Ξέρω που έβοσκες πέρσι το Πάσχα!

Πριν την Ανάσταση

«Σήμερα με αφήσανε για τρίτη φορά να βγω στο λιβάδι να βοσκήσω! Από τα Χριστούγεννα και μετά έχω πάρει 9 κιλά, ολόκληρο αντράκι έχω γίνει! Έχει έναν υπέροχο ήλιο, και το γρασίδι σήμερα μου φαίνεται τρομερά πράσινο! Βέβαια έχει ακόμα ψυχρούλα, αλλά βέβαια τι με νοιάζει, με αυτή την υπέροχη λευκή μου γούνα, και στη Ρωσία να είχα γεννηθεί δε θα τρόμαζα. Δεν με ονομάζουν βλέπετε τυχαία Ασπροπούπουλη.»

- Ρε συ Μήτσο, έλα να δεις ρε συ τον Ασπροπούπουλη, έχει γίνει σα προϊστορικό κτήνος, αν δε τον σφάξουμε φέτος θα μας γαμήσει όλο το γρασίδι!

«Αμάν άκουσα καλά? Γι’ αυτό η κα Σούλα έπλενε το λευκό τραπεζομάντιλο σήμερα? Κάτσε ρε γαμώτο, πόσες μέρες έχουν περάσει απ’ τους χαρταετούς? Χμμμ ναι έχουν δίκιο, 34 μέρες! Αμάν! Τι μαλάκας ήμουν και χαιρόμουν με το τραπεζομάντιλο, που να φανταστώ ότι θα είμαι εγώ σε μια εβδομάδα σερβιρισμένος πάνω του?

Και δεν το αντέχω το αίμα γαμώτο (πόσο μάλλον όταν είναι το δικό μου το αίμα).

Α ρε Ασπροπούπουλη, 90 εκατοστά παλικάρι τι σου μέλλει να πάθεις!

- Μαμά, δηλαδή η μοίρα μας είναι να μας σφάξουν και να μας χώσουν μια σούβλα στον…..

- Σουτ! Μη το πεις! Και που θες να ξέρω εγώ, παπάς είναι?

- Κάτσε ρε μάνα, αν σε ρώταγα δηλαδή τι ώρα είναι θα μου έλεγες, δε ξέρω δε δουλεύω στο 141?

- Άκου να σου πω, άσε τις εξυπνάδες και τράβα να βοσκήσεις λίγο ακόμα

- Όχι άλλον ρε μάνα έχω σκάσει, απ’ τα Χριστούγεννα που κοροϊδεύαμε εκείνη τη γαλοπούλα έχω πάρει 9 κιλά, μέχρι και εκείνο το δίποδο το είπε, ότι τους έχω γαμησει όλο το γρασίδι!

- Πάω να πέσω στο κρεβάτι Ασπροπούπουλη, Μεγάλη Δευτέρα σήμερα, ποτέ δε συμπαθούσα τις Δευτέρες με ξέρεις.

- Ρε μάνα σου μιλάω! Θα χάσεις τον γιόκα σου το παλικάρι σου!

- Να σου πω την αλήθεια δεν είσαι δικός μου, σιγά μην έκανα τέτοιον μαλάκα, τυχαία σε βρήκαμε στο λιβάδι, μικρό ήσουνα, σε λυπήθηκε ο «πατέρας» σου, Θεός σχωρέστον, και σε υιοθετήσαμε.

- Μπράβο ρε μάνα, ωραία λόγια για ένα μελλοθάνατο προβατάκι! Αίσχος! Προδοσία! Απάτη!

Φεύγω τσαντισμένος, η γιαγιά είχε πει ότι ο Θυμός δε κάνει καλό στο κρέας, θα με κάνει σκληρό και αμάσητο! Χε χε, σα τον Θείο τον Γιώργη τον Τσαντίλα με τ' όνομα, που λέγεται ότι πρόπερσι, για να τον φάνε χάσανε 3 σφραγίσματα τα δίποδα! Γεια σου ρε Γιώργη λεβεντιά. Αν όχι προτομή, πάντως έναν πίνακα με τη φάτσα σου πρέπει να τον αναρτήσουν στα απανταχού θυσιασμένα αδέρφια στο όνομα του Πάσχα!"

Μετά την Ανάσταση

- Ρε Σούλα, σα πολύ δε φάγαμε πάλι, μιλάμε νιώθω σα το θωρηκτό Ποτέμκιν!

- Μα Μήτσο μου, καμάρι μου, σου είπα σταμάτα πριν 3 ώρες κ εσύ δεν άκουγες απ’ τον θόρυβο που έκανε η μασέλα σου.

- Ρε Σούλα αυτό το αρνί φέτος μου έμοιαζε πολύ τρυφερό, γιατί μας βγήκε τόσο σκληρό, παραλίγο να μου ξεκολλήσουν όλα τα δόντια

- Ας τα πολλά τα λόγια και τράβα για ύπνο γιατί βλέπω τη κακομοίρα τη καρέκλα και τη λυπάμαι….

..........................................................................................................................................................................

Να ευχαριστήσω θερμά τη Deadend Mind , για τη τιμή που μου έκανε να γράψω μια ιστορια με τις λέξεις αιμα, πίνακας, τραπεζομάντιλο, προδοσία και κρεβάτι!