή. Είναι δυσκολότερο απ’ ότι ακούγεται, παρότι δεν απαιτείται σύγκρουση με τον ήλιο (τα παλιρροϊκά κύματα θα διαλύσουν τη Γη πριν έρθει σ’ επαφή). Και είναι δύσκολο γιατί μπορεί η Γη να μη καταφέρει να ξεπεράσει το όριο Roche και να καταλήξει τηγανισμένη αλλά και πάλι σε τροχιά. Αυτό θα ήταν ημίμετρο. Αυτή τη στιγμή δε διατίθεται σχετική τεχνολογία, αλλά εάν σκάσει κάποιος αστεροειδής και μας στείλει προς το κέντρο του ηλιακού συστήματος θα χρειαστούν μόνο 25 χρόνια για την απόλυτη καταστροφή. Άρα μπορούμε να μετακινήσουμε τη γη προς τη τροχιά κάποιου αστεροειδούς και ν’ αφήσουμε αυτόν να επιτελέσει το θεάρεστο έργο μας. Ειδάλλως, θα χρειαστούν χιλιετίες μέχρι να δημιουργηθεί τεχνολογία αρκετά ισχυρή για να το κάνουμε μόνοι μας. Κουράγιο.

ΣΤ. Πυροκρότηση της Ενέργειας Κενού.

Τι χρειαζόμαστε: Έναν ηλεκτρικό λαμπτήρα, σχετικά μεγάλο. Εχεμύθεια.

Μέθοδος: Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες μας λένε ότι αυτό που θεωρούμε κενό ουσιαστικά μόνο κενό δεν είναι, αλλά αποτελείται από τεράστιες ποσότητες σωματιδίων και αντισωματιδίων που δημιουργούνται και καταστρέφονται μεταξύ τους κάθε δευτερόλεπτο. Και ότι η ποσότητα ενέργειας που περικλείεται ακόμα και στο κενό ενός ηλεκτρικού λαμπτήρα είναι υπεραρκετή να ψήσει όλους τους ωκεανούς μαζί. Και κάπου εδώ σκάμε μύτη εμείς χεχε. Πρέπει να βρούμε τρόπο να χαλιναγωγήσουμε αυτή η ενέργεια, λογικά σε κάποιο εργοστάσιο (κ’ έτσι δε θα μας πάρουν πρέφα κιόλας) και μετά ν’ αφήσουμε τις πυρηνικές αντιδράσεις εκτός ελέγχου. Η ενέργεια που θα εκλυθεί θα είναι αρκετή όχι μόνο να καταστρέψει τον αγαπημένο μας πλανήτη αλλά και ολόκληρο το ηλιακό σύστημα που τον φιλοξενεί.

Όλε!

Killing's as easy as breathing...(?)

Όλοι τον ξέρουμε. Όλοι αποφεύγουμε να τον συναντήσουμε. Κανείς μας δεν τον έχει δει (ούτε καν στον ύπνο του). Και φυσικά, κανείς μας δε θέλει. Μέχρι τώρα όμως κανείς μας δεν έχει τολμήσει να τον αναλύσει κιόλας...

Μέχρι σήμερα!

Αρκετά με τους προλόγους (άντε μη φάμε και καμιά αδέσποτη). Το λόγο έχει ο μεγάλος και τρανός τιμωρός των "κακών" (εντός εισαγωγικών γιατί είναι μεγάλη η κουβέντα περί καλού και κακού στο κόσμο τούτο)...Rambo!

(κάνοντας κλικ στον πίνακα θα τα δείτε όλα, χεχε)

Εκρηκτικό συμπέρασμα Ι

Όσο μεγαλώνει, τόσο προτιμά να σκοτώνει ντυμένος. Αν κάνουμε έναν πρόχειρο υπολογισμό, στο Rambo II το ποσοστό που είδε για τελευταία φορά ντυμένο τον ήρωα πριν αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο, ήταν μόνο 20% (σε αντίθεση με το ποσοστό που η τελευταία του ανάμνηση ήταν οι μύες του – 80%). Στο Rambo III το πρώτο ποσοστό υπερδιπλασιάζεται (πάνω από το 40% των θυμάτων βρήκε τον θάνατο από ντυμένο Rambo), ενώ εν έτει 2008 κανείς δεν είχε τη τιμή να κρατήσει σαν τελευταία ανάμνηση τους μύες του τιμωρού του.

