Monday, January 29, 2007

Εν αρχή ήν ο πόνος....




Είχαν αλλάξει οι καιροί, τώρα δε σκότωναν, σ' έδειχναν μόνο με το δάχτυλο, κι αυτό αρκούσε. Ύστερα, κάνοντας έναν κύκλο που όλο στένευε, σε πλησιάζανε σιγά-σιγά, εσύ υποχωρούσες, στριμωχνόσουνα στον τοίχο, ώσπου, απελπισμένος, άνοιγες μόνος σου μια τρύπα να χωθείς.
Κι όταν ο κύκλος διαλυόταν, στη θέση του στεκόταν ένας άλλος, καθόλα αξιαγάπητος κύριος...

7 Eριξαν νερό στο mogwai:

liodara said...

Τον είδα και γω τον κύριο....!
Νομίζω φορούσε πράσινο σακάκι και στεκόταν αμίλητος, μοιράζοντας φυλλάδια για τους οικολόγους!!!

Πάντως το να σε δείχνουν με το δάχτυλο...έχει 2 εκδοχές...Προσωπικά καμία δε με ικανοποιεί...Ούτε να με δείχνουν ως παραδειγμα προς μίμηση, ούτε προς αποφυγή....!

nassos said...

Εν αρχή ήν ο Λόγος και ο Λόγος ήν προς τον Θεό και ο Θεός ήν ο Λόγος.

:P

Blogaki said...

Ότι τί; :(
Ποιος σε καταπιέζει να τον μπουφλίσω;; Ποιος σε δείχνει κι εσύ ανοίγεις τρύπες να χωθείς ως άλλος τυφλοπόντικας;;

tzo said...

Χμ! Μήπως να σηκώσεις και εσύ το χέρι σου και να δείξεις με το δάχτυλό σου;

cyrus said...

Κι εσύ, πού πήγαινες;

Mogwai said...

liodara....νομίζω και το πιο απ' όλα τα δάκτυλα παίζει κάποιον ρόλο

nassos....αμήν

blogaki...δε θέλω θλιμμένη φατσούλα, κ ευχαριστώ για τη βοήθεια!

allitnil...ΝΑΙ!

cyrusgeo...χμμμμμ...δε ξέρω, και μάλλον ούτε θα μάθω!

Anonymous said...

Mogwai,
απλά υπέροχο.

Εσύ ήσουν στον κύκλο ή στο επίκεντρο;