Ναι, μ έχει πιάσει σήμερα ένα τρομερό σύνδρομο καλοσύνης.
Δε με τιμάει που το λέω, ντρέπομαι οικτρά, αλλά ναι.
Θα πάω με τα πόδια σήμερα σπίτι μπας και πετύχω καμιά γριούλα να τη περάσω απέναντι.
Τι έχω πάθει?
Φταίνε τα Χριστούγεννα? Όχι δε μ' αρέσουν ιδιαίτερα.
Φταίει η δουλειά? Όχι με τίποτα. (απορώ και μόνο που το σκέφτηκα)
Φταίει το δέντρο που στόλισα στο σπίτι μου! Αχ ναι είναι υπέροχο!
Όποτε μπορώ ξαπλώνω στο καναπέ με τα φώτα σβηστά και τα λαμπάκια μόνο αναμμένα και ηρεμώ.
Το έκανα όταν ήμουν μικρός.
Το ξανάκανα φέτος.
Μιλάμε για την απόλυτη γαλήνη.
Μετά δε μου πάει η καρδιά μετά ούτε να γκρινιάξω ούτε να παραπονεθώ ούτε τίποτα.
Θα χαλάσω τη γαλήνη μου και αυτή τη φορά δε θέλω.
Ανυπομονώ να βραδιάσει...
Wednesday, December 20, 2006
Ο καλός Mogwai
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 Eριξαν νερό στο mogwai:
Alo!
Egw to kanw akoma xeirotera kathe xrono: kathomai katw apo to dentro sa paidaki me kleista ta ipoloipa fwta kai to koitw apo katw pros ta panw kai ksexniemai! Einai toso wraiaaaa!
Και του χρόνου... ;-)
Θυμήθηκα και το δικό μου φετίχ του δέντρου στην παιδική ηλικία. Τα φώτα τα έφτιαχνα μόνος μου από λαμπάκια των 4,5V, αυτά που έβαζαν στους φακούς και τα χρωμάτιζα με χρωματιστά σελοφάν που τύλιγα γύρω τους. 'Ενας μετασχηματιστής "κουδουνιού" 6V. χρησίμευε για την τροφοδοσία (με μερικά λαμπάκια έπεφτε η τάση στα 3-4V. και δεν καίγονταν...). Μπαμπάκι στα κλαριά του πλαστικού δέντρου και πολλά καρύδια τυλιγμένα με ασημόχαρτο! 'Ηταν μαγεία. Τότε. Σήμερα δεν κάνω δέντρο. Δεν μου πάει η υποκριτική του παρουσία. Απομυθοποιήθηκαν όλα. Ευχή ή κατάρα η απομυθοποίηση;
Gogo υπόσχομαι του χρόνου ν' αγοράσω ψηλότερο, γιατί μ' αυτό εδώ δε χώρεσα παρά τη προσπάθεια, κλάψ (ζηλεύω)
Crucilla επίσης
heliotypon είμαι σίγουρος ότι θα ήταν μαγεία. όσο για την ερώτηση, για να την κάνεις φαντάζομαι ξέρεις ήδη την απάντηση.
Post a Comment