Bet I: Το πατσοκοίλι ούτε ο Ράμπο δε το γλυτώνει. (απόδοση 1,20)
Bet II: Όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερο κρυώνει (απόδοση 1,80)
Bet ΙΙΙ: Ο Ράμπο αποκλειστικός χορηγός οίκου μόδας? (απόδοση 12,00)

Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙΙ

Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο αποκτάνε θάρρος και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες οι σύνεργοί του, φτάνοντας εν έτει 2008 να κατέχουν το 32% των συνολικών φόνων, όταν το 1985 και το 1988 το ποσοστό ήταν 14 και 17% αντίστοιχα.

Bet I: Όσο μεγαλώνεις, τόσο καλύτερα μαθαίνεις τη βολή του outsourcing. (απόδοση 5,70)
Bet II: Όσο μεγαλώνεις τόσο χώνεις τους νεότερους να κάνουν τη βρομοδουλειά. (απόδοση 1,10)
Bet ΙΙΙ: Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενεί. Σκληρός ο χρόνος Ράμπο μου. (απόδοση 1,20)

Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙΙΙ

Διόλου αμελητέα και η συγκλονιστική αύξηση του ποσοστού των καλών που χάνουν τη ζωή τους επί τω έργω σε σχέση με το σύνολο των θανούντων. Πιο συγκεκριμένα, από το ασήμαντο 0 ή 2% των δύο πρώτων ταινιών, το 1988 φτάνουμε σε ποσοστό 22% και τώρα σε 32%! Ένας στους τρεις δηλαδή που βλέπει τα ραδίκια ανάποδα πριν δει τους τίτλους τέλους, ήταν καλός (ή καλούτσικος για να ακριβολογούμε).

Bet I : Το στοιχείο του αιφνιδιασμού έπαψε να ισχύει για τους καλούτσικους (30 χρόνια μετά οι κακοί δεν ψαρώνουν πια, του πούστη). (απόδοση 1,80)
Bet II : Οι κακοί περάσανε από σκληρή εκπαίδευση για να βρίσκουν επιτέλους τον στόχο (σε στενή σύνδεση και με τη κατωτέρω ανάλυση) (απόδοση 4,50)
Bet ΙΙΙ: Οι καλοί φλωρέψανε επικίνδυνα αφού μεγαλώσανε με Τόλμη και Γοητεία, Dallas και Santa Barbara. (απόδοση 1,10)

Εκρηκτικό συμπέρασμα ΙV

Σημαντικό κρίνεται και το γεγονός, ότι παρά την ανοδική πορεία των σκηνών με βασανιστήρια, καθώς και των σκηνών που ο ήρωας δε παθαίνει τίποτα παρά τη βροχή από σφαίρες που δέχεται, κατά τα 3 πρώτα επεισόδια, το ποσοστό αυτών μειώνεται δραματικά στην τελευταία επάνοδο του ήρωα.

Bet I: Back to reality? (απόδοση 14,00)
Bet II: Το Hollywood εφοδιάζει πλέον και τους κακούς με σφαίρες να πετάνε κ όχι μόνο στραγάλια? (απόδοση 19,00)
Bet ΙΙΙ: Οι Αμερικανοί δεν υπόκεινται σε βασανιστήρια (ισχύει όμως το αντιθετοαντίστροφο αυτού) (απόδοση 1, 10)

Εκρηκτικό συμπέρασμα V

Το πλέον συγκλονιστικό εξαγώγιμο απ’ τα δεδομένα συμπέρασμα όμως βρίσκεται στο τέλος της λίστας. Καμία σκηνή ερωτικού περιεχομένου. Μάλιστα.

Bet I: Οι μύες δε σου εξασφαλίζουν γκόμενα ντε και καλά (απόδοση 1, 30)
Bet II: Η ηδονή της βίας είναι μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη (απόδοση 22, 00)
Bet ΙΙΙ : Ο Ράμπο είναι gay (απόδοση 57,00)

Μαμά, κουνάει!

Όταν με ρωτάγανε, τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις συνήθως απαντούσα «συνταξιούχος».
Τώρα όμως που έχω ακόμα χρόνο, μπορώ ν’ αλλάξω?

Όταν μεγαλώσω, λοιπόν, λέω να γίνω σεισμολόγος. Θα γίνεται σεισμός και όλοι θα με ψάχνουν. Θα με ρωτάνε τι και πως. Αλλά δε θα ξέρω τι να τους λέω. Θα συνιστώ ψυχραιμία. Θα δηλώνω επιφυλακτικός και σκεπτικός αλλά και καθησυχαστικός. Ίσως ήταν αυτός ο κύριος σεισμός, θα λέω, ίσως πάλι και όχι, σε κανά δυο χρονάκια θα μπορέσουμε να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα. Ίσως ήταν προσεισμός, ίσως και όχι. Αν γίνει σεισμός σε κανά κουλό μέρος θα δηλώνω έκπληκτος ότι θεωρούσαμε τα ρήγματα ανενεργά, εάν πάλι δεν αποτελεί έκπληξη το επίκεντρο θα δηλώνω ότι «το περιμέναμε χρόνια τώρα».
Ωραίο πράγμα. Δηλώνεις επιστήμων μέγας και τρανός, αφήνεις μαλλάκι Einstein, βγαίνεις στα παράθυρα να πλακώνεσαι με τους συναδέλφους σου ενώ δεν έχεις ουσιαστικά ιδέα τι γίνεται ή τι πρόκειται να γίνει εκεί κάτω. Να κ’ αν κουνήσει να και αν δεν. Στο κάτω κάτω, εσύ φταις?
Εάν πάλι ανοίξει το έδαφος και βγάλει λάβα στο Σύνταγμα, άντε να δηλώνω μαλάκας.

ΥΓ. Όταν είχε γίνει ο μεγάλος σεισμός στη Τουρκία θυμάμαι τις δηλώσεις ένας σεισμολόγου της γείτονος...
«Μη με ρωτάτε αν θα ξαναγίνει σεισμός. Θα ξαναγίνει. Το πότε και το που, απλά δεν το ξέρουμε. Αλλά δε σας σκοτώνει ο σεισμός. Τα κτίρια σας σκοτώνουν. Φτιάξτε λοιπόν ασφαλέστερα κτίρια να είστε έτοιμοι για τον επόμενο». Έτσι για να φέρουν γνώση οι φύλακαι (και οι δικασταί βεβαίως βεβαίως που ουδεμία υπευθυνότητα έχουν ακόμα καταλογίσει παρά τα κατά καιρούς θύματα της).

Άντε και σκιάχτηκα πρωινιάτικα με τα νέα απ’ τη Πάτρα. Όχι δε σοβαρεύτηκα αλλά....είμαι και χέστης με τους σεισμούς, πειράζει?

The Lord of the Sinks

Η ιστορία που ακολουθεί είναι αυστηρώς ακατάλληλη για ανηλίκους.

Εχτές το βράδι ήρθε ένα φιλαράκι απ’ το σπίτι για DVDing, και συγκεκριμένα τον άρχοντα των δαχτυλιδιών 3, την μαλακία. Μην απορείτε, το είχα δει στον κινηματογράφο αλλά δε θυμόμουν τίποτα και από χτες ξέρω το γιατί.
Το εν λόγω φιλαράκι είναι και ελαφρώς νυσταλέο απ’ τη φύση του, ήταν και η ταινία τη τελευταία ώρα σα ταινία του Αγγελόπουλου υπό την επήρεια LSD, την έκανε κατά τη 1.
Κ’ έμεινα μόνος, σ’ ένα τεράστιο άδειο διαμέρισμα (50 τετραγωνικά σκοτάδι). Έξω ησυχία. Η ψηλή βροχή έδινε έναν τόνο ερέβους και το ελαφρύ αεράκι κουνούσε μανιασμένα τις κουρτίνες. Ούτε ένας ήχος ανθρώπινος.
Ανοίγω τη πόρτα της τουαλέτας νιώθοντας το βλέμμα ενός πλάσματος μη ανθρωπίνου να με ακολουθεί. Γυρίζω απότομα και το βλέπω.
Κατσαρίδα!
«Ένα Ορκ», σκέφτομαι. Με αργά βήματα υποχωρώ, βγαίνω στο μπαλκόνι της Minas Tirith, αρπάζω με λυσσαλέα κίνηση τη Skoupa της Erendil και το Farasi του Isengard (σμυλεμένο στις φωτιές της Minas Morgul) και επιστρέφω. Το Ορκ είναι ακόμα εκεί και παραφυλάει τη Lekani της Gorgoroth. Η μοίρα του όμως έχει ήδη οριστεί και σε λίγα λεπτά το άψυχο κουφάρι του βρίσκεται ιπτάμενο και σε ελεύθερη πτώση προς το Dromaki της Osgiliath.

Ξαναπηγαίνω με βήμα αποφασιστικό προς τη Toualeta της Gondor...

Η επιστροφή του βασιλιά!

Wrestling's ξεκίνημα, νέοι αγώνες

Ε, ναι λοιπόν, το πρώτο post του 2008 είναι εδώ να σας συγκλονίσει, να σας συνεπάρει, να σας μαγέψει κτλ για τον απλούστατο λόγο ότι δε το έγραψα εγώ, αλλά ο πολυαγαπημένος μου γερμανοτραφής (που μιλάει μόνο γαλλικά, αγγλικά, λίγα ολλανδικά και μάλλον ελληνικά και έχει σπουδάσει στο βέλγιο) Τεό. Τα κακά νέα, για όσους δε κατάλαβαν, είναι ότι αυτή τη φορά που είπε ότι θα κλείσει το blog του,το έκανε. Μην ανησυχείτε όμως, με το που ανοίξει καινούργιο θα σας το καρφώσω εγώ (bandit). Τσάμπα.

Επ'ευκαιρίαν της ενάρξεως του νέου έτους θα ήθελα να μεταφέρω σε όλη τη μπλογκοσφαιρα τις θερμότερες των ευχών μου.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον φιλόξενο mogwai που φιλοξενεί το στιγμιαίο τούτο ξέσπασμα της κατά τα άλλα ανενεργής εμπνεύσεως μου

Οι ευχές είναι ένα τυποποιημένο προιόν των μικροαστικών συνηθειών μας και πέραν της στιγμιαίας συνεισφοράς των στην δημιουργία μιας καλής ατμόσφαιρας δεν ωφελούν σε τίποτα.
Λέγω λοιπόν φέτος να συνεισφέρω στην ευτυχία όλων σας μέσω των παρακάτω πρακτικών συμβουλών (αποστάλαγμα εμπειρίας από το 2007 ):

1. Όσοι από σας (από σας είπα , δεν μιλάω για μένα) καπνίζουν , πρέπει να σταματήσουν τώρα που είναι αρχή του έτους - αυτή την βλαβερή συνήθεια.
Θυμηθείτε επίσης τον Ιούνιο να το ξανακόψετε

2. Βάλτε τάξη στην ζωή σας και οργανωθείτε , οργανώστε τις ντουλάπες σας και τα έγγραφα σας .
Όλοι να πορεύεστε με to-do Lists στα χέρια η καλύτερα σε xls(να φτιάξω την ντουλάπα : postponed , να καθαρίσω το γραφείο : delayed)

3. Σταματήστε τις άσκοπες σπατάλες , τις άσκοπες εξόδους τα άσκοπα ξενύχτια και τα άσκοπα ποτά.
Βάλτε ένα reasoning σε όλες τις πράξεις σας και αρχίστε να οραματίζεστε συχνά τον εαυτό σας σε πέντε χρόνια από σήμερα ( μετά ισως χρειαστείτε κανα ουισκάκι βέβαια)

4. Αλλες γενικές συμβουλές : Μακριά από σπήλαια και από τους πεζόδρομους του Δήμου Αμαρουσίου (ουδέν σχόλιον) , μακριά από εναλλακτικούς παροχους σταθερής και Ιντερνετ (όλοι με το λαπτόπ και τηλεκάρτες στο Σύνταγμα) , οι άντρες μακριά από προγναθικές γυναίκες

Αυτά και του Χρόνου με Υγεία , Sap και Οργάνωση (γιατι για φετος δεν μας βλέπω)

Ο γερο *Γερμανός*

Και παρ΄ότι ο πειρασμός ήταν μεγάλος, σας υπόσχομαι ότι δε πείραξα τίποτα στα ανωτέρω. Μέχρι και το "γερο" στην υπογραφή ήταν δικό του